ZondaG 3 juni - Rondom Voetbal

More documents

Recommendations

Info

18 MEI • JAARGAnG 2, sEIzoEn ‘11-’12 • nUMMER 3 voetgolf ronDom voetbal Rondom Voetbal gestart met voetgolfbaan Frans van seumeren (links) en Michael Mols openen de voetgolfbaan. Op woensdag 21 maart om precies 14.17 uur was het zover. Frans van Seumeren en Michael Mols hesen de vlag in top en openden daarmee voetgolfbaan Down Under. De baan is gelegen op Industrieterrein Laagraven in de driehoek Utrecht, Nieuwegein, Houten en kwam tot stand via een samenwerking tussen Rondom Voetbal en horeca- en recreatiebedrijf Down Under. Tekst: Martin Veldhuizen Walter van den Brink, directeur van Down Under: ‘Ik was al langer op zoek naar uitbreiding van onze activiteiten. Toen ik in gesprek kwam met Rob Zomer van Rondom Voetbal raakten we enthousiast van het idee om samen iets op te zetten. Al snel dachten we aan een voetgolfbaan.’ Rob Zomer: ‘Deze voetgolfbaan stelt ons en onze relaties in staat op een ontspannen en sportieve manier contacten te leggen met andere bedrijven. Voor bedrijven, scholen en organisaties is voetgolf een zeer geschikte teambuildingsactiviteit. En voor alle voetballiefhebbers is het gewoon een erg leuk spelletje.’ Dat Zomer gelijk heeft, bleek deze middag. Direct na de officiële opening werden de ongeveer dertig genodigden, zakelijke relaties en mensen uit de voetbalwereld, verdeeld in zes groepen. Iedereen kreeg een bal om onder ideaal voetbalweer – strakblauwe lucht, achttien graden, windstil – de elf holes ‘aan te vallen’. Met als simpel doel: de bal in zo min mogelijk beurten in de hole zien te krijgen. Al snel bleek dat dit niet altijd even gemakkelijk is. Vooral de eenvoudig ogende banen 2 en 10 vormden voor veel deelnemers een struikelblok. Deze banen leverden vaak het maximum van elf punten op. Het maakte daarbij geen verschil of de schutter over veel of wat minder voetbaltalent beschikte. Zo had Jip Bartels, jeugdinternational en speler van Ajax A1, opvallend veel moeite met het putten van de bal. Tot groot vermaak van de spelers in zijn groep. Eén van hen, Patrick de Kruijf, vroeg Jip: ‘Word jij soms opgeleid voor Ajax Cape Town, of zo?’ Gelachen werd er genoeg. De eerste spelregel van het voetgolf stimuleert dit ook: ‘Voetballers zijn geen golfers. Dus in tegenstelling tot het echte golf mogen spelers elkaar beïnvloeden, manipuleren en van de wijs brengen.’ Alle pijnlijke missers en afzwaaiende ballen werden dan ook steevast begroet met opmerkingen die elke voetballer wel kent: ‘Jochie, aan het materiaal kan het echt niet liggen.’ Of, na weer een bal die uit de richting vloog: ‘Voor jou is echt elke baan moeilijk, hè?’ Gelukkig was er niet alleen commentaar op de foute ballen. Ook de aanmoedigingen en complimenten waren talrijk. Al was er altijd die humoristische ondertoon. Zo kreeg Eric Carbijn, jeugdvoorzitter van VOP te horen: ‘Jij bent technisch misschien niet de beste, maar wat kun jij de baan goed lezen.’ Carbijn was erg enthousiast: ‘In de meivakantie worden op de velden van VOP de Rondom Voetbal Voetbaldagen gehou- den. Een van de activiteiten die op het programma staat is een wedstrijd voetgolf. Ik wilde zelf ervaren wat dat is en ik moet zeggen: ik heb genoten. Het is een leuk spelletje. Ook als je, zoals ik, geen voetbalervaring hebt. Het is voor iedereen geschikt.’ Ook de andere deelnemers waren erg tevreden over de kwaliteit van de baan. Mandy Versteegt, speelster van FC Utrecht: ‘Het leuke aan deze baan is dat de bal op weg naar de hole niet alleen rechtdoor kan en mag, maar dat je een bepaalde route moet volgen. Het komt dus niet alleen aan op wie het hardst of verst kan schieten. Hierdoor is de baan ook voor meisjes en vrouwen geschikt. Bovendien maken de hoogteverschillen deze baan echt bijzonder.’ Marinus Dijkhuizen, volgend jaar trainer bij vv De Meern, ziet het al helemaal voor zich. ‘Als voorbereiding op het nieuwe voetbalseizoen is voetgolf een prima activiteit om mijn nieuwe selectie te leren kennen. Eventueel na afloop lekker barbecueën en gezellig wat drinken, ik zeg er geen nee tegen.’ Na ongeveer twee uur voetgolf waren alle groepen klaar en kon het tellenbeginnen. David Kok, speler van Kampong A1, had 52 beurten nodig om de bal in de elf holes te krijgen. Hij troefde daarmee het gehele deelnemersveld af, onder wie zijn eerder genoemde vriend Jip Bartels. Maar alleen David vond dat belangrijk. De overige deelnemers namen nog een koel drankje en wisselden maar weer wat leuke anekdotes uit. Tot ziens op de voetgolfbaan van Down Under en Rondom Voetbal! Kijk voor meer informatie op: www.downunderrecreatie.nl. Elk jaar willen we op het eind van het seizoen Utrechtse kampioenschappen gaan organiseren. We houden alle scores bij van de deelnemers/ voetgolfers en de beste scores presenteren we steeds in een ranglijst. Inmiddels zijn er al diverse groepen geweest om te voetgolfen. Huidige beste scores: Jeroen de Vlieger 45, Angelo Grep 48, Peter Snijders 52, David Kok 55, Koos van Tamelen 56 en Patrick de Ruyter 56. Down Under en Rondom Voetbal ondertekenen de samenwerking.
eDitie amersfoort rubriek bij De naam kei Voor Ferry de Smalen is voetbal weer hobby Op sportief vlak had Ferry de Smalen zijn negen doelpunten ‘made in China’ in 2009 niet willen missen. Ter afsluiting van het gesprek in het Amersfoortse Jazzcafé en Eethuys Lazy Louis laat de 27-jarige Amersfoorter het schermpje van zijn mobiele telefoontoestel zien. Daarop staat hij afgebeeld als teamspeler van Beijing Aigo, zijn Chinese club. Met dat Aziatische avontuur kwam er een eind aan zijn ambities als (semi-)profvoetballer. De Smalen vond terug in zijn geboortestad emplooi als jongerenwerker en voetbalt weer voor zijn plezier, net als vroeger. In de zaal met het Amersfoortse Annour had hij geen klagen, op het veld was Veensche Boys in Nijkerkerveen een verkeerde keus. Tekst en foto's: Hans Vos China ,,Het is tot één jaar China beperkt gebleven. Ik zat er in mijn eentje, op een gegeven moment had ik het allemaal wel gezien: de Chinese Muur, de Verboden Stad, noem maar op. Het enige dat ik dagelijks deed was trainen, rusten in mijn appartement en urenlang skypen met mijn vriendin, met mijn ouders. Van een sociaal leven was geen sprake. De meeste jongens in mijn team praatten heel slecht Engels, slechts een paar konden zich aardig verstaanbaar maken. Het waren en werden geen vrienden van me. Het was leuk een enkele keer wat gezamenlijks te doen, maar daar bleef het bij. Ik bouwde met hen geen warme band op. Ik heb er ontelbare dvd’s verslonden, illegaal fabrikaat, die kostten een euro per stuk. Elke avond een andere. Als voetballer heb ik er onvergetelijke dingen meegemaakt. Spelen voor 60.000 toeschouwers. En ook een wedstrijd in het Olympisch Stadion van Beijing, het Vogelnest. Wie kan me dat nazeggen? Sportief gezien was het top. Ik scoorde negen keer dat jaar. Ongekend. Ik was topfit, conditioneel zo sterk als daar ben ik nergens geweest.’’ Einde profloopbaan ,,Nadat ik uit China was teruggekomen, heb ik nog geprobeerd om in Tsjechië en Zweden aan de bak te komen. Maar mijn stages leidden er om verschillende redenen tot niets. Dat was teleurstellend, natuurlijk. Voor mij was dat reden om te kiezen voor een maatschappelijke carrière, als jongerenwerker bij de Stichting Welzijn Amersfoort. Een heel grote overgang, zeker. Als voetballer ben je vaak en veel op jezelf gericht, als jongerenwerker ben je in een wijk gericht of een groep gericht op de ontwikkeling van jeugdige medemensen. Ja, dat kun je een idealistische job noemen.’’ Leusderkwartier ,,Als jongere groeide ik op in de Amersfoortse wijk Leusderkwartier, ook tussen medejongeren van allochtone afkomst. Daar ligt de basis voor mijn huidige werk. Er waren er toen die kansarm waren of bleven en het criminele pad opgingen. Die beelden uit mijn jeugd had ik op het netvlies. Ik probeer nu bij de jongeren over te brengen dat het zo belangrijk voor hun toekomst is, dat ze wél de goede kant opgaan; dat ze aan een goede opleiding beginnen en deze ook afmaken. En dat sport in hun leven een heel goede vrijetijdsbesteding is. In de hoop dat ze op het goede pad komen en dat pad blijven volgen. Daar doe ik mijn best voor, hoe moeilijk dat soms ook is. Eén voordeel heb ik: ik spreek de straattaal. ‘’ Amsvorde ,,In mijn beleving voetbalde ik altijd toen ik nog jong was. Voor school, na school, tijdens school ook. Je zocht elkaar in de wijk steeds op. Zo ontstonden mooie vriendschappen. Met Marokkaanse jongens als Karim Elkaddouri, Salim Amerzgiou en Abdelhali Chaiat. Mijn eerste club was Amsvorde, mijn tweede Quick, wat een stapje hoger was.’’ Gescout ,,Als B-junior werd ik gescout door FC Utrecht. Daar stond je dan op het trainingsveld, tot je enkels in de modder als het geregend had. Dat was mijn weg naar het betaald voetbal. Eigenlijk besefte ik niet eens dat ik met een opleiding tot betaald voetballer bezig was. Het overviel me dat ik werd gevraagd en ik bleek aardig mee te kunnen doen. Ik dacht helemaal niet aan geld verdienen met voetbal, voetbal was mijn hobby. Later vond ik dat betaald voetbal helemaal niet zo leuk. Zodra je een contract hebt bij een bvo, wordt het allemaal anders. Dan wil mensen van alles van je.’’ Profwereld ,,De wereld van het profvoetbal is eigenlijk mijn wereld niet. Als je het goed doet, ben je alles. Als het een tijdje minder gaat, bijvoorbeeld doordat je geblesseerd bent, dan word je afgeschreven. Dat is mij heel erg gaan tegenstaan. Het ging niet meer alleen om het spelletje, om samen plezier maken. Voetbal werd werk, was geen liefhebberij meer. Zo vrolijk als ik in de jeugd op een voetbalveld was, zo plichtmatig werd voetbal toen ik bij AGOVV Apeldoorn onder contract stond. Ook al maakte ik daar deel uit van een heel sterke selectie, zeker als ik daar nu op terugkijk. Ik heb niet het karakter en de mentaliteit voor de harde wereld van het betaald voetbal, dat is mijn probleem geweest. Alles wat mij niet beviel, daar trapte ik tegenaan. Daar kwam ik niet ver mee. Dat heeft mijn betaaldvoetbalcarrière opgebroken. Als mens heeft deze ervaring me wel verrijkt.’’ Verschil ,,Er is een verschil tussen mij als voetballer op het veld en als mens daarbuiten. Nog steeds. Ik speel dit seizoen bij Veensche paspoort MEI • JAARGAnG 2, sEIzoEn ‘11-’12 • nUMMER 3 19 Boys, in de tweede klasse op zaterdag. Het is het domste dat ik ooit heb kunnen doen. Ik hoor niet bij deze club, op dat niveau, en heb er zo’n spijt van dat ik in Nijkerkerveen ben gaan voetballen, lekker dicht bij mijn huisje in Vathorst waar ik woon. Ik raak er soms gefrustreerd van dat logische spelfacetten al niet eens op trainingen worden begrepen, zoals een-tweetjes. Ik ben eraan begonnen, dus maak ik het seizoen ook af.’’ Aanvallende middenvelder ,,Begin niet over mijn positie. Ik weet niet wat mijn favoriete positie is. Overal heb ik gestaan. Ferry de smalen werd op 4 november 1984 geboren in Amersfoort. In de wijk Leusderkwartier. Gezien zijn liefde voor het voetbalspel, aangewakkerd door vader Fred - de latere trainer, werd hij als jonge jongen lid van Amsvorde. Later zette hij zijn jeugdopleiding voort bij AFC Quick 1890, de oudste club in zijn geboortestad. op sportpark Dorrestein werd hij gescout door de talentenspeurders van FC Utrecht. Hij speelde in de B1- en A1-juniorenteams van de eredivisieclub, maar kreeg er geen profcontract. Bij de amateurs van het Utrechtse Elinkwijk hervond hij zijn voetbalplezier, wat zich vertaalde in een éénjarige verbintenis bij eerste-divisieclub AGoVV Apeldoorn voor het seizoen 2007-2008. Ter overbrug- Het was ooit rechtshalf, maar nu weet ik het niet meer. Dat is ook mijn manco, dat ik me nog nooit lang heb kunnen concentreren op één positie.’’ Band met vader Fred ,,Niet gemakkelijk om zoon van een voetbalvader te zijn. Altijd commentaar. Mijn leeftijd speelt daarbij geen rol. Hij heeft maar een paar keer tegen me gezegd dat ik een goede wedstrijd had gespeeld. Maar ja, ik had er naar te luisteren, hij is tenslotte mijn vader. Hij vindt dat ik een rechtshalf ben. Urenlang ben ik met hem daarover in discussie gegaan.’’ ging van de ingangsdatum van zijn profcontract bij de Chinese club Beijing Aigo speelde De smalen een half seizoen bij zaterdag-hoofdklasser WHC in Wezep. Terug uit China pakte hij de draad op bij de zaalvoetballers van Annour in Amersfoort en werd hij lid van zaterdag-tweedeklasser Veensche Boys in nijkerkerkerveen.
Page 1 and 2: MEI 2012 • sEIzoEn ‘11-’12
Page 3 and 4: eDitie amersfoort aftrap in zicht.
Page 5 and 6: eDitie amersfoort hooglanderveen -
Page 7 and 8: eDitie amersfoort rubriek trainerst
Page 9 and 10: eDitie amersfoort Club in beelD ’
Page 11 and 12: eDitie amersfoort jongleren profiel
Page 13 and 14: eDitie amersfoort ouD fC trainer Tw
Page 15 and 16: eDitie amersfoort ronDom De fC in s
Page 17: eDitie amersfoort vrouwenvoetbal He
Page 21 and 22: eDitie amersfoort HvC ‘91/’92 e
Page 23 and 24: eDitie amersfoort pitCH amersfoort
Page 25 and 26: eDitie amersfoort mattHias maiwalD
Page 27 and 28: eDitie amersfoort bij vv vop MEI
Page 29 and 30: eDitie amersfoort Clubnieuws Jeugd
Page 31 and 32: eDitie amersfoort staDio toppers To
Page 33 and 34: Top Speler van 2011/2012 We laten u
Page 35 and 36: eDitie amersfoort Crosspass peter V

ZondaG 3 juni - Rondom Voetbal

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?