Archeologische Kroniek 1990 - Geschiedenis van Zuid-Holland

Archeologische kroniek Zuid-Holland
Afb. 9. Monster-Gaag. Vindplaatsen in het tracé van de gasleiding van de NV Nederlandse Gas-
plaatsen en de over grote afstand aanwezige akkers, wat wijst op een omvangrijk in cultuur gebracht,
open landschap. Deze bewoningsverdichting valt samen met een periode waarin het
lagere klei-/veengebied ten oosten van Den Haag regelmatig door de binnendringende zee wordt
overstroomd. Mogelijk hebben de bewoners van dat gebied hun heil in de duinen gezocht.
In vergelijking met de voorafgaande periode lijkt in de Romeinse Tijd de omvang van de
nederzettingen groter te worden. Ze bereiken dan een lengte van 60 a 70 m, in de periode
daarvoor slechts een lengte van 25 a 35 m.
Langs de Haagse Lozerlaan, in het ten oosten van het duingebied gelegen klei-/veengebied,
zijn twee sites uit de Romeinse tijd gedocumenteerd. Beide liggen op oeverwallen van
Duinkerke I-restgeulen.
De meest oostelijke vindplaats, gelegen op de hoek van de Erasmusweg-Lozerlaan, leverde
een aantal greppels en kuilen op, waarin naast het gewone bewoningsafval uit de 2e-3e
eeuw, fragmenten van dakpannen, tufsteen en mortel werden aangetroffen. Deze resten zijn
een indicatie dat daar een (gedeeltelijk?) uit steen opgetrokken gebouw heeft gestaan, een
zeldzaam verschijnsel in Zuid-Holland.
Ten oosten van Wateringen, tegen de Middenweg, werd een site uit het einde van de 11e
of de 12e eeuw aangetroffen, die door diepploegen ten dele is verstoord. De vindplaats is gelegen
op Duinkerke I-afzettingen die een omvangrijk Calais II-duin afdekken. Een tweede
schervenconcentratie uit de eerste helft van de 12e eeuw, gelegen tegen de Zweth, bleek zich
in klei te bevinden die in de 18e of 19e eeuw van elders was aangevoerd om een veenwinningsperceel
te egaliseren.
337