Archeologische Kroniek 1990 - Geschiedenis van Zuid-Holland

Archeologische kroniek Noord-Holland
Afb. 12. Schagen: Muggenburg. De bovenste
laag van een kuil met aardewerk uit de Romeinse
Tijd. De schaalstok is 50 cm lang. Foto IPP.
de hier gelegen haard bestond uit klei en scherven.
De kuilen hadden een gevarieerde inhoud: sommige waren leeg, andere bevatten zeer specifieke
botelementen, houten voorwerpen en complete potten (afb. 12). Het onderzoek aan
deze kuilen is van groot belang geweest voor het testen van hypothesen die gebaseerd zijn
op de analyse van gegevens uit een eerdere opgraving (met vroegere sporen), ca 400 m ten
noordoosten van de hier besproken nederzetting (Therkorn 1984). Het graven van groepen
van kuilen is onder meer in verband gebracht met seizoensriten (drie kuilen per jaar), maar
ook met andere gewoonten. De resultaten van deze opgraving ondersteunen de voornaamste
hypothesen over de rituele aard van het graven van kuilen. Volgende jaar zal verder onderzoek
in het gebied plaatsvinden.
Veel dank gaat uit naar de AWN en vooral naar de deelnemers aan de opgraving. Financiële
steun is verleend door de provincie Noord-Holland.
IPP, Amsterdam L.L. Therkorn
Texel In het kader van de in 1989 afgesloten veldkartering op Texel werden 598 boringen
gezet: voornamelijk in tijdens de veldkartering gelokaliseerde vermoedelijke nederzettingsterreinen
(vondstconcentraties) en incidenteel ook daarbuiten. Over de resultaten van dit
booronderzoek is in de vorige Kroniek (Jager/Woltering 1990, 308-311) bericht.
Tijdens de uitwerking van de boorgegevens bleek het noodzakelijk op een aantal plekken
opnieuw te boren. Aanleiding was in de meeste gevallen de nog niet geheel duidelijke geologische
positie van de eerder aangeboorde bewoningssporen. Eén vindplaats bleek tijdens
eerdere boorcampagnes bij vergissing overgeslagen. Er werden 96 boringen gezet. Het onderzoek
concentreerde zich op vindplaatsen in twee gebieden: 1. de omgeving van De Westen
en het Holocene gebied ten noordwesten van Den Burg en 2. het Holocene gebied tussen
Den Hoorn en Noordhaffel.
ad. 1. De vraagstelling in dit gebied had primair betrekking op de positie van de daar
plaatselijk aangeboorde, uit Ijzertijd, Romeinse Tijd, Vroege en Late Middeleeuwen daterende
antropogene lagen ten opzichte van de daar eveneens plaatselijk waargenomen mariene
afzettingen en lagen stuif- of duinzand.
Uit het onderzoek werd onder meer duidelijk dat de zee in dit gebied al tijdens de Midden-
Ijzertijd vrijwel tot aan de noordwestrand van het nu nog dagzomende Pleistocene dekzand
309