PDF (6 mb)

12 THEOSOFISCHE INZICHTEN
van waaruit zich de ontelbare vertakkingen van gevolgen in tijd en
ruimte ontwikkelen.
‘Dat wat u zaait zult u oogsten.’ Op een of ander gebied van handelen
zal de oogst worden binnengehaald. Het is noodzakelijk dat de
mens die handelt zich van deze waarheid bewust is. Even noodzakelijk
is het dat duidelijk moet worden begrepen dat deze wet zich in de werkingen
van karma openbaart.
Van karma kan, in het algemeen gesproken, worden gezegd dat het
de voortzetting is van de aard van de handeling, en elke handeling
bevat het verleden en de toekomst in zich. Elk gevolg dat voortvloeit
uit een handeling moet in die handeling zelf besloten liggen, anders zou
het nooit kunnen ontstaan. Een gevolg is slechts de aard van de handeling
en kan niet los van de oorzaak bestaan. Karma brengt slechts tot
manifestatie wat al bestaat; omdat het handelen is, werkt het in de tijd,
en daarom kan van karma worden gezegd dat het hetzelfde handelen is
afkomstig van een ander tijdstip. Het moet bovendien duidelijk zijn dat
er niet alleen een verband bestaat tussen de oorzaak en het gevolg, maar
dat er ook een verband moet zijn tussen de oorzaak en het individu dat
het gevolg ondergaat. Als dit niet zo was, dan zou een mens het gevolg
van de handelingen van een ander oogsten. Het lijkt soms wel alsof we
de gevolgen van het handelen van anderen oogsten, maar dat is slechts
schijn. In feite is het ons eigen handelen,
. . . Niets anders dwingt,
Geen ander bepaalt dat u leeft en sterft. 1
Om de aard van karma en zijn relatie tot het individu te begrijpen, is
het dan ook noodzakelijk het handelen in al zijn aspecten te beschouwen.
Elke handeling vloeit voort uit het denken. Buiten het denken is er
geen handeling en dus geen karma. De basis van elke handeling is verlangen.
Het gebied van verlangen of egoïsme is zelf een gebied van
handelen en de voedingsbodem van elke handeling. Dit gebied kan
als niet-gemanifesteerd worden beschouwd, maar heeft wel een tweevoudige
manifestatie in wat we oorzaak en gevolg noemen, d.w.z. de
handeling en haar gevolgen. In werkelijkheid zijn zowel de handeling
als wat eruit voortvloeit het gevolg, terwijl de oorzaak op het gebied
van verlangen ligt. Verlangen is daarom de basis van het handelen in
zijn eerste manifestatie op het fysieke gebied, en verlangen bepaalt de
voortzetting van de handeling in zijn karmische relatie tot het individu.
1 Op.cit.