01-12-2005 LVDT-magazine Nummer 4 - Landelijke Vereniging ...

Ons huurhuis in Clevedon, Zuid Auckland Plasma ferese in de dialyse-unit
toch allemaal ze soepel mogelijk te laten verlopen kunnen we
een beroep doen op Cultural Support en tolken. Cultural Support
is er speciaal om ons en de patiënten te helpen met de culturele
aspecten van de Pacific Island en Maori-populatie.
In Middlemore Hospital werken we met Gambro machines. Voor
CAPD zijn we begin dit jaar naar Fresenius overgestapt. Voor de
haemodialyse is een 5-jarig partnership met Gambro getekend.
We betalen een vast bedrag per behandeling, dat is voor de
lijnen, filter, naalden, spuiten, NaCl, aansluitpakketten, etc. Ook
de lease van de machines zit bij die prijs inbegrepen. Door stevige
concurrentie en een kleine markt zijn de prijzen in Australië en
Nieuw- Zeeland onvoorstelbaar laag als je dat met Nederland
vergelijkt. En dan geeft Gambro ook nog een flink bedrag per
jaar voor onderwijs, congressen etc.
‘ook hier zal het aantal patiënten drastisch toenemen’
De machines zijn allemaal single pomp. Er wordt in Nieuw-
Zeeland en Australië nauwelijks dubbelpompsdialyse gedaan.
Alleen onze acute machines zijn uitgerust met dubbelpomp. Een
paar weken geleden hebben we in een acute situatie een paar
SN-behandelingen gedaan en alleen ik en een van de tecnicians
konden die behandeling doen. Nu worden er meer verpleegkundigen
voor opgeleid.
Ook Plasmaferese wordt door de dialyseverpleegkundigen gedaan.
Hiervoor hebben we een Prisma-machine.
20 oktober 2005: opening community unit in Pukekohe. George, in
training voor deze unit, Dave lilley, Charge Tecnician Home haemo unit
en ik.
L•V•D•T M AGAZI N E
Eerder schreef ik al dat we een gestage groei van het patiëntenaantal
verwachten. Het topmanagement van de CMDHB heeft
aangegeven dat ze niet zoveel extra geld meer willen besteden
aan dialyse. Daarom zijn we genoodzaakt naar andere wegen te
zoeken om het aantal patiënten toch te kunnen behandelen. Op
dit moment wordt er hard gewerkt om de predialyse te verbeteren
want een te groot deel van onze patiënten start acuut met
dialyse. Voor een deel komt dit doordat de patiënten niet op komen
dagen voor hun afspraken. Dit is een cultureel aspect want
je wilt pas horen wat er aan de hand is als je ziek bent en dan
moet er voor je gezorgd worden. Maar toch denken we dat we
flinke winst kunnen boeken met het verbeteren van onze service.
Verder gaat er ook veel aandacht uit naar het managen van de
patiëntenflow. Als een patiënt acuut start met behandeling dan
wordt hij zo snel mogelijk naar een selfcare afdeling overgeplaatst
of wordt er een Tenckhof katheter geplaatst. Indien een
patiënt in aanmerking komt voor thuisdialyse dan start hij
zo snel mogelijk met training, meestal met een permanente
katheter en in een later stadium volgt dan een training voor het
aanprikken van de shunt. Dit jaar denken we zo’n 30-35 nieuwe
patiënten te trainen voor thuisdialyse. De gemiddelde trainingstijd
is 7 weken. Als patiënten al gestart zijn met selfcare training
dan zijn ze vaak al na 3 weken thuis.
‘zelfstandige dialyse in Pukekohe’
Zo’n 18 maanden geleden is er gestart met een voorziening waar
patiënten zichzelf kunnen dialyseren. Dit is een gewoon woonhuis
in bezit van de ADKS, Auckland Kidney Society, zeg maar de lokale
Nierstichting. Er zijn 3 kamers met ieder 2 dialysemachines en 1
kamer met een bed voor nachtdialyse. Patiënten maken zelf een
rooster en dialyseren geheel zelfstandig. Zij zijn volledig getraind
voor thuisdialyse. De meeste patiënten die hier gebruik van maken
kunnen door sociale omstandigheden geen machine thuis plaatsen
en sommigen voelen zich te onzeker om thuis te dialyseren en
hebben een paar maanden de tijd nodig om aan alles te kunnen
wennen. Vorig jaar is er een voorziening met 6 stations in een
andere wijk geopend. En de laatste voorziening hebben we op 20
oktober dit jaar geopend in het ziekenhuis in Pukekohe, een plaats
25 kilometer ten zuiden van Middlemore. Hier startten we met 2
machines maar er zijn al 4 patiënten in training voor deze locatie
dus we denken dat we al snel moeten gaan uitbreiden. Deze voorzieningen
in de community zijn dus een enorm succes. Op deze
manier kan een groep patiënten die anders afhankelijk zou zijn
van een dialysecentrum toch geheel zelfstandig dialyseren.
Dialyse all over the world
23e jaargang | december 2005 | nummer 4 2