Bijbelse Geschiedenis deel 5 - Welkom bij de John Bunyan Stichting

Koning Ahasveros zit op zijn troon.
Ineens heft hij luisterend zijn hoofd op.
Wat hoort hij daar? Voetstappen komen
langzaam dichterbij. Wat is dat? Wie durft
daar ongeroepen tot de koning te komen …?
Weet degene die daar aankomt niet dat de
koning macht heeft om iemand die ongevraagd
bij hem komt te laten doden?
Ha, hij ziet het al. Het is Esther, zijn
knappe vrouw. Nee, Esther zal hij niet
afwijzen. Als Esther langzaam tot vlak
voor de koning nadert, tilt Ahasveros zijn
arm op. Schuw kijkt Esther op. Wat zal er
gebeuren? Zal de koning haar wegsturen?
Maar nee, kijk eens wat de koning doet! Hij
heeft in zijn hand een gouden scepter. Die
steekt hij Esther toe. Dat is het teken dat de
koning het goedkeurt dat zij voor hem staat.
Wat is Esther opgelucht! De koning is haar
gunstig gezind. En wat is zijn stem vriendelijk.
Hoor maar wat hij zegt: “Wat is uw
bede, o koningin Esther, en wat is uw verzoek?
Het zal u gegeven worden, ook tot de
helft mijns koninkrijks.” Dat valt mee! Ja,
de HEERE zorgt.
Dan klinkt eenvoudig de vraag van
Esther. Nu gaat ze zeker vragen of de koning
haar en haar volk wil sparen? Maar nee, dat
doet Esther niet. Ze vraagt alleen maar of
de koning, samen met Haman, bij haar wil
komen eten. Is dat alles? Natuurlijk wil de
koning dat doen. Hij stuurt een bode naar
Haman om hem te zeggen dat hij bij koningin
Esther uitgenodigd is voor de maaltijd.
Wat is Haman trots op die eer! Maar … in
zijn hart is hij vals. Wacht maar, denkt hij,
mijn plannen zúllen doorgaan!
’s Middags zitten die drie met elkaar
aan de maaltijd. De wijn gaat rond. Esther
vraagt nog steeds niet. Ze vindt de tijd daar
nog niet rijp voor. Dan vraagt de koning
opnieuw: “Wat is uw bede, o koningin
62
23. Esther en de koning
Esther?” De koning begrijpt wel dat er meer
achter haar uitnodiging zit. De HEERE laat
hem dat begrijpen. Zie je dat de HEERE
ook het hart van een goddeloze koning
bestuurt?
Esther vraagt of de koning en Haman
de volgende middag weer komen eten. Nu,
dat zullen zij zeker doen. Trots als een pauw
stapt Haman even later het paleis uit. Wat
is hij toch een voornaam man. Maar … wat
ziet hij dan? Zit daar die Jood weer? En
buigt die Jood weer niet voor hem? Welnee,
Mordechaï beweegt niet eens! “Het is toch
om razend van te worden,” denkt Haman.
Ineens is zijn vrolijke bui verdwenen.
Bedroefd komt hij thuis. Die Jood bederft
steeds weer alles voor hem!
Haman vertelt alles aan zijn vrouw en
een paar vrienden, die bij hem op bezoek
zijn. Ze lachen hem allemaal uit. “Dat is
toch niet moeilijk?” zeggen ze. “Vraag aan
de koning of je die Jood mag laten ophangen,
man! Dan ben je van hem af.” Wat een
verschrikkelijke raad geven ze hem! Maar
Haman lacht opgelucht. Ja, dat is een goed
plan. Dat hij daar zèlf niet aan gedacht
heeft, zeg! De koning weigert hem immers
nooit iets? Haman knapt er helemaal van
op. Hij laat meteen een paar timmermannen
komen. Zij moeten een hele hoge galg
maken. Als Haman toekijkt hoe de mannen
aan het werk zijn, ziet hij in gedachten
Mordechaï al aan de galg hangen.
Dwaze Haman! Gods raad zal bestaan.
Koning Ahasveros woelt in zijn
bed. Hij kan maar niet slapen, vannacht.
Uiteindelijk roept hij één van zijn knechten.
Hij vraagt hem om wat voor te lezen.
Misschien kan hij daarna wel slapen. De
knecht neemt de kronieken. Dat is de
geschiedenis van Perzië. Daar leest de man