Archeologische Kroniek 1990 - Geschiedenis van Zuid-Holland
Archeologische Kroniek 1990 - Geschiedenis van Zuid-Holland
Archeologische Kroniek 1990 - Geschiedenis van Zuid-Holland
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Archeologische</strong> kroniek <strong>Zuid</strong>-<strong>Holland</strong><br />
deel <strong>van</strong> de fundering <strong>van</strong> de Romeinse stadsmuur aangetroffen. Dit deel <strong>van</strong> de (west)muur<br />
ligt ongeveer 25 meter verder dan het door Holwerda in 1911 vastgestelde zuidelijkste punt<br />
(zie Buijtendorp en Jung 1984). De muur is dus 25 meter langer geworden.<br />
<strong>Archeologische</strong> Werkgroep Voorburg J K. Hagers<br />
Vborne In <strong>1990</strong> vond de jaarlijkse delfschouw plaats in het poldergebied tussen Den Briel,<br />
Vierpolders en Heenvliet. Een systematische veldverkenning in het schouwgebied resulteerde<br />
wederom in een reeks nederzettingsterreinen: één uit de Midden-Ijzertijd, twee uit de<br />
Late Ijzertijd en vijf uit Midden- of Late Ijzertijd, alle in of op (<strong>Holland</strong>)veen, elf uit de<br />
Romeinse Tijd, zowel op (<strong>Holland</strong>)veen als op een Duinkerke I-afzetting gelegen, en zes uit<br />
de Late Middeleeuwen uit de periode <strong>van</strong> voor de bedijkingen, op (post-Romeins?) veen,<br />
c.q. op Afzettingen <strong>van</strong> Duinkerke I gelegen.<br />
De nieuw ontdekte inheems-Romeinse woonplaatsen vormen een verlenging <strong>van</strong> het oostelijke<br />
lintvormige bewoningspatroon dat ontdekt werd in 1989. Het zet zich voort in noordoostelijke<br />
richting over het veenkussen bij Vierpolders tot aan de huidige Maasdijk, ten<br />
noorden waar<strong>van</strong> bewoningssporen uit de Ijzertijd en de Romeinse Tijd ontbreken door<br />
erosie langs de Maasmonding in de Middeleeuwen.<br />
BOOR, Rotterdam H.W. <strong>van</strong> Klaveren en A.B. Döbken<br />
Wassenaar: Wassenaarse Slag Nabij de gemeentegrens met Katwijk vond de heer G. Stegenhuis<br />
uit Delft tijdens een strandwandeling enkele grote brokken bewerkt tufsteen. Met<br />
de hulp <strong>van</strong> de gemeentepolitie <strong>van</strong> Wassenaar zijn deze geborgen. Sommige stenen zijn<br />
zeer verweerd en lijken lange tijd aan de zeestroming blootgesteld te zijn geweest, andere<br />
zijn echter opmerkelijk genoeg in het geheel niet verweerd. Misschien is een <strong>van</strong> de zandplaten<br />
voor de kust <strong>van</strong> Katwijk gaan schuiven en is een gedeelte <strong>van</strong> de Brittenburg tijdelijk<br />
<strong>van</strong> zijn zanddek ontdaan. Een visser kan de stenen in zijn netten hebben gekregen en ze<br />
tijdens zijn vaart in zuidelijke richting weer overboord hebben gezet.<br />
Middeleeuwen en later<br />
Delft: tuin Oude Delft 91-95 Voorafgaand aan graafwerkzaamheden ten behoeve <strong>van</strong><br />
nieuwbouw <strong>van</strong> een grote parkeergarage in de tuin <strong>van</strong> het International Institute for Hydraulic<br />
and Environmental Engineering (IHE), Oude Delft 91-95 en Westvest 7, werd een<br />
terrein <strong>van</strong> 13 x 23 m onderzocht dat grenst aan de Smitsteeg. Leden <strong>van</strong> de Oudheidkundige<br />
Werkgemeenschap Delft (OWD) verleenden assistentie bij het graafwerk.<br />
De Smitsteeg loopt tussen de Oude Delft en de Westvest en verleende in de Late Middeleeuwen<br />
toegang tot een brouwerij achter het pand Oude Delft 95. Doel <strong>van</strong> het onderzoek<br />
was de brouwerij op te graven die daar <strong>van</strong>af ca 1450 tot in het begin <strong>van</strong> de 18e eeuw moet<br />
hebben gestaan.<br />
Er werd een 13,4 m lang gebouw aangetroffen dat minimaal 7,6 m breed was. Door recente<br />
verstoringen is niet duidelijk of dit gebouw met zijn voorgevel op de rooilijn <strong>van</strong> de Smitsteeg<br />
stond. De achtergevel <strong>van</strong> het pand lag op 13,6 m uit deze rooilijn en was als tuinmuur in<br />
beide richtingen verlengd. Het opgaande muurwerk was een steen breed en dateert uit het<br />
midden <strong>van</strong> de 15e eeuw. Een uitbraaksleuf in het noordoosten <strong>van</strong> het gebouw wijst erop<br />
dat zich een of meerdere vertrekken in het gebouw bevonden. Het vloerniveau in het pand<br />
3:30