dominee Sjouke Rijper - van Sjouke Rijper

Het leven van dominee Sjouke Rijper
kalmeringsmedicijn Luminal toe. Na deze medicatie ligt hij dagenlang compleet uitgeteld, met
zware migraine, op bed.
Anna schrijft over die zware tijden: “Hij is gebonden aan stoel en bed, gaat nimmer naar de
kerk. En mocht hij eens een keer met een auto van een vriend gebracht worden, dan werd hij er
met een half uur weer uitgedragen. Heere heeft hem zeer zwaar beproefd. Zoo zwaar dat we hem
naar Utrecht brachten.”
Daar krijgt Sjouke te maken met een psychiater die atheïst is. In plaats van hem te helpen,
bekritiseert deze arts zijn geloof. Het leidt tot conflicten die niet goed zijn voor het herstel van de
dominee.
Anna: Daarna ging hij naar het sanatorium in Zeist. Daar leerde hij de roede kussen die hem
sloeg. Hij kwam na vijf maanden tot ons terug, rustig en stil. Hij had ‘uw wil geschiede’ leren
zeggen en beleven. Gelovig aanvaardde hij nu Gods weg met hem.”
Ondertussen houdt Anna Rijper het gezin met ontembare energie draaiende. En de kinderen doen
uiteraard ook mee. De oudsten wassen en strijken kleding. Maar ook de kleintjes krijgen taken,
zoals bij de bereiding van de maaltijden. Vele kilo’s aardappels worden gepit door de jongens.
Ze slapen met meerderen in één bed. Sjoukes moeder verblijft ook vaak in huis en soms logeren
er ook nog Drentse soldaten. Het zijn jongeren die Sjouke nog kent uit zijn Nieuw-Weerdingetijd
en die vanwege hun ruitercapaciteiten zijn gelegerd bij de bereden wapens in één van de
cavalerie-kazernes in Amersfoort. Het huis barst soms uit zijn voegen, maar het lukt allemaal.
Keerzijde is wel dat er geen privacy is en nauwelijks individuele aandacht voor de kinderen.
Zoon Kees herinnert dat hij uit school eens enthousiast een verhaal wilde vertellen. Anna is veel
Print van conceptversie d.d. 20 november 2010
© Sj. A. Rijper
20