PDF (6 mb)

UNIVERSELE TOEPASSINGEN VAN LERINGEN 91
teweegbrengen die bij de eerste de beste gelegenheid al uw goede voornemens
zal wegvagen.
Dit verklaart waarom degenen die toegewijd studeren vaak tekortschieten.
Ze hebben gewacht op een bepaald uur of dag om hun kracht
te beproeven, maar toen het moment aanbrak, beschikten ze niet over
die kracht. Nadat ze hadden besloten om bijvoorbeeld boosheid te
overwinnen, hebben ze deze niet geprobeerd te overwinnen toen zich
daarvoor de gelegenheid voordeed, maar zijn ze weggerend om aan de
beproeving te ontsnappen; of ze hebben niet het hoofd geboden aan de
kleine beproevingen van elk uur die, als ze met succes werden doorstaan,
hun meer reserve aan kracht zouden hebben gegeven zodat ze in
tijden van grotere beproevingen niet zouden zijn bezweken.
Wat de theorie van de evolutie van de macrokosmos toegepast op de
microkosmos, de mens, betreft: Volgens de hermetische filosofie is de
mens een kopie van het grotere heelal; hij is op zichzelf een klein heelal,
dat door dezelfde wetten wordt beheerst als het grote, en in de kleine
verhouding van een mens ziet men de werking van al die grotere
wetten, maar voor kortere tijd en met geringere omvang. Dit is de regel
waaraan H.P. Blavatsky zich houdt, en die als een rode draad door alle
oude mysteriën en inwijdingen loopt.
Er wordt gezegd dat ons heelal een verzameling atomen of moleculen
is, die ook leventjes worden genoemd; ze leven samen, en door elk
ervan worstelt de geest om tot bewustzijn te komen. Deze strijd wordt
beheerst door een wet die de geest dwingt om in of tussen perioden van
belichaming dóór te gaan. In elke periode van zo’n worsteling worden
sommige van deze atomen of verzamelingen moleculen als het ware
achtergelaten, om de strijd in de volgende periode weer op te nemen,
en daarom moet de toestand van het heelal op elk moment van manifestatie
– of de toestand van elk opnieuw gemanifesteerde heelal – het
resultaat zijn van wat er in de voorafgaande periode is gebeurd.
Als we de mens nader bekijken, zien we dat hij een verzameling
moleculen of leventjes of cellen is, die elk met elkaar strijden, en die
alle, ten goede of ten kwade, worden beïnvloed door de spirituele aspiraties,
of het gebrek eraan, in de mens die de gids of god van zijn
kleine heelal is. Wanneer hij wordt geboren, staan de moleculen of
cellen of leventjes die zijn fysieke en astrale vormen zullen samen -
stellen vanaf dat moment onder zijn leiding. Tijdens de periode van
zijn korte leven doorlopen ze een klein manvantara, precies zoals de
leventjes in het heelal. Wanneer hij sterft, laat hij hen alle achter met