KBC Institutional Fund - Febelfin - Duurzame producten

Begin 2011 werd Latijns-Amerika (+1,9%) ook getroffen door de vrees voor oververhitting. De link
met de grondstoffenmarkten is nooit ver weg. Mexico deelde in het economische herstel van de VS.
Brazilië wist zich geen raad met de toestroom van buitenlands kapitaal en kon de appreciatie van
zijn munt onvoldoende afremmen.
Oost-Europa (+6,1%) was een verdeelde regio. De Russische beurs schitterde tot midden 2011
dankzij de hausse van de olieprijzen. Nadien kwam daar verandering in door de terugval van de
olieprijzen. Dat had direct een invloed op de waardering van de oliemaatschappijen. Indirect werd
een hogere premie voor het risico Rusland geëist, omdat de staatsinkomsten eronder leden.
Stijlfactoren konden soms wat verschil maken. Over de voorbije verslagperiode deden smallcaps het
gemiddeld 1% slechter dan blue chips. De factor groei overtroefde de factor waarde verrassend met
3%.
Tussen de sectoren werden belangrijke returnverschillen opgetekend. Tot de best presterende
sectoren behoorden Farma, Cyclische consumentensectoren (Auto’s, Mediabedrijven, Vrije Tijd en
Algemene distributie) en Technologie. Onder de achterblijvers vermelden we Energie, Mijnbouw en
de Nutsbedrijven. De Farma-aandelen werden lange tijd gemeden wegens een gebrek aan
productinnovatie, patentverval en de hervormingen in de Amerikaanse ziekteverzekering. De
voorbije maanden begonnen de beleggers aandacht te besteden aan het antwoord van de sector op
die uitdagingen: herstructureringen en verkopen van niet-strategische divisies. Autoconstructeurs en
fabrikanten van luxegoederen wisten gepast in te spelen op de grenzenloze behoeften van de
Aziatische consument. Binnen Technologie spande Apple de kroon. De resultaten van vele andere
technologiebedrijven vielen elk kwartaal opnieuw positief uit. Winstvooruitzichten werden telkens in
zeer voorzichtige termen geformuleerd en werden dan ook vlot gehaald en overtroffen. De
oliemaatschappijen leden onder de grillen van de oliemarkt, de politieke instabiliteit in het Midden-
Oosten en terugkerende ongelukken. De hausse van de grondstoffenprijzen in de voorbije jaren had
de waardering van vele mijnbouwers sterk opgevoerd. Dat speelde hen in 2012 blijkbaar parten,
toen de appetijt bij beleggers voor grondstoffengebonden beleggingen was geluwd. De gevolgen
van de kernramp in Fukushima bleef overal ter wereld een schaduw werpen over de toekomst van
kerncentrales.
Vastgoed (+18,3%) wist de underperformance van 2011 in te halen. De financiële turbulenties van
2007–2008 dwongen de vastgoedondernemingen om hun balansen op te ruimen. Dat gaf de sector
dan ook een solide basis om optimaal van het herstel te kunnen profiteren. Daardoor verdween de
traditionele korting tegenover de intrinsieke waarde waartegen de sector normaal gezien noteert.
Al bij al stond de toch positieve beursprestatie niet in verhouding tot de sterke winstontwikkeling van
de genoteerde ondernemingen. De waardering is in de voorbije verslagperiode dus zeker niet
opgelopen, integendeel.
Vooruitzichten
De Amerikaanse en Europese barometers die het vertrouwen onder de bedrijfsleiders meten,
piekten in het voorjaar van 2011 op recordniveaus en zijn in de loop van de voorbije twaalf maanden
afgegleden naar meer neutrale niveaus. Sinds september is een vrij uitgesproken divergentie
opgetreden tussen de VS en Europa. In de VS wijst de barometer van het producentenvertrouwen
momenteel op enig conjunctuuroptimisme. In Europa glijdt hij verder af en is in de schemerzone van
de recessie terechtgekomen. We verwachten dat de groei in de VS positief, maar bescheiden zal
blijven (zo’n 1,5 à 2% op jaarbasis in de komende kwartalen) door het gebrek aan veel nieuwe
banen, de neerwaartse druk op de loonstijgingen en het uitblijven van een herstel op de
huizenmarkt. In Europa zullen de begrotingsplannen op de groei wegen. Maar de graadmeters
geven wel aan dat de deflatie- of depressiescenario’s, die momenteel de stemming in de financiële
markten overheersen, evenmin gerechtvaardigd zijn.
In 2010 en 2011 werd de basis gelegd voor een meer duurzame groei in 2012 en 2013. De
Amerikaanse gezinnen hebben hun schuldgraad sterk afgebouwd, de spaarquote is al fors gestegen
en de financiële dienstenlast (aflossingen en rentebetalingen samen) slorpt nog maar 11% van het
gezinsbudget op (het laagste niveau in vijftien jaar – drie jaar geleden was dat nog 14%). Stilaan
ontstaat ademruimte om een groter deel van de koopkracht aan consumptie te besteden. De
explosieve winstgroei in 2010 en 2011 dikten de al ruime cashposities van de bedrijven verder aan.
Tijdens de crisis waren de investeringen sterk teruggeschroefd. De fundamenten worden gelegd om
een inhaalbeweging op gang te brengen.