Fulltext - BTNG · RBHC

Anderzijds werden de in België aanwezige migranten wel door het ABW
in bescherming genomen; een ommekeer in de economische conjunctuur kon
een discriminerende politiek ten aanzien van de reeds in België verblijvende
vreemde arbeidskrachten niet verrechtvaardigen. Zoals George Debunne zei
op een vergadering van het Bureau einde 1968:
"In de huidige toestand dient men alleszins sommige maatregelen te treffen tot afremming
ten opzichte van de nieuw aangekomenen. Men mag geen maatregelen treffen
die tot resultaat hebben de arbeiders te verjagen op wie men een beroep heeft gedaan
toen wij in een andere toestand verkeerden." 24
Vanuit die optiek verzette de vakbond zich dan ook tegen de uitwijzing van
'gastarbeiders'.
"Iedereen zal begrijpen dat het om humanitaire en sociale redenen onmogelijk is
die arbeiders het land uit te wijzen. Wij hopen dat de Belgische arbeiders, die oordelen
dat het werk eerst aan de Belgen toekomt, genoeg sociaal gevoel zullen hebben om
ons standpunt bij te treden. Wij hebben verplichtingen tegenover de vreemde arbeiders,
die ons zwaar en ongezond werk kwamen doen. Of zouden we hen slechts misbruikt
hebben in ons voordeel om hen nadien te verstoten?" 25
2.2. Een strijd voor gelijke rechten?
Geen radicaal verzet dus tegen de rekrutering van vreemde arbeiders tijdens
de jaren "60, maar een pleidooi voor een gereguleerde en gekontroleerde
immigratie. Schoof het ABW dan de eis voor gelijke rechten naar voor? En
zo ja, kristalliseerde de strijd voor gelijke rechten voor migranten zich rond
concrete discriminaties of achterstandsposities in de diverse sferen van het
maatschappelijk leven en/of werd zij als algemeen principe binnen een meer
globale maatschappijvisie aangehaald?
Dat het ABW zich als arbeidsorganisatie in de eerste plaats inliet met de
achtergestelde positie van migranten op diverse direct met arbeid gelieerde
terreinen, lijkt niet meer dan logisch. De ethnostratificatie van de arbeidsmarkt,
waarbij specifieke ethnische en/of nationale arbeidersgroepen in specifieke
sectoren (Italianen in de mijnen bijvoorbeeld) tewerkgesteld werden en de aanwezigheid
van bepaalde nationaliteiten in bepaalde beroepen congruent bleek
te zijn met de status en de hiërarchie die aan deze beroepen werd toegekend,
kan onmogelijk los gezien worden van de institutionele regulering van de
vreemdelingentewerkstelling en het conjunctureel tewerkstellingsbeleid
(Martens en Denolf, 1991, 443-467). De toetreding van 'gastarbeiders' tot de
24 Verslagen Nationaal Bureau, 10 december 1968. Zie ook: De Werker, 8 maart 1969.
25 De Werker, 22 maart 1969.
[440] K. PITTOMVILS