Archeologische Kroniek 1990 - Geschiedenis van Zuid-Holland

Archeologische kroniek Noord-Holland
den geplaatst. In de zuidoosthoek van het opgravingsterrein werd een duinkopje blootge­
legd, dat omsloten was door een ringvormige sloot met aan de binnenzijde een rij paaltjes.
Op het duinkopje is onder meer een groot aantal ronde kuilen aangetroffen. Tot zover enkele
waarnemingen uit de eerste campagne aan de Hofgeesterweg.
IPP, Amsterdam T.M. Perger, U. Hendrichs
Wieringermeer (afb. 6) W. Boekholt uit Hippolytushoef meldde de vondst van een hak
van elandgewei. Het voorwerp werd al enkele tientallen jaren geleden gevonden door de va­
der van de melder, bij het diepspitten ergens in de Wieringermeer, op een niet meer te ach­
terhalen lokatie. De hak heeft een sterk afgesleten snijvlak. In de steel is een gaatje geboord,
dat recent aandoet, maar volgens de melder altijd al aanwezig was.
Het werktuig is volledig vergelijkbaar met een hak die in 1965 bij Hoogkarspel werd ge­
vonden, tijdens opgravingen door het IPP (Bakker/Brandt 1966). Op grond hiervan zou een
datering in de Midden- of Late Bronstijd kunnen worden aangenomen. Een vroegere, Laat-
Neolithische datering mag echter niet worden uitgesloten.
Bron: T.Y. van der Walle-van der Woude, Westfries Museum, Hoorn
Wieringermeer: Middenmeer (afb. 7 en 8) Via M. Weel te Medemblik werden vondsten
bekend die A.P.H. Bergmans uit Middenmeer reeds voor 1980 deed. Het betreft een vuur­
stenen sikkel en een stenen bijltje, gevonden bij de Kleine Tocht, en acht kubusstenen, ge­
vonden bij de Medemblikkersluisweg. Datering: Laat-Neolithicum (bijltje en kubusstenen)
en Midden-Late Bronstijd (sikkel).
Bron: Jaarverslag Archeologisch Assistent Noord-Holland 1990 (G. P. Alders)
Wieringermeer: Slootdorp (afb. 9-11) Nabij Slootdorp (kavel B36) werd in het begin van
1990 door mevrouw W. Maris uit Slootdorp materiaal gevonden dat zonder enige moeite
aan de Trechterbekercultuur kan worden toegeschreven. Een bezoek aan de vindplaats en
de bestudering van een luchtfoto maakten duidelijk dat het om een nederzetting ging. Om
de waarde van de site te bepalen werd besloten de omvang door middel van grondboringen
vast te stellen en de kwaliteit door het graven van enkele proefgaten, waarbij de uitgegraven
grond gezeefd zou worden.
Al bij het booronderzoek bleek dat de nederzetting door het jaarlijkse ploegen vrijwel vol­
ledig in de bouwvoor was opgenomen. Daarom werden delen van de bouwvoor met water
gezeefd. Hoewel nogal gefragmenteerd bleken de archeologische resten van redelijke kwali­
teit: botten konden nog worden gedetermineerd en aardewerkscherven waren niet zover ka-
potgeploegd en -gevroren dat typering onmogelijk was. Uit het bij deze verkenning verza­
melde materiaal kan worden afgeleid dat hier sprake is van een jachtkampement van de
Midden-Neolithische Trechterbekercultuur, dat gedateerd zou kunnen worden tussen 3200
en 2900 v. Chr.
De opbouw van de nederzetting blijkt overigens identiek aan die van de goed bekende ne­
derzettingen van de jongere Enkelgrafcultuur: hij bestaat uit afwisselde lagen humeus mate­
riaal (vermoedelijk opgebrachte en gecomposteerde plantenresten) en schelpgruis (vooral
mossel). Dit gebruik is vermoedelijk een typische wtfW-nederzettingstechnologie, het is
namelijk ook bekend van nederzettingsplaatsen van de oudere Swifterbantcultuur (diverse
sites in Oostelijk Flevoland, en Bergschenhoek). Deze constatering levert indirect een argu­
ment in de discussie over enerzijds de relatie tussen de Swifterbant- en de Trechterbekercul-
305