Bijbelse Geschiedenis deel 5 - Welkom bij de John Bunyan Stichting

Daar zit Jeremia nu. Gevangen als een
gemene landverrader. Zal hij nu zwijgen,
denk je? Nee, dat kan hij niet. Als hij nu
zwijgt, zou hij Gods profeet niet zijn.
De deur van de gevangenis gaat open.
“Kom mee, Jeremia,” klinkt een barse stem.
“U moet bij de koning komen.” Even later
staat de profeet voor de troon van Zedekia.
“Is er ook een woord van de HEERE?”
vraagt de koning. Wat een vreemde vraag!
Heeft Zedekia dan nog niets gehoord van
Jeremia’s waarschuwingen? Jawel, maar
hij heeft het niet willen horen. De koning
hoopt dat Jeremia zijn lesje inmiddels
geleerd heeft en nu wat goeds verkondigen
zal. Alsof dat zou helpen! Kort antwoordt
Jeremia: “Er is! Gij zult in de hand van de
koning van Babel vallen!”
Nu hoort Zedekia dat er geen smekeling
voor zijn troon staat, maar een gezant
van de God van hemel en aarde. Dan vervolgt
Jeremia: “Wat heb ik gedaan, dat u
mij in de gevangenis op laat sluiten? Waar
zijn de valse profeten, die zeiden dat er
geen gevaar was? Hoor eens! Buiten is het
rumoer van het teruggekeerde leger van
Nebukadnezar. En Hofra, de koning van
Egypte, is door hem verslagen en gevlucht.
O koning, breng mij niet in de gevangenis,
opdat ik daar niet sterf, maar geef u over!
Ga gewillig tot de koning van Babel. Dan
zult u leven en dan zal Jeruzalem niet verbrand
worden. Maar als u niet luistert, dan
zal God zeker komen met Zijn oordelen.”
Luistert de koning naar Jeremia? Nee!
Hij hoort niet naar God en Zijn profeet.
Jeremia krijgt wel een beter plekje in de
gevangenis, maar dat is alles. De koning
luistert wèl naar zijn dwaze raadgevers. De
koning is bang voor de wraak van de andere
vorsten.
40
14. Jeremia in de kuil
En Jeremia? Jeremia krijgt elke dag zijn
eten in de gevangenis, dat wel. Hij moet
van één bol brood per dag leven. Kan dat?
Jawel, als de HEERE het zegent, kan het.
Nu zwijgt Jeremia toch wel? Nee, hij preekt
maar door. God geeft hem kracht om te preken.
Dat wordt de vorsten te erg. “Die man
maakt het hele volk mismoedig en laf,” zeggen
ze. “Hij zegt maar dat we ons moeten
overgeven. Die man moet sterven!”
“Goed,” zegt de koning, “doe dan maar
met hem wat je denkt dat goed is.” Dat is laf
van de koning!
Daar gaan de mannen. Hun gezichten
gloeien van haat. Ze nemen Jeremia mee en
werpen hem in een kuil
die vol modder is. Daar
gaat Jeremia. Met
touwen laten ze
hem diep in de
modder zakken.
Arme