ZondaG 3 juni - Rondom Voetbal

MEI 2012 • sEIzoEn ‘11-’12 • nUMMER 3
editie amersfoort gratis
pagina 4 & 5
Derby Dag,
HooglanDerveen -
amsvorDe
pagina 7
trainerstaal met
ronalD HeersCHop
pagina 9
Club in beelD,
vliegDorp tien jaar
pagina 26
De rv 3-Daagse
bij vop
De gratis voetbalkrant www.ronDomvoetbal.nl
nr
3
Rondom Voetbal Gala
Het voetbal slotfeest van het jaar
ZondaG 3 juni
Zie achterpagina voor meer info
Foto: Ed GroEn

2 MEI • JAARGAnG 2, sEIzoEn ‘11-’12 • nUMMER 3 aftrap
ronDom voetbal
opstelling
Pagina 04: Derby Dag, Hooglanderveen - Amsvorde
Pagina 07: Trainerstaal met Ronald Heerschop
Pagina 09: Club in beeld, Vliegdorp tien jaar
Pagina 11: Jongleren, de zoon van… en Onder de loep
Pagina 12: Standen
Pagina 13: Rondom de FC, Oud FC Trainer Foeke Booy
Pagina 15: Rondom de FC, gespot met …en met z’n allen naar de FC
Pagina 17: Vrouwenvoetbal
Pagina 18: Voetgolf
Pagina 19: Bij De Kei, met Ferry de Smalen
Pagina 20: Kampioen van toen, HVC uit 1991/1992
Pagina 22: De 11 favorieten van…en bierelftal…
Pagina 23: Strip en Pitch AFC Quick 1890
Pagina 24: Oude meesters met Matthias Maiwald
Pagina 26: De RV 3-Daagse bij VOP
Pagina 28: Clubnieuws
Pagina 30: Toppers/Slotfeest
Pagina 33: Ranglijsten
Pagina 34: Crosspass
rv team
uitgave:
Rondom Voetbal Utrecht & Amersfoort BV.
adres:
Veldzigt 58B
Postbus 280
3454 zM De Meern
algemeen directeur:
Rob zomer, mobiel 06-14281531,
robzomer@rondomvoetbal.nl
Hoofdredactie:
Ton van zoeren, 06-20715320,
redactie@rondomvoetbal.nl
eindredactie:
Hans Vos, 06-51643062,
redactie@rondomvoetbal.nl
medewerkers:
Aad van den Berg, Maarten Hoevers, Frans
van seumeren, Janneke Bijl, Hans van
Echtelt, Thijs Tomassen, Rianne van Denderen,
Rinus van Denderen, Frank zilver,
Remco neu, Wouter Bongers, Martin Veldhuizen,
sjoerd van Renselaar, Pim van Bakel,
Dick van der Peijl, Bas Ruitenburg, Martin
Donker en tientallen clubverslaggevers.
advertenties:
advertentie@rondomvoetbal.nl
sales:
Gert-Jan scholman
vormgeving:
Aldo Elfrink
Kick Media & Vormgeving
Clubnieuws:
ook met uw clubnieuws en uw vrijwilligers
in de krant? Mail uw nieuwtjes, berichten,
aankondigingen en bijvoorbeeld informatie
over jubilea naar:
mijnclub@rondomvoetbal.nl
oplage:
De Rondom Voetbalkrant wordt 4 keer per
voetbalseizoen in een oplage van 25.000
exemplaren verspreid, onder meer bij vele
doelgroeplocaties en bij ongeveer 40 voetbalverenigingen
in en rondom Amersfoort.
Tevens wordt er elke editie in een bepaald
Rondom Voetbal gebied huis-aan-huis verspreiding
verzorgd. niets uit deze uitgave
mag worden gebruikt zonder uitdrukkelijke
toestemming van de uitgever.
subaru center Eemland, nijverheidsweg-noord 54, 3812 PM AMERsFooRT
Tel: 033 - 46 00 112, Fax: 033 - 46 00 110, www.subarucentereemland.nl
Voorbeeldfunctie
Wat een podium zou moeten zijn met goede voorbeelden
voor de jeugd lijkt met de week meer op een schavot. Ik De aftrap
bedoel daarmee het betaalde voetbal. De profs lijken zich er
steeds minder van bewust te zijn dat ook zij een voorbeeldfunctie
hebben. Ola Toivonen van PSV is daar een schoolvoorbeeld
van. Zijn ergerlijke acties die totaal niets met
voetbal te maken hebben, ontsieren wekelijks de beeldbuis.
Tekst: Ton van Zoeren
Het erge is dat Toivonen niet
alleen is in zijn soort. Aspirantvoetballertjes
die de beelden
van hun idolen zien op Studio
(vecht)Sport, krijgen het met
de paplepel ingegoten. Maar
ook sommige trainers doen
een duit in het zakje. Neem
Gertjan Verbeek. Zijn omgang
met de media is op zijn zachts
gezegd vernederend. Normaal
antwoorden is voor hem steeds
lastiger geworden. Zelfs Louis
van Gaal was milder.
Er worden vanuit de bond
steeds meer acties gevoerd en
strengere straffen uitgedeeld
om het geweld en vijandig
omgangsgedrag op te velden te
bestrijden op de amateurvelden,
terwijl op het hoogste voetbalniveau
het slechte voorbeeld
wordt gegeven. De profclubs
doen er zelf niets aan. Mogelijk
is dan toch een taak weggelegd
voor de sponsors die hun naam
niet verbonden willen zien
met zulke acties in en rond het
voetbalveld.
in De sloot
Vroeger raakte een voetbaltrainer
door slechte resultaten,
drank en vrouwen in de goot.
Nu is dat de sloot. Spelersbussen
die door supporters worden
stil gezet is een nieuw fenomeen.
Ik zie Fred Rutten nog
staan met zijn team. De coach
verliet de touringcar voortijdig
en stapte in de gelukkig droge
sloot. Vanaf die positie moest
hij tekst en uitleg geven aan de
‘experts’. Gelaten liet de sympathieke
oefenmeester alles over
zich heen komen en probeerde
op de Cover
ton van zoeren
de gemoederen te sussen. Afijn,
het resultaat kent u. Philip Cocu
maakte het seizoen af en kwam
er al gauw achter dat het niet
alleen aan Rutten kan hebben
gelegen. Sportief bleef het
met de club PSV uiterst sober.
Ik weet zeker dat het Rutten
ondanks zijn ontslag nog pijn
doet dat zijn voormalige club de
titel alsnog verspeelde. Kijk, dat
soort trainers heb je natuurlijk
ook.
laatste looDjes
Het schiet weer op in de regio.
Het einde van de competitie is
op de cover een actiefoto
uit de wedstrijd sEC MA1 –
Vriendenschaar MA1
Foto: Ed GroEn

eDitie amersfoort aftrap
in zicht. De kampioenen zijn
weer bekend. Grote verrassing
is vv Renswoude (zie foto).
De zaterdag-derdeklasser,
getraind door Adrie Morren,
begon matig aan het seizoen,
maar de diesel werd langzaam
warm. Met vlag en wimpel
werd het uiteindelijk kampioen.
Waar promoties zijn, zijn ook
degradaties. KVVA heeft het
jarenlang op het laatst kunnen
uitstellen. Maar nu is het
een feit. Volgend seizoen is de
vijfdeklasse het terrein voor de
Amersfoorters. Handhavers waren
er ook. Knap van vv Hoogland
om zich in het linkerrijtje
van de eerste klasse te nestelen
na de promotie van vorig seizoen.
Coach Ronald Heerschop
pimpte daarmee zijn erelijst op.
De Bussummer heeft al heel wat
promoties achter de rug. Slechts
één degradatie staat op zijn
palmares. Zijn reactie destijds
na de wedstrijd van VVZ’49
vv Renswoude zaterdag kampioen 3D.
in Amsterdam tegen DCG, die
de degradatie inleidde, sprak
boekdelen. ‘Tja, je moet alles
eens meemaken, denk ik’. Hij
zei het met een gezicht als een
oorwurm, over gedrevenheid
gesproken.
stil
Er breekt weer een stille periode
aan. Nog wat toernooien hier
en daar. En dan de vakanties. Ik
kijk nu al uit naar augustus. De
voorbereidingen en de bekerwedstrijden
gaan dan weer van
start. En natuurlijk het Amersfoorts
Voetbalkampioenschap,
dat op 11 augustus begint met
VVZA als gastheer. Het toernooi
heeft de afgelopen jaren in de
lift gezeten en staat weer op de
kaart. Heren trainers opgelet in
augustus. Laat de bus de bus,
want sloten genoeg daar rond
de accommodatie van VVZA.
En die staan niet droog...
Toch nog een prijs
allereerst wil ik mijn vriend,
rob zomer, trainer van
v.v. de meern zaterdag 1,
waarvan ik voorzitter ben,
feliciteren met het behalen
van het kampioenschap. je
kan van rob zeggen wat je
wilt, gebleken is dat hij een
kampioenenmaker is. zijn
kracht is dat hij de spelers
kan motiveren en met zijn
humor het groepsproces kan
stimuleren. Het coachen tijdens
de wedstrijden is uitstekend.
zijn wissels pakken
bijna altijd goed uit, nogmaals
rob “proficiat!”.
De competitie voor FC Utrecht
zit erop. Een enerverend seizoen,
met pieken en dalen, goede wedstrijden
tegen toppers en slechte
wedstrijden tegen laagvliegers.
Het vervelende is dat juist het
laatste bij de supporters blijft
hangen. Uiteindelijk hebben we
op het nippertje de nacompetitie
gemist. Dat is jammer, de laatste
twee wedstrijden tegen Vitesse en
Roda JC geven toch hoop voor de
toekomst.
Ik heb voor mijzelf het afgelopen
seizoen eens geanalyseerd.
na het wegvallen van een aantal
spelers, zoals met name Mertens,
strootman , Van Wolfswinkel
hebben we 9 miljoen euro vrijgemaakt
voor versterkingen. De
rest van de transferinkomsten zijn
gebruikt om de gaten in de begroting
te vullen. Wij willen als FC
Utrecht een subtopper zijn, maar
om dat te worden moeten we met
MEI • JAARGAnG 2, sEIzoEn ‘11-’12 • nUMMER 3 3
zijn allen achter de club gaan
staan, zowel sponsors als supporters.
Er moeten meer inkomsten
komen, anders lukt het niet. Want
ik kan het niet alleen. Ik heb altijd
gedacht dat als ik een signaal zou
afgeven door in de club te stappen
er meer mensen in de Provincie
mee zouden willen bouwen. Dat
is tot nu toe tegen gevallen. Laten
we een voorbeeld nemen aan
Feyenoord, ondanks alle ellende
vorig seizoen zijn de supporters
de club trouw gebleven en heeft
een grote groep investeerders de
handen ineen geslagen om de
club te redden en zie het resultaat.
Met een jonge groep spelers
uit de eigen opleiding, zijn ze nu
tweede geworden na een tiende
plaats vorig seizoen. Laat dit een
voorbeeld voor ons zijn. Het aantrekken
van Erwin Koeman als
hoofdtrainer is achteraf een verkeerde
inschatting gebleken. De
blessures van Jacob Mulenga betekende
een enorme aderlating ,
naast het overige blessureleed. De
zweden moesten wennen. Hierdoor
was het onmogelijk om met
een vast elftal te spelen. Dit heeft
ons parten gespeeld. Er zijn gelukkig
ook pluspunten. Door het
vele blessureleed en de wisselingen
zijn er uit de jeugdopleiding
diverse talenten noodgedwongen
doorgestroomd en gebleken is
dat zij het niveau aankunnen. Wij
zijn er in geslaagd om de beste
keeper uit de eerste divisie aan
te trekken, een keeper waar veel
belangstelling voor was. Mulenga
traint weer volop en ondertussen
franstalig
frans van seumeren
is ook Cedric van der Gun de gelederen
komen versterken. zijn
optie voor het volgende seizoen
is gelicht. Ik heb er alle vertrouwen
in dat we er volgend seizoen
weer staan. De fan mag van ons
het herkenbare FC Utrecht voetbal
verwachten, volgens onze eigen
speelstijl vanuit onze jeugdopleiding;
met lef, aanvallend, dwingend
en met strijdlust. Dat is de
enige opdracht aan de technische
mensen; FC Utrecht op het veld
weer een herkenbaar gezicht geven.
Voetbal waar mensen voor
naar het stadion komen. Voetbal
dat boeit. We zijn op kantoor begonnen
met de opbouw van een
nieuwe organisatie, gericht op
de toekomst. Daar zijn we dit jaar
ook op het veld mee begonnen.
En volgend jaar moeten we daar
een grote tweede stap in zetten,
met alle ervaring van dit seizoen
als basis. Aanvallend voetbal op
zijn ‘Utregs’, dat kunnen we verwachten.
Maar jullie steun, als
supporter, zullen we daar hard bij
nodig hebben.

4 MEI • JAARGAnG 2, sEIzoEn ‘11-’12 • nUMMER 3 DerbyDag
ronDom voetbal
Hooglanderveen en Amsvorde maken er
Kansenregen in derby
tekst: thijs tomassen
een derby om des keizers baard was het, Hooglanderveen
– amsvorde. toch probeerden beide ploegen er
op zondag 6 mei op het willem tomassen sportcomplex
zeker in de tweede helft nog wat van te maken voor de
hondstrouwe toeschouwers. er ontspon zich een kansrijk
duel, waarin vooral de aanvallers van amsvorde meer
hadden kunnen betekenen voor hun club. ze hielpen dotten
van kansen om zeep, terwijl de ‘veners’ zich veel effectiever
toonden voor het doel. uiteindelijk won de veel
hoger geklasseerde thuisploeg met 2-0. rondom voetbal
was aanwezig en peilde de derbykoorts. een reportage.
zondag 6 mei, derbydag. Even
verderop in Amersfoort kruisen
HVC en KVVA de degens, hier op
het Willem Tomassen sportcomplex
gaan Hooglanderveen en
Amsvorde de strijd aan. Enigszins
jammer dat deze derby’s aan het
einde van het seizoen worden gespeeld,
want er staat weinig meer
op het spel in de ‘Amersfoortse’
vierde klasse. Baarn kroont zichzelf
tamelijk eenvoudig tot kampioen
en dat KVVA degradeert was
al een tijdje onafwendbaar.
Maar er had vandaag zomaar
wél flink wat op het spel kunnen
staan voor Hooglanderveen en
Amsvorde. Lange tijd leek Hooglanderveen
zich te gaan mengen
in de strijd om een ticket voor de
nacompetitie, na een sterke eerste
seizoenshelft. Maar na de winterstop
hebben de manschappen
van oefenmeester Mark Visser het
zó laten liggen, dat de geelblauwen
kunnen fluiten naar het competitietoetje.
Amsvorde speelde zich nog niet
zo gek lang geleden pas veilig.
De ploeg uit het Leusderkwartier
heeft een teleurstellend seizoen
achter de rug. Het had dus niet
zoveel gescheeld, of het ervaren
elftal van trainer Bert de Vries had
zomaar nog tegen degradatie gestreden,
op deze zondag in mei.
Maar het liep dus anders. De Ve-
ners en de Amsvordianen spelen
een derby om des keizers baard
vandaag. Toch weerhoudt dat de
fans van beide ploegen niet om
zich langs de kant te posteren,
ondanks de bloedstollend spannende
ontknoping in de eredivisie.
zo’n honderd toeschouwers
bekijken de Amersfoortse clash
op Hooglanderveens grondgebied.
zij zien ook hoe Pupil van de
Week Ricardo Booms de aftrap
mag nemen, al solerend afstoomt
op de doelman van Amsvorde en
vervolgens koel afwerkt. Aan deze
speler van de E15 van Hooglanderveen
is niet te merken dat het
vandaag nergens meer om gaat.
Een stralende lach op zijn gezicht;
hij geniet zichtbaar. Een voorspelling
voor het duel heeft hij wel:
,,Het wordt 2-0 voor Hooglanderveen,”
zegt hij zonder ook maar
een spoortje twijfel.
De Pupil van de Week krijgt gelijk.
De toeschouwers krijgen een
slechte eerste helft voorgeschoteld,
waarin beide teams veelvuldig
de lange bal van achteruit
gebruiken. zowel de thuisploeg
als de gasten krijgen een paar

eDitie amersfoort hooglanderveen - amsvorde
een aantrekkelijke tweede helft van
om des keizers baard
Jos Hemlich stopt als leider na dit seizoen.
kansen, maar fraai aanvalsspel
gaat daaraan niet vooraf.
na rust ontbrandt de derby. Beide
ploegen geven meer ruimte weg,
met een kansenregen als gevolg.
Dat Amsvorde daar niet van profiteert,
mag trainer Bert de Vries
vooral spitsen Barry smeeïng en
Richard Moore aanrekenen. De
aanvallers springen slordig om
met de geboden kansen.
Aan de andere kant hebben de
‘Veners’ daar minder moeite
mee. Het zijn de middenvelders
stijn Mossink en Thijs Tomassen
die respectievelijk in de 70ste en
72ste minuut doeltreffen. Mossink
na een fraaie individuele actie,
Tomassen na een puike dribbel
en dito voorzet van zijn jongere
broer Luuk.
Er klinkt gejuich vanaf de kant.
niet alleen als de thuisploeg gescoord
heeft, ook als er ontwikkelingen
zijn in de eredivisie. ,,Helemaal
niets in Rotterdam!”, roept
Hooglanderveen-fan René van
der Flier als Heerenveen heeft
gescoord.
nee, een echt beladen derby zou
Hooglanderveen - Amsvorde op
voorhand al niet worden, weet
ook Hooglanderveen-trainer
Mark Visser. ,,niet alleen omdat
het nergens om ging, maar ook
omdat het volgens mij de minst
beladen derby in Amersfoort is.
Wel ben ik blij dat we de tweede
helft voetballend meer hebben
gebracht dan in de eerste helft.
Toen zag het spel er stukken beter
uit.”
over de eerste drie kwartier van
de wedstrijd kan Visser kort zijn.
,,Dramatisch slecht. Kwalijk, want
we hadden afgesproken dat we
alles zouden geven in de laatste
thuiswedstrijd van het seizoen.
Voor Jos Helmich, voor wie het
zijn laatste thuiswedstrijd als
leider was, maar ook voor het
publiek. Het mocht dan wel ner-
De pupil van de week Ricardo Booms bij de aftrap.
gens meer om gaan, er stonden
gewoon hartstikke veel mensen
langs de lijn. Die wil je toch wat
laten zien. Als trainer baal je
enorm als er vervolgens niet genoeg
strijd op de mat wordt gelegd.
En voetballend was het ook
ver beneden de maat. Gelukkig
hebben we ons aardig hersteld in
de tweede helft, hoewel we wel te
veel kansen weggaven.”
Aan de andere kant sombert
collega-trainer De Vries vooral
over de kansen die zijn ploeg gemist
had. Er had meer ingezeten
voor de Amsvordianen, weet ook
de Amersfoortse oefenmeester,
die na dit seizoen vertrekt. Aanvoerder
Jeffrey van de Wijngaard
kan dat enkel beamen; met zijn
gezicht op onweer loopt hij van
het veld.
Enkele trouwe toeschouwers van
Hooglanderveen roepen elke
thuiswedstrijd een Man of the
Match uit. Deze keer is dat geen
speler, maar ontvangt Jos Helmich
de fles wijn. Een blijk van
waardering van het publiek voor
zijn jarenlange leiderschap.
Pupil van de Week Ricardo Booms
stapt even verderop met een lach
van oor tot oor van het veld. Trots:
,,Ik zei toch dat het 2-0 zou worden!
Had ik het toch goed voorspeld.”
MEI • JAARGAnG 2, sEIzoEn ‘11-’12 • nUMMER 3 5

6 MEI • JAARGAnG 2, sEIzoEn ‘11-’12 • nUMMER 3 aDvertentie
ronDom voetbal

eDitie amersfoort rubriek trainerstaal
naam
RonALD HEERsCHoP HooRT THUIs In RIJTJE ‘sUCCEsTRAInERs’
‘Je aanpassen aan de clubcultuur is belangrijk’
Ronald Heerschop hoort in het amateurvoetbal thuis in een select
rijtje ‘succestrainers’. Op de CV van de 54-jarige Bussumer
staat een lange rij clubs vermeld waar voor hem de successen
bijna een vanzelfsprekendheid waren en nog steeds zijn. Voor
de sympathieke trainer gaat nog een ander kenmerkend facet
op: langjarige dienstverbanden. Bij zijn huidige club Hoogland
is hij alweer vijf seizoenen werkzaam. Bij elke club waar
hij getraind heeft, komt hij nog steeds met plezier terug en
wordt hij met open armen ontvangen. Wat is zijn geheim?
Tekst: Aad van den Berg
Hoe verklaar je Het
feit Dat je overal lang
werkt?
“Dat komt omdat ik ben opgegroeid
als een echte clubman.
Zowel mijn vader als moeder
is niet voor niets erelid bij
SDO in Bussum. Dat verklaart
ook dat ik als speler alleen
voor SDO heb gespeeld. Als
trainer werkt dat natuurlijk
anders, maar overal waar ik
trainer word en ben, verdiep
ik me graag in de club. Ik pas
me aan de clubcultuur aan,
bij elke vereniging waar ik
werk. Het bestuur weet dat ik
alles doe in het belang van de
club en niet primair naar mijn
eigen CV kijk. Het bewaken
van de lange termijn is soms
ook erg belangrijk. Alle teams
zijn belangrijk en ik probeer
altijd een praatje te maken met
iedereen binnen de club. Van
voorzitter tot materiaalman en
kantinejuffrouw. Als trainer
was ik nog steeds zelf de
hesjes.”
als promovenDus lijkt
HooglanD ziCH
relatief gemakkelijk
veilig te spelen in De
eerste klasse van Het
zonDagvoetbal?
“Ja, hoewel we een aantal
goede spelers, Tim Krux,
Kevin Heideveld, Kheibar
Mangal en Sander Zweers, zijn
kwijtgeraakt, bleef de kern van
de ploeg altijd sterk genoeg.
De spelers die achterbleven
of van een lager niveau erbij
kwamen,
zijn hecht geworden en naar
elkaar toegegroeid. Daarnaast
zijn we realistischer gaan
spelen. De dominantie die we
hadden in de tweede klasse,
die konden we in de eerste
klasse niet meer tonen. Begrijp
me goed, ik speel ook liever
Barca-voetbal, maar we moeten
in Hoogland reëel blijven.
Laten we eerst verdedigend
maar eens goed staan. Je hebt
het gezien in ons onderlinge
duel: Hoogland - Roda’46 2-0.
Hahaha.”
je Hebt ook al eens in
De eerste klasse van
Het zaterDagvoetbal
getrainD, bij vvz’49
in soest. wat is Het
versCHil met De eerste
klasse in Het
zonDagvoetbal?
“Ik denk dat er in de eerste
klasse op zondag beter gevoetbald
wordt, ik schat die klasse
dan ook hoger in. Wellicht
komt dat doordat er vooral
stadse clubs in spelen in tegen-
'’Ik was de trainingshesjes nog steeds zelf'
stelling tot de eerste klasse op
zaterdag waarin toch vooral
dorpse clubs uitkomen. Dat
zegt verder niks over beleving,
integendeel. Maar clubs als
Blauw Wit Amsterdam of JOS
Watergraafsmeer spelen nu
eenmaal anders dan een club
als Eemdijk.”
waar ben je als trainer
Het meest trots op en
waar liggen je
ambities?
“Ik ben trots op elk kampioenschap
dat behaald is.
Maar bijvoorbeeld destijds
bij VVZA stonden we zesde
in de winterstop en had ik
reeds getekend bij SDO, toch
brachten we het nog op om
kampioen te worden. En bij
AFC Quick 1890 werd mijn
contract niet verlengd, toen
we zeven punten achterstand
hadden op de koploper, maar
ook toen promoveerden we
alsnog als kampioen. SDO
terugbrengen naar de tweede
klasse en bij VVZ’49 in mijn
eerste jaar de finale van de
nacompetitie winnen, ook dat
waren fantastische prestaties.
En nu bij Hoogland in vier jaar
tijd twee kampioenschappen
met een ploeg met een eigen
Hooglands gezicht, dat zijn
natuurlijk prestaties om ook
trots op te zijn.”
“Ambities moet je altijd hebben,
anders kun je ook als
trainer beter stoppen. Het lijkt
me geweldig om nog eens een
hoofdklasser onder mijn hoede
te hebben. Al was het maar
om te kijken of mijn werkwijze
daar ook aanslaat.”
“wat typeert jou als
trainer?
“Discipline. We hebben bijvoorbeeld
in de afgelopen vijf
jaar bij Hoogland nauwelijks
schorsingen gehad door gele
kaarten. Daarnaast staan mijn
teams organisatorisch meestal
wel goed. In de afgelopen 37
jaar heb ik als trainer natuurlijk
steeds beter geleerd
wanneer ik in of juist boven de
MEI • JAARGAnG 2, sEIzoEn ‘11-’12 • nUMMER 3 7
groep moet bewegen. Ik heb
vooral geleerd om me vaker
erboven op te stellen. Verder
denk ik dat mijn aanpak
duidelijk en consequent is,
iedereen weet waar hij aan
toe is. Twee keer verplicht
trainen,anders speel je niet bijvoorbeeld.
Voor de rest zie ik
mezelf wel als een kenner van
de methodiek van Raymond
‘‘Natuurlijk wil ik nog weleens een
hoofdklasser trainen’’
Verheyen en denk ik dat mijn
teams conditioneel altijd dik
in orde zijn. Hoewel de meeste
eersteklassers drie keer in de
week trainen, kunnen wij met
Hoogland nog steeds conditioneel
prima aanhaken.”
paspoort
ronald Heerschop
leeftijd: 54 jaar
woonplaats:
Bussum
Diploma: TC 1
Clubs als speler:
sDo (Bussum)
Clubs als trainer:
sDo (jeugd), Loosdrecht,
Limvio (Baarn), VVzA (Amersfoort),
sDo, AFC Quick 1890
(Amersfoort), VVz’49 (soest) en
Hoogland
favoriete trainer:
Co Adriaanse en Louis van Gaal
beste spelers die hij als
trainer heeft meegemaakt:
Erwin van Dinteren van sDo
opvallendste speler:
Marlon Dors van AFC Quick
1890

8 MEI • JAARGAnG 2, sEIzoEn ‘11-’12 • nUMMER 3 aDvertentie
ronDom voetbal
Rondom Voetbal Gala
Het voetbal slotfeest van het jaar
ZondaG 3 juni
Zie achterpagina voor meer info

eDitie amersfoort Club in beelD
’t Vliegdorp in tien jaar weer op de kaart
De nieuwe accomodatie van vv ‘t Vliegdorp.
Als je spreekt van een stormachtige vlucht, dan heeft ’t
Vliegdorp die in afgelopen tien jaar meegemaakt. Dit jaar
bestaat de voetbalvereniging uit Soesterberg even lang
met als bekroning een fraai nieuw clubhuis. Het oude
groene keetje, dat je het gevoel gaf terug te gaan naar de
jaren dertig van de vorige eeuw, is gesloopt.
Tekst: Ton van Zoeren
De oprichting van de club
was in 1922. Aan de Sportweg
begon het allemaal met de geelzwarten.
Na de verhuizing naar
de Kampweg begon de echte
glorie voor de Soesterbergers.
Volgens bestuurslid Juns Foulon
was dat de rijkste periode.
Toch verkaste vv Soesterberg
in de jaren tachtig naar de
Sterrenbergweg waar het door
malversaties binnen de club te
gronde ging.
Het voormalige vliegeniersdorp
dat veel Amerikanen huisveste,
zat zo negen jaar zonder voet-
Druk gebarend gooit juns
foulon met enige tegenzin
zijn halve sigaartje in
de afvalbak. Hij kan niet
wachten om de nieuwe accommodatie
van ’t vliegdorp
aan de verslaggever
van rondom voetbal van
binnen te laten zien. trots
als een pauw snelt hij de
trap op en wijst op de aanwezige
lift, die de mogelijkheid
geeft aan een ieder
om boven te komen.
Tekst: Ton van zoeren
“Ja, dat is wel wat anders dan
de houten noodkeet waar we
jaren gebruik van moesten maken”,
zegt Foulon. “Toch heeft
het ook zo z’n nadelen. De onderhoud-
en energiekosten plus
schoonmaakkosten zijn veel hoger
geworden. netto bracht een
flesje frisdrank of bier meer op
in dat oude keetje.”
De zelfstandige ondernemer
in huishoud- en textielartikelen
vervult de rol van assistent-trainer
onder de hoede van hoofd-
balclub. Uiteindelijk was het
Henk Timmerman die in 2002
de vereniging weer nieuw leven
inblies. Gesteund door veel
clubmensen begon ’t Vliegdorp
op een veld bij de stichting
Abrona weer met competitievoetbal.
Die accommodatie lag
midden in het bos. Bouwketen
dienden als kleed- en kantineruimte.
Het veld was niet best
en omrastering ontbrak, maar
diende wel als decor voor de
wederopstanding met een
snelle aanwas van leden.
Dolblij was men ook dat aan de
trainer Coco Fares. “Drie dagen
in de week ben ik op het veld,
voetbal is mijn passie. op zaterdag
ben ik van tien tot vijf op de
club en dan wordt het me soms
wel eens te veel. Dan vlucht ik
naar mijn stamkroeg, maar dan
kom ik die gasten weer tegen”,
lacht de kleine voetballiefhebber,
die op zondag de golfsport
beoefend.
ooit begon Foulon bij voetbalvereniging
soesterberg, die
in 1993 werd opgeheven. Hij
beleefde daar als hoogtepunt
het kampioenschap in het vlaggenschip
in 1981 op zijn zestiende.
Absoluut dieptepunt was
Kerklaan plaats werd gemaakt.
Twee velden waarvan één van
kunstgras kreeg men in verloop
van tijd ter beschikking. Een
klein groen houten keetje met
een oppervlakte van hooguit
honderd vierkante meter moest
dienst doen als kantine. Het
was behelpen in het zomers
bloedhete hokje, maar wel
knus. Toch had het rustieke
onderkomen een negatieve
uitwerking. Het ledental liep
weer terug door gebrek aan
uitstraling.
Nu is er een fraai nieuw gebouw
neergezet en dat bracht
weer leden op. Het moderne
bouwsel is voorzien van alle
gemakken. Een ruime kantine
met veel glas en een royaal
terras geven zicht op de speelvelden.
Door het plaatsen van
een gamehoek is er ook aan
de jeugd gedacht. Beneden in
de catacomben zijn er genoeg
kleedkamers en bespreekruim-
het jaar 1993 voor Foulon. “We
hadden een penningmeester
die geld verduisterde. Ik had
op een gegeven moment geen
licht en telefoon meer. Het was
jammer, want we hadden sportief
gezien een mooie club. We
wilden gewoon lekker voetballen,
maar we hadden de verkeerde
personen om ons heen.
De gemeente soest zag er wel
brood in. ons terrein had economische
waarde voor soest en
toen was het snel gebeurd voor
de vereniging. Die grond staat
nu vol met bedrijven.”
zijn geliefde spelletje met de
bal dreef Foulon naar Patria in
zeist, waar hij zeven jaar aanvoerder
was. “Het gekke is dat
ik ook daar aanvoerder werd.
Dat overkomt me gewoon. Ik
vraag er niet om, maar waar ik
ook speelde, bombardeerden
ze mij tot aanvoerder”, weet
Foulon. “Maar toen in 2002
Henk Timmerman ( voorzitter
tot heden, red.) het voortouw
nam en ’t Vliegdorp mede oprichtte,
was ik weer van de partij
in soesterberg. Ik ging de jeugd
trainen, werd jeugdvoorzitter en
MEI • JAARGAnG 2, sEIzoEn ‘11-’12 • nUMMER 3 9
tes. Het twee miljoen euro
kostende gebouw is een lust
voor het oog.
Sportief gaat het crescendo
met ’t Vliegdorp. Het verruilde
de vijfde klasse voor de
derde waar het meedoet voor
de prijzen. De huidige coach
Coco Fares nam het roer over
van Hans de Weerd, die moest
roeien met de riemen die hij
had. De animo op de trainingen
ontbrak mede door werkzaamheden
van zijn selectie. Fares
kwam en nam spelers mee.
“Maar wel spelers die gebleven
zijn en geen lopers. Ze zijn bijna
Juns Foulon heeft liefde voor de club
speelde in een lager elftal. sinds
enkele jaren zit de vereniging in
een stroomversnelling en heeft
momenteel 260 leden. Even zat
de klad er in, dat kwam door de
gebrekkige faciliteiten, maar nu
met het nieuwe clubhuis gaat
het weer goed.”
’t Vliegdorp is volgens hem een
gezellige club, die spelers absoluut
niet betaald. “Dat wordt
nogal eens anders beweerd,
maar het is echt waar. Het is
een echte dorpsclub met veel
plezier. Ik heb zelfs Marokkaanse
voetballers toepen geleerd,
allemaal gebleven en dat zegt
genoeg over de club”, volgens
assistent Foulon.
’t Vliegdorp heeft goede banden
met VVZ’49. De eersteklasser
uit Soest maakt gebruik van
het kunstgras als de club weer
eens de eigen modderpoel moet
ontvluchten. Het tekent de
gastvrijheid van de Soesterbergers
die sportief grote ambities
hebben, volgens Foulon. “De
tweede klasse moet kunnen,
daar gaan we voor”, klinkt het
uit zijn mond waarin weer een
sigaartje bungelt.
prachtig toch.” ook met de
jeugd gaat het uitstekend, volgens
Foulon. “Er zit veel goed
voetbal in dankzij de jeugdopleiding.
De trainers krijgen een
opleiding aangeboden en dat
werpt z’n vruchten af.”
Aan stoppen denkt hij voorlopig
niet. “nee, ik ga hier niet weg
door mijn liefde voor de club. Ik
kan hier veel kwijt en bovendien
heb ik plezier tijdens de trainingen.
Vooral met het latje schieten.
Dan mik ik alle ballen er op
in plaats van die gasten, dat is
genieten.”

10 MEI • JAARGAnG 2, sEIzoEn ‘11-’12 • nUMMER 3 aDvertentie
ronDom voetbal

eDitie amersfoort jongleren
profiel
jongleren
naam:
Dani
leeftijd:
10 jaar
Huidig elftal:
e1
geboorteplaats:
amersfoort
De zoon van…..
in deze rubriek in rondom voetbal komt een voetballende zoon of dochter van een bekende (oud)-voetballer
in de regio aan bod. Deze keer is dat Dani, de tienjarige zoon van john van nimwegen (39) van
vvza. als verzorger bij vvza vervolgde van nimwegen zijn loopbaan in de voetballerij. via kvva, apwC,
HvC, asC nieuwland is hij nu bij ‘De zeehelden’ te vinden waar hij zijn zoon samen met leendert veldmeijer
traint. Hij ziet veel van zichzelf terug bij zijn telg. “ik moest het vroeger van mijn loopvermogen
hebben en dat geldt voor Dani ook. Hij heeft zelfs dezelfde loopstijl als ik”, weet de trotse vader.
op welke plek in het elftal speel je?
ik ben een linkspoot, speel linksvoor of
linksachter.
waar ben je goed in met voetballen?
ik ben snel en kan soms scoren.
vind je trainen leuk?
ja, ik ben er altijd, behalve als ik ziek
ben, maar ik ben wel fanatiek.
wat is de mooiste actie die je hebt
gemaakt?
ik schoot eens de vanaf de middellijn
over iedereen heen de bal binnen.
welke hobby’s heb je nog meer?
ik tennis graag en speel vaak
fifa-soccer op mijn play-station.
wat wil je later
worden?
ik wil politieagent
worden of in een
kroeg gaan
werken.
wat is je
favoriete club?
ajax, omdat het
de beste ploeg
van de wereld is
en altijd aanvallend
speelt.
onDer De loep Cjvv jg1
Cjvv jg1 kijkt uit
naar eerste punt
sinds dit jaar bestaat de G-jeugd bij het Amersfoortse CJVV
uit drie teams. Een van de teams wordt gevormd door de
jongste leden van deze grote groep. De bedoeling is dat
ze tijdens de wedstrijden meer aan spelen toekomen. Deze
G-jongens zijn ingedeeld in een poule met VIos, VVoG,
sDUoC, Colmschate, Az2000 en Albatross. Het boeken van
goede resultaten staat niet voorop. Meedoen is belangrijker
dan winnen, vinden ze bij CJVV. Het leukste blijft toch om als
team een doelpunt te maken en dat gaat dit jongste G-team
best goed af. De spelers van CJVV JG1 zijn Hakan, Brett,
Marcel, Eli, Hacji, Erik, Mohamed en Aaron.
Marcel deelt met Eli de positie van keeper. Meestal keept
Marcel de eerste helft, waarna hij de tweede helft in het veld
zijn mannetje staat. zijn favoriete voetbalclub is, tot grote
ergernis van zijn vader, Ajax. zijn grootste hobby is voetbal.
Als het even kan, is hij met voetbal bezig. Marcel vindt
het erg leuk op CJVV en kijkt erg uit naar de trainingen en
wedstrijden. Vooral de uitwedstrijden zijn spannend. Vroeg
verzamelen en dan met de auto naar de accommodatie van
de tegenstander rijden. ook helpt het mee dat dan na de
wedstrijd een patatje wacht.
Hopelijk levert mei, de laatste competitiemaand, CJVV JG1
het eerste punt op.
staand van links naar recht: Hakan, Brett, Marcel, Eli en Hacji
Hurkend van links naar rechts Erik, Mohamed en Aaron.
Cjvv jg1 stand:
MEI • JAARGAnG 2, sEIzoEn ‘11-’12 • nUMMER 3 11
team g w
1 Cjvv g1 7 21
2 Delta sports g1 7 13
3 DosC g1 8 11
4 woudenberg g1 7 7
5 zebra’s de g1 7 0
Links Hakan , rechts Marcel

12 MEI • JAARGAnG 2, sEIzoEn ‘11-’12 • nUMMER 3 stanDen
ronDom voetbal
zaterDag zonDag
1e klasse a
1 Ajax afc 25 50
2 Swift 25 47
3 vvz ‘49 25 46
4 Zuidvogels 25 44
5 SVL 25 42
6 VVA ‘71 25 40
7 roda ‘46 25 39
8 eemdijk 25 36
9 CSW 25 32
10 Merino’s de 25 26
11 Marken 25 25
12 Lelystad ‘67 25 23
13 HBoK 25 18
14 dVVA 25 16
2e klasse b
1 valleivogels De 25 50
2 IJFC 25 49
3 Benschop 25 46
4 Geinoord nieuwegein 25 41
5 UVV 25 39
6 AH ‘78 sc 25 39
7 Beursbengels de 25 35
8 asC nieuwland 25 34
9 dESto 25 33
10 Cjvv 25 30
11 Unicum Lelystad 25 30
12 odysseus ‘91 25 26
13 Loosdrecht SV 25 24
14 Hercules 25 16
3e klasse C
1 Meern de 25 60
2 vliegdorp 25 56
3 SVM Maartensdijk 25 53
4 nita 25 51
5 Almere FC 25 49
6 driebergen FC 25 37
7 ouderkerk SV 25 37
8 posthoorn De 25 35
9 Altius 25 27
10 Cobu boys 25 23
11 Weesp FC 25 20
12 Waterwijk 25 18
13 Abcoude FC 25 14
14 Sterrenwijk 25 13
3e klasse D
1 renswoude 25 57
2 woudenberg 25 49
3 JSV nieuwegein 25 46
4 VrC 25 44
5 Jonathan 25 41
6 tov 25 39
7 vop 25 38
8 dEV doorn 25 35
9 delta Sports ‘95 FC 25 35
10 Elinkwijk 25 31
11 dHSC 25 30
12 scherpenzeel 25 24
13 Musketiers 25 23
14 Lopik SV 25 5
4e klasse D
1 eemboys 25 59
2 Maarssen 25 53
3 Eemnes SV 25 51
4 Hilversum FC 25 48
5 Meer de 24 40
6 Kockengen 24 37
7 VVJ 25 36
8 Hertha 24 34
9 dWSM 25 26
10 Zuidoost United 25 26
11 Bloemenkwartier 25 23
12 VIod tienhoven 25 22
13 JoS/Watergraafsmeer 24 21
14 doB 25 6
4e klasse e
1 dVSU 25 55
2 Focus ‘07 25 45
3 HMS 25 44
4 doSC 25 40
5 Bunnik ‘73 25 38
6 Zwaluwen Utrecht 1911 25 35
7 svmm 25 35
8 Hees 25 34
9 FZo 25 33
10 Vianen 25 33
11 Bilt FC de 25 32
12 SVP 25 31
13 Edo (U) 25 31
14 Austerlitz 25 13
1e klasse a
1 Edo hfc 25 49
2 dEM 25 49
3 Blauw Wit A’dam FC 25 42
4 Hercules 25 41
5 VVIJ 25 39
6 Meern de 25 36
7 Hoogland 25 36
8 dijk de ASV 25 34
9 dWV 25 33
10 JoS/Watergraafsmeer 25 32
11 Stormvogels IJ.V.V. 25 30
12 ZAP 25 26
13 roda ‘46 25 25
14 Kennemers de 25 19
2e klasse b
1 Magreb ‘90 25 57
2 Zeeburgia 25 52
3 nVC 25 43
4 Hoofddorp 25 39
5 so soest 25 39
6 Abcoude FC 25 38
7 Weesp FC 25 36
8 rodA ‘23 rksv 25 36
9 Concordia sv 25 32
10 Houten 25 31
11 ZSGo/WMS 25 29
12 dHSC 25 25
13 CdW 25 22
14 vvza 25 20
3e klasse D
1 Sdo 25 63
2 oSM ‘75 25 58
3 nieuw Utrecht SV 25 58
4 Legmeervogels 25 48
5 Waterwijk 25 46
6 Wasmeer 25 37
7 Kampong 25 35
8 Quick 1890 afC 25 32
9 Bilt FC de 25 30
10 nederhorst 25 29
11 Graveland ‘s 25 22
12 SMVC Fair Play 25 18
13 PVCV 25 17
14 Maarssen 25 5
4e klasse f
1 baarn sv 25 67
2 Vriendenschaar 25 59
3 BFC 25 54
4 Victoria 25 45
5 Zeist 25 45
6 Hooglanderveen 25 36
7 Laren ‘99 25 34
8 Gooi ‘t 25 33
9 AS ‘80 25 27
10 BVV ‘31 25 26
11 HvC 25 23
12 amsvorde 25 21
13 Zuidoost United 25 19
14 kvva 25 9
Kijk voor het
aankomend
competitieprogramma
op
www.rondomvoetbal.nl
nog één
competitie
wedstrijd
te gaan

eDitie amersfoort ouD fC trainer
Twee bekerfinales op rij,
twee overwinningen. Er
zijn trainers die slechter
beginnen. Foeke Booy, in
2002 de opvolger van Frans
Adelaar, viel bij FC Utrecht
met zijn neus in de boter.
Op 12 mei dat jaar zat hij
nog tandenknarsend als assistent
in de dug-out. Ook
toen speelde FC Utrecht de
cupfinale. Ajax leek gevloerd,
maar grensrechter
Ronald Kloeg maakte op
slag van tijd een ernstig
foutje. Wamberto, geheid
buitenspel, scoorde. Ajax
kwam langszij en maakte
het karwei af in de verlenging.
Tekst: Hans van Echtelt Foeke Booy rechts op de foto.
Foeke Booy (25 april 1962)
speelde zestien jaar betaald
voetbal. Een knieblessure maakte
een voortijdig einde aan een
spelersloopbaan, die hem langs
acht clubs voerde: SC Cambuur,
De Graafschap, PEC Zwolle, FC
Groningen, de Belgische clubs
KV Kortrijk, Club Brugge en AA
Gent en ten slotte FC Utrecht.
Na zijn gedwongen afscheid
begon Booy de B-junioren en
het tweede elftal van FC Utrecht
te trainen. In 2000 werd Booy
assistent van hoofdtrainer Frans
Adelaar, in 2002 volgde hij hem
op en een jaar later werd hij
daarnaast ook nog technisch directeur.
Opvallend citaat uit die
periode: ‘Als trainer ben ik een
stuk diplomatieker dan als voetballer.
Ik heb geleerd tot tien te
tellen en wat vaker mijn tong af
te bijten. Dat lukte me als speler
vaak niet. Ik zat altijd meteen
overal bovenop, ik had een kort
lontje. Als trainer is dat niet
verstandig. Nog steeds moet ik
af en toe op de rem trappen. Ik
kan slecht tegen mijn verlies,
maar ik moet leren om sommige
zaken te relativeren, al kost me
dat wel moeite.’
Geconfronteerd met de vraag
waarom hij de meest succesvolle
coach van FC Utrecht is,
Met Foeke Booy wint
FC Utrecht twee keer de beker
antwoordde Booy: ‘Ik had het
geluk dat ik in die beginperiode
een gedreven, goede groep had.
Ondanks het uitblijven van opvallende
versterkingen was het
elftal sterk prestatiegericht. Als
speler was ik ook altijd op zoek
naar mijn plafond. Dat gebeurde
bij deze selectie precies zo.
Mogelijk zijn de successen daar
grotendeels aan toe te schrijven.’
Booy won de bekerfinales van
Feyenoord (4-1) en FC Twente
(1-0) en sleepte daarna ook nog
de Johan Cruijff Schaal in de
wacht door Ajax te kloppen
nota bene in De Arena met 4-2 te
kloppen.
Drie keer op rij stond FC
Utrecht dus in de bekerfinale,
een ongekende reeks voor een
modale eredivisieclub. Na het
echec tegen Ajax – de laatste
wedstrijd onder leiding van
Adelaar – zon niet alleen Booy
op wraak. Ook spits Dirk Kuijt
liep een jaar lang knap gefrustreerd
rond. Hij was er tegen
Ajax niet bij geweest door een
schorsing. Een ‘lullige’ gele
kaart van arbiter Ben Haverkort
in de halve eindstrijd tegen Ajax
2 kostte Kuijt de eindstrijd. ‘Het
zou nog wel eens heel lang kunnen
duren voordat er weer zo’n
hoogtepunt komt,’ zei Kuijt.
Hoe kon hij weten dat het een
jaar al weer zover was. De
finale werd bereikt via twee
uitoverwinningen tegen De
Graafschap (2-3) en Excelsior (1-
3) en een legendarische thuiszege
op PSV (2-1). Op 1 juni 2003
is het D-Day in De Kuip. Vanaf
het beginsignaal van Ruud
Bossen dendert FC Utrecht over
thuisfavoriet Feyenoord heen.
De meeste ererondjes na afloop
maakt Dirk Kuijt. Zwaaiend
met de FC-vlag krijgt hij er geen
genoeg van. Duizenden FC-fans
zijn euforisch.
Een jaar later smaakt Foeke
Booy het genoegen opnieuw als
bekerwinnaar gehuldigd te worden.
Dit keer na een moeizame
1-0 zege op FC Twente, dankzij
een wonderschone treffer Dave
van den Bergh, gemaakt met
zijn ‘chocoladebeen’. De tocht
naar de eindstrijd verliep al
even moeizaam. Tegen Sparta
was de formatie van Booy een
minuut van uitschakeling verwijderd.
Een wanhopige uithaal
van Joost Broerse kon door
doelman Frank Kooiman niet
worden gepareerd omdat de bal
onderweg van richting werd
veranderd. Daarna knalden de
jonkies Rick Kruys en Sandro
Calabro de ploeg via strafschoppen
naar de derde eindstrijd op
rij.
MEI • JAARGAnG 2, sEIzoEn ‘11-’12 • nUMMER 3 13
FC Utrechts derde bekerfinale
in successie was voor Booy de
fraaie bekroning van zijn
trainerschap bij FC Utrecht.
De Johan Cruijff Schaal was de
slagroom op de taart. In 2007
werd Foeke Booy opgevolgd
door Willem van Hanegem en
vervolgde hij zijn loopbaan bij
Al-Nasr in Egypte. Een half
jaar later werd Booy technisch
directeur van Sparta om in 2009
terug te keren in Galgenwaard
als technisch directeur.
Een dieptepunt: de verloren
halve finale tegen Volendam
Foeke Booy behaalde als speler van Club Brugge de Beker van
België en werd met dezelfde club twee keer landskampioen. Maar
met FC Utrecht lukte het hem niet om de eindstrijd te halen, ook al
was de ploeg er een keer dichtbij. op 22 maart 1995.
Met Henk Vonk als interim-coach op de bank moest FC Utrecht
thuis in de halve finale aantreden tegen Volendam. op papier
een niet al te moeilijke opgave omdat de tegenstander in de onderste
regionen van de ranglijst bivakkeerde. Maar de trainer van
de tegenpartij, Wim Rijsbergen, had voor een uiterst defensieve
speelwijze gekozen. FC Utrecht – met Foeke Booy als diepste spits
– beet doorlopend zijn tanden stuk.
Foeek Booy kreeg nog een tweetal kansen om Volendam-doelman
Edwin zoetebier te passeren, beide keren na een voorzet
van spelmaker Edwin Gorter. zijn tweede scoringskans werd door
een ruwe tackle in de kiem gesmoord, maar scheidsrechter John
Blankenstein zag er geen strafschop in. Tot overmaat van ramp
scoorde Jorg smeets bij de eerstvolgende tegenaanval de beslissende
0-1, waarbij de bal bij toeval voor zijn voeten caramboleerde
na een voorzet van Wasiman die door Binken per ongeluk werd
getoucheerd. ‘Een van de dieptepunten uit mijn voetballoopbaan,’
zou een ontgoochelde Foeke Booy na afloop opmerken. Als coach
lukte het hem daarna wel om twee keer een nederlandse eindstrijd
te bereiken. En ook te winnen ook.

14 MEI • JAARGAnG 2, sEIzoEn ‘11-’12 • nUMMER 3 aDvertentie
ronDom voetbal

eDitie amersfoort ronDom De fC
in samenwerking met
rondom voetbal en
sponsor elektrowerken
van de brink, is
het mogelijk gemaakt
dat de D1 van vvj een
thuiswedstrijd van fC
utrecht kon bijwonen.
op zondag 4 maart jongstleden
was het dan zover. Het
gehele elftal en begeleiding
verzamelden zich om 13.30
uur bij stadion Galgenwaard
voor de wedstrijd FC Utrecht -
n.E.C.
Iedereen was netjes op tijd en
goed gehumeurd, want wat is
er leuker dan met je voetbalvrienden
een uitstapje te maken?
Gekleed in de clubkleuren en
voorzien van een zelfgemaakte
vlag, betraden de VVJ'ers vak
z, vanwaar ze een goed zicht
hadden op het gehele veld.
Met een gezonde wedstrijdspanning
werd er naar de
wedstrijd gekeken en op het
eerste doelpunt van FC Utrecht
gewacht... De eerste helft was
echter niet enerverend, hoogtepunten
bleven uit.
In de rust waren we dit snel
vergeten, iedereen werd voorzien
van drinken en chips. Met
gespot in fC utreCHt-sHirt
dank aan Dick den Daas! Met
de magen gevuld ging iedere
VVJ'er zitten voor de tweede
helft, maar ook nu bleven
hoogtepunten uit. Jammer dat
de doelpuntloze wedstrijd niet
aan alle verwachtingen voldeed,
maar dit mocht de pret
absoluut niet drukken. Voor de
spelers en begeleiding van VVJ
D1 was het een middag om op
terug te kijken.
naam: jesse van olderen | leeftijd: 9 jaar | geboorteplaats: zeist | elftal: ’t vliegdorp e2
iedere jeugdspeler die bij zijn
amateurclub wordt gespot met een
fC utrecht-shirt tijdens de training
loopt kans op een middagje in een
skybox bij fC utrecht.
rondom voetbal speurde
de voetbalvelden af in
amersfoort en omstreken.
Het oog viel op jesse van
olderen, voetballer bij ‘t
vliegdorp in soesterberg.
jesse had in tegenstelling
tot zijn vader karel interesse
in voetbal. senior, die
in de zelfde klas zat als rob
alflen, de assistent-trainer
van fC utrecht, speelde fanatiek
korfbal, maar is wel
fan van het voetbalspelletje.
De geboren utrechter
vertoefde dan ook regelmatig
in galgenwaard.
vandaar de belangstelling
van jesse voor de club uit
de Domstad. rondom voetbal
vroeg het aan jesse.
Tekst: Ton van zoeren
Hoe ben je fan van fC
utreCHt geworDen?
We woonden in Utrecht en dus
was het stadion en het trainingsveld
lekker dichtbij. Ik ga
vaak trainingen kijken en verzamel
dan handtekeningen.
Ik heb daar ook een shirt van
Achter v.l.n.r.: Ad, olaf, Lionel, solaimane, Carlo, Patrick. Midden v.l.n.r.: Rico, Dennis, ouzer, Juan, Melvin, Abdelhak, Youssri, Ruben.
Voor gehurkt v.l.n.r.: Amadou, Mirac, samir, Jordi, Hans, stefan.
Jesse samen met zijn vader in de skybox van Frans van seumeren.
Jacob Mulenga gekregen. En ik
ben al vijf jaar lid van ‘Junior Tigers’
en kom daardoor vaak in
Galgenwaard.
Heb je veel spullen van
fC utreCHt?
Ja, een trainingspak, dekbed,
posters, shirts, klok, vaantjes en
stripboeken, eigenlijk alles wat
er maar te krijgen is in de clubkleuren.
jouw Club gaat momenteel
niet eCHt gewelDig,
Hoe komt Dat?
Het gaat wat minder, dat komt
ook door zwak keeperswerk en
er zijn veel goede spelers verkocht.
De verkoop van Dries
MEI • JAARGAnG 2, sEIzoEn ‘11-’12 • nUMMER 3 15
VVJ D1 brengt bezoek aan FC Utrecht
Gespot in een FC Utrecht shirt.
Mertens vind ik nog het ergste.
Hij is snel en scoorde veel. Toen
hij veel doelpunten maakte,
deed ik het ook.
wie vinD je De beste speler
ooit bij fC utreCHt?
Ricky Kruys, hij was echt snel,
gaf mooie passes en scoorde.
Mooi om te zien.
Grote dank gaat uit naar de
sponsors die deze sportieve
middag mogelijk gemaakt
hebben.
Droom je ervan om
ooit in galgenwaarD
te voetballen?
natuurlijk hoop ik er op, maar
het valt niet mee om daar te komen.
Het blijft een droom van
me.

16 MEI • JAARGAnG 2, sEIzoEn ‘11-’12 • nUMMER 3 aDvertentie
ronDom voetbal

eDitie amersfoort vrouwenvoetbal
Het vijfde seizoen eredivisie zit er voor de vrouwen van FC
Utrecht bijna op. De club uit de Domstad nestelde zich in de
middenmoot, waar een top-drieklassering misschien ook wel
haalbaar was geweest. Aanvoerder Manon van den Boogaard,
speelster van het eerste uur: ‘We waren niet constant genoeg.
Dat komt doordat we veel jonge speelsters hebben.’
FC Utrecht gooide in de eerste
jaren van de eredivisie hoge
ogen. Het winnen van de beker
in 2009 was het hoogtepunt.
‘Een mooie prijs’, zegt Van den
Boogaard. ‘De eerste twee seizoenen
speelden we mee om de
landstitel. Dat zou ik volgend
jaar graag weer willen.’ Ploegen
als kampioen ADO Den Haag,
FC Twente en Telstar zijn vooralsnog
beter.
De vrouwen van FC Utrecht
moeten wel wat over hebben
voor hun sport. Voor een
simpele onkostenvergoeding
reizen de speelster elke dag van
heinde en verre naar Zeist voor
een training bij Saestum, de satellietclub.
Naast de dagelijkse
trainingen volgen de meeste
meiden een studie. Enkelen
hebben een parttime baan. De
zware week wordt afgesloten
met een competitiewedstrijd op
vrijdag.
Van den Boogaard spreekt
van een zwaar programma:
‘Ikzelf werk 32 uur. Het is
elke dag rennen en vliegen.
Van ’s ochtends vroeg tot ’s
avonds laat ben je bezig. Er is
nauwelijks tijd voor ontspanning.
Maar het is ook erg leuk
natuurlijk. Het is belangrijk dat
je de balans bewaart: je moet
er net zo veel energie uithalen
als je erin steekt. Anders hou
je dit niet vol. We zijn allemaal
liefhebbers van voetbal
en we zijn er trots op dat we
FC Utrecht mogen vertegenwoordigen
in de eredivisie.
Het is toch geweldig dat jonge
meiden naar ons opkijken, ons
als idolen zien? Daarnaast is
het zo dat onze generatie als
jong meisje nooit de kans had
om bij een betaalde club te
voetballen. Je kon simpelweg
niet gescout worden, nooit
meedoen aan een talentendag.
Dankzij de vrouwen van FC
Utrecht weten jonge meiden nu
dat hun droom, spelen voor een
profclub, haalbaar is.’
Intussen werkt FC Utrecht er
hard aan om professioneler te
worden. ‘Huisvesting of een
leaseauto zou voor ons al veel
schelen. Zelfs daar moeten
we voor vechten. We hebben
mensen nodig die geloven in
vrouwenvoetbal en zich voor
Ook België komt erbij
Volgend seizoen speelt FC Utrecht
in de competitie samen met Belgische
clubs in de zogenoemde
Women’s Bene League. Deze
league bestaat uit twee verschillende
competities: A en B. In het
eerste half jaar van elk seizoen
werken de teams uit nederland
en België gewoon hun wedstrijden
af in de eigen competities. De
eerste vier teams van beide competities
starten na de winterstop in
de Women’s Bene League A, de
onderste vier in de Women’s Bene
League B. Het hoogst geplaatste
team uit zowel België als nederland
plaatst zich voor de UEFA
Women’s Champions League.
Daarnaast is er een Girls Academy
in oprichting, met drie provinciale
talententeams in verschillende
leeftijdsfases. Een regionaal
Historie
Vrouwenvoetbal in en rond Utrecht
kent een rijke historie. De vrouwenafdeling
van saestum uit zeist
regeerde jarenlang de landelijke
hoofdklasse. Het landskampioenschap
werd binnengehaald in ’96,
’97, ’98, ’99, 2000, 2002, 2005
en 2006. De beker werd gewonnen
in ’97, ’98 en 2004. De supercup
ging naar zeist in 2005 en 2006.
saestum was ook Europees actief:
in 2002 werd de club in de eerste
Vrouwen FC Utrecht
zetten in op nieuw elan
centum waar talenten gescout en
opgeleid worden om de stap naar
het hoogste niveau te kunnen maken.
sinds vorig seizoen vallen de vrouwelijke
voetbalsters van Utrecht
onder de stichting Vrouwenvoetbal
Utrecht (sVVU). sander Kloos
is directeur: ‘sVVU heeft geen
winstoogmerk en staat voor honderd
procent ten dienste van het
meisjes- en vrouwenvoetbal in de
provincie Utrecht. De community
van sVVU wordt gedragen door
alle voetballende meisjes en vrouwen
in Midden-nederland. sVVU
zet zich met sportieve en maatschappelijke
activiteiten ook in
voor de breedtesport. Door middel
van clinics, vriendinnendagen,
street league en het bezoek aan
school.’
ronde uitgeschakeld in de UEFA
Women’s Cup; in 2005 werd voor
het eerst in de geschiedenis van
het nederlandse vrouwenvoetbal
de tweede ronde gehaald. In 2006
drong saestum zelfs door tot de
laatste acht van Europa. Het jaar
2006 was ook meteen het laatste
jaar dat saestum op het hoogste niveau
opereerde. De eredivisie voor
vrouwen werd toen opgericht, met
FC Utrecht als speler voor Middennederland.
saestum zelf voetbalt
als satellietclub van FC Utrecht in
de landelijk Topklasse.
ons willen inzetten.’
In april 2012 werd bekend dat
trainer Mark Verkuijl de club
verlaat. Sander Kloos, directeur
van de SVVU, legt uit dat FC
Utrecht inzet op nieuw elan:
‘Een nieuwe hoofdtrainer en
enkele versterkingen in de
selectie passen daarbij. Het is
belangrijk dat FC Utrecht deze
stap maakt. Twee of drie wat
meer ervaren speelsters, het
zou FC Utrecht de boost kunnen
geven die het nodig heeft.
Zodat we mee kunnen spelen
voor de plaatsen bovenin van
de nieuwe BeNe League.’
Meer weten? Volg de vrouwen op
Twitter via @FCUVrouwen of word
vriend op Facebook: www.facebook.com/FCUtrechtVrouwen.
Vrouwenvoetbal floreert bij CJVV
Van Slooten is sinds het begin
bij het vrouwenvoetbal van
CJVV betrokken en heeft de
opmars ervan van dichtbij meegemaakt.
“We begonnen acht
jaar geleden met een vrouwenteam,
dat speelde in de vijfde
klasse. Inmiddels zijn we gedegradeerd
uit de eerste klasse
en hebben we vijf vrouwen- en
meisjesteams. Dat er groei in
zit, mag dus duidelijk zijn.”
Ondanks de enorme groei van
het vrouwenvoetbal, merkt Van
Slooten wel dat deze tak een
ondergeschoven kindje blijft.
“Het zijn veelal dezelfde mensen
die zich er voor inzetten.
Soms is het vechten voor erkenning,
dan spelen we bijvoorbeeld
op een veldje achteraf. Bij
MEI • JAARGAnG 2, sEIzoEn ‘11-’12 • nUMMER 3 17
Aanvoerder Manon van den Boogaard in actie voor FC Utrecht.
Foto: Remko Kool (goalphoto.nl)
Als je vrouwenvoetbal in Amersfoort zegt, zeg je CJVV. De
Amersfoortse club begon zo’n acht jaar geleden met een vrouwenteam.
De vrouwenafdeling is inmiddels uitgegroeid tot een
van de grootste van de regio. CJVV heeft drie vrouwenelftallen
en een meisjes C- en B-team. De jongste meisjes spelen tussen de
jongens. “En toch moet de vereniging nog erg wennen aan de opkomst
van het vrouwenvoetbal”, zegt Arnoud van Slooten, leider
van vrouwen 1 en wedstrijdsecretaris voor de vrouwenafdeling.
CJVV probeer ik er altijd voor
te zorgen dat, als het enigszins
mogelijk is, we op het hoofdveld
spelen. Dat verdienen de
meiden.”
Het eerste vrouwenteam van
CJVV promoveerde vorig jaar
naar de eerste klasse, maar
handhaafde zich daar dit seizoen
niet. “Dat is jammer, maar
wel te verklaren”, aldus Van
Slooten. “Een paar speelsters
stopten ermee en in het begin
van het seizoen vielen een paar
dragende speelsters uit met
langdurige blessures. Dan weet
je dat het lastig wordt.”
De vrouwen van CJVV hebben
dit jaar wel veel ervaring
opgedaan. En dat is nodig,
volgens kenner Van Slooten.
“We hebben een heel jong
team, dus dat we nu een jaar
eerste klasse hebben gespeeld
is een goede ervaring. Dat
nemen die meiden weer mee
als we volgend seizoen zo hoog
mogelijk willen eindigen in
de tweede klasse.” De kracht
van het team zit bij CJVV in de
ambitie van de speelsters, maar
ook zeker het plezier wat ze
samen hebben. “Het is echt een
vriendinnenteam, ze hebben
alles voor elkaar over. Daar ligt
onze kracht.”
CJVV heeft een samenwerkingsverband
met FC Utrecht,
maar het is niet zo dat er
wekelijks scouts langs de lijn
staan. Van Slooten: “Wel heeft
ons team vorig jaar bij de
opening van het kunstgrasveld
tegen een team van FC Utrecht
gespeeld. Dat is dan wel weer
leuk. En ik denk ook dat áls we
talent hebben, dit wel bekend is
bij FC Utrecht.”
Kijk voor meer informatie over
de club én de vrouwenafdeling
op www.cjvv.nl.

18 MEI • JAARGAnG 2, sEIzoEn ‘11-’12 • nUMMER 3 voetgolf
ronDom voetbal
Rondom Voetbal gestart met voetgolfbaan
Frans van seumeren (links) en Michael Mols openen de voetgolfbaan.
Op woensdag 21 maart om precies 14.17 uur was het zover.
Frans van Seumeren en Michael Mols hesen de vlag in top
en openden daarmee voetgolfbaan Down Under. De baan
is gelegen op Industrieterrein Laagraven in de driehoek
Utrecht, Nieuwegein, Houten en kwam tot stand via een
samenwerking tussen Rondom Voetbal en horeca- en
recreatiebedrijf Down Under.
Tekst: Martin Veldhuizen
Walter van den Brink, directeur
van Down Under: ‘Ik was al
langer op zoek naar uitbreiding
van onze activiteiten. Toen ik in
gesprek kwam met Rob Zomer
van Rondom Voetbal raakten
we enthousiast van het idee om
samen iets op te zetten. Al snel
dachten we aan een voetgolfbaan.’
Rob Zomer: ‘Deze voetgolfbaan
stelt ons en onze relaties
in staat op een ontspannen
en sportieve manier contacten
te leggen met andere bedrijven.
Voor bedrijven, scholen en
organisaties is voetgolf een zeer
geschikte teambuildingsactiviteit.
En voor alle voetballiefhebbers
is het gewoon een erg leuk
spelletje.’
Dat Zomer gelijk heeft, bleek
deze middag. Direct na de
officiële opening werden de
ongeveer dertig genodigden,
zakelijke relaties en mensen
uit de voetbalwereld, verdeeld
in zes groepen. Iedereen kreeg
een bal om onder ideaal voetbalweer
– strakblauwe lucht,
achttien graden, windstil – de
elf holes ‘aan te vallen’. Met als
simpel doel: de bal in zo min
mogelijk beurten in de hole zien
te krijgen. Al snel bleek dat dit
niet altijd even gemakkelijk is.
Vooral de eenvoudig ogende
banen 2 en 10 vormden voor
veel deelnemers een struikelblok.
Deze banen leverden vaak
het maximum van elf punten
op. Het maakte daarbij geen
verschil of de schutter over veel
of wat minder voetbaltalent
beschikte. Zo had Jip Bartels,
jeugdinternational en speler van
Ajax A1, opvallend veel moeite
met het putten van de bal. Tot
groot vermaak van de spelers in
zijn groep. Eén van hen, Patrick
de Kruijf, vroeg Jip: ‘Word jij
soms opgeleid voor Ajax Cape
Town, of zo?’
Gelachen werd er genoeg. De
eerste spelregel van het voetgolf
stimuleert dit ook: ‘Voetballers
zijn geen golfers. Dus in tegenstelling
tot het echte golf mogen
spelers elkaar beïnvloeden,
manipuleren en van de wijs
brengen.’ Alle pijnlijke missers
en afzwaaiende ballen werden
dan ook steevast begroet met
opmerkingen die elke voetballer
wel kent: ‘Jochie, aan het materiaal
kan het echt niet liggen.’
Of, na weer een bal die uit de
richting vloog: ‘Voor jou is echt
elke baan moeilijk, hè?’
Gelukkig was er niet alleen
commentaar op de foute ballen.
Ook de aanmoedigingen en
complimenten waren talrijk. Al
was er altijd die humoristische
ondertoon. Zo kreeg Eric Carbijn,
jeugdvoorzitter van VOP
te horen: ‘Jij bent technisch misschien
niet de beste, maar wat
kun jij de baan goed lezen.’
Carbijn was erg enthousiast: ‘In
de meivakantie worden op de
velden van VOP de Rondom
Voetbal Voetbaldagen gehou-
den. Een van de activiteiten die
op het programma staat is een
wedstrijd voetgolf. Ik wilde zelf
ervaren wat dat is en ik moet
zeggen: ik heb genoten. Het
is een leuk spelletje. Ook als
je, zoals ik, geen voetbalervaring
hebt. Het is voor iedereen
geschikt.’
Ook de andere deelnemers waren
erg tevreden over de kwaliteit
van de baan. Mandy Versteegt,
speelster van FC Utrecht:
‘Het leuke aan deze baan is dat
de bal op weg naar de hole niet
alleen rechtdoor kan en mag,
maar dat je een bepaalde route
moet volgen. Het komt dus niet
alleen aan op wie het hardst of
verst kan schieten. Hierdoor
is de baan ook voor meisjes en
vrouwen geschikt. Bovendien
maken de hoogteverschillen
deze baan echt bijzonder.’
Marinus Dijkhuizen, volgend
jaar trainer bij vv De Meern, ziet
het al helemaal voor zich. ‘Als
voorbereiding op het nieuwe
voetbalseizoen is voetgolf een
prima activiteit om mijn nieuwe
selectie te leren kennen. Eventueel
na afloop lekker barbecueën
en gezellig wat drinken, ik zeg
er geen nee tegen.’
Na ongeveer twee uur voetgolf
waren alle groepen klaar en kon
het tellenbeginnen. David Kok,
speler van Kampong A1, had 52
beurten nodig om de bal in de
elf holes te krijgen. Hij troefde
daarmee het gehele deelnemersveld
af, onder wie zijn eerder
genoemde vriend Jip Bartels.
Maar alleen David vond dat belangrijk.
De overige deelnemers
namen nog een koel drankje en
wisselden maar weer wat leuke
anekdotes uit.
Tot ziens op de voetgolfbaan
van Down Under en Rondom
Voetbal!
Kijk voor meer informatie op:
www.downunderrecreatie.nl.
Elk jaar willen we op het eind
van het seizoen Utrechtse
kampioenschappen gaan
organiseren. We houden alle
scores bij van de deelnemers/
voetgolfers en de beste scores
presenteren we steeds in een
ranglijst. Inmiddels zijn er al
diverse groepen geweest om te
voetgolfen.
Huidige beste scores:
Jeroen de Vlieger 45, Angelo
Grep 48, Peter Snijders 52, David
Kok 55, Koos van Tamelen
56 en Patrick de Ruyter 56.
Down Under en Rondom Voetbal ondertekenen de samenwerking.

eDitie amersfoort rubriek bij De naam kei
Voor Ferry de Smalen
is voetbal weer hobby
Op sportief vlak had Ferry de Smalen zijn negen doelpunten
‘made in China’ in 2009 niet willen missen. Ter afsluiting
van het gesprek in het Amersfoortse Jazzcafé en Eethuys
Lazy Louis laat de 27-jarige Amersfoorter het schermpje van
zijn mobiele telefoontoestel zien. Daarop staat hij afgebeeld
als teamspeler van Beijing Aigo, zijn Chinese club. Met dat
Aziatische avontuur kwam er een eind aan zijn ambities als
(semi-)profvoetballer. De Smalen vond terug in zijn geboortestad
emplooi als jongerenwerker en voetbalt weer voor
zijn plezier, net als vroeger. In de zaal met het Amersfoortse
Annour had hij geen klagen, op het veld was Veensche Boys
in Nijkerkerveen een verkeerde keus.
Tekst en foto's: Hans Vos
China
,,Het is tot één jaar China beperkt
gebleven. Ik zat er in mijn
eentje, op een gegeven moment
had ik het allemaal wel gezien:
de Chinese Muur, de Verboden
Stad, noem maar op. Het
enige dat ik dagelijks deed was
trainen, rusten in mijn appartement
en urenlang skypen met
mijn vriendin, met mijn ouders.
Van een sociaal leven was geen
sprake. De meeste jongens in
mijn team praatten heel slecht
Engels, slechts een paar konden
zich aardig verstaanbaar maken.
Het waren en werden geen
vrienden van me. Het was leuk
een enkele keer wat gezamenlijks
te doen, maar daar bleef
het bij. Ik bouwde met hen
geen warme band op. Ik heb er
ontelbare dvd’s verslonden, illegaal
fabrikaat, die kostten een
euro per stuk. Elke avond een
andere. Als voetballer heb ik er
onvergetelijke dingen meegemaakt.
Spelen voor 60.000
toeschouwers. En ook een wedstrijd
in het Olympisch Stadion
van Beijing, het Vogelnest. Wie
kan me dat nazeggen? Sportief
gezien was het top. Ik scoorde
negen keer dat jaar. Ongekend.
Ik was topfit, conditioneel zo
sterk als daar ben ik nergens
geweest.’’
Einde profloopbaan
,,Nadat ik uit China was
teruggekomen, heb ik nog
geprobeerd om in Tsjechië en
Zweden aan de bak te komen.
Maar mijn stages leidden er om
verschillende redenen tot niets.
Dat was teleurstellend, natuurlijk.
Voor mij was dat reden om
te kiezen voor een maatschappelijke
carrière, als jongerenwerker
bij de Stichting Welzijn
Amersfoort. Een heel grote
overgang, zeker. Als voetballer
ben je vaak en veel op jezelf
gericht, als jongerenwerker ben
je in een wijk gericht of een
groep gericht op de ontwikkeling
van jeugdige medemensen.
Ja, dat kun je een idealistische
job noemen.’’
Leusderkwartier
,,Als jongere groeide ik op in
de Amersfoortse wijk Leusderkwartier,
ook tussen medejongeren
van allochtone afkomst.
Daar ligt de basis voor mijn
huidige werk. Er waren er toen
die kansarm waren of bleven
en het criminele pad opgingen.
Die beelden uit mijn jeugd had
ik op het netvlies. Ik probeer nu
bij de jongeren over te brengen
dat het zo belangrijk voor
hun toekomst is, dat ze wél de
goede kant opgaan; dat ze aan
een goede opleiding beginnen
en deze ook afmaken. En dat
sport in hun leven een heel
goede vrijetijdsbesteding is. In
de hoop dat ze op het goede
pad komen en dat pad blijven
volgen. Daar doe ik mijn best
voor, hoe moeilijk dat soms
ook is. Eén voordeel heb ik: ik
spreek de straattaal. ‘’
Amsvorde
,,In mijn beleving voetbalde
ik altijd toen ik nog jong was.
Voor school, na school, tijdens
school ook. Je zocht elkaar in de
wijk steeds op. Zo ontstonden
mooie vriendschappen. Met
Marokkaanse jongens als Karim
Elkaddouri, Salim Amerzgiou
en Abdelhali Chaiat. Mijn
eerste club was Amsvorde, mijn
tweede Quick, wat een stapje
hoger was.’’
Gescout
,,Als B-junior werd ik gescout
door FC Utrecht. Daar stond
je dan op het trainingsveld, tot
je enkels in de modder als het
geregend had. Dat was mijn
weg naar het betaald voetbal.
Eigenlijk besefte ik niet eens
dat ik met een opleiding tot
betaald voetballer bezig was.
Het overviel me dat ik werd
gevraagd en ik bleek aardig
mee te kunnen doen. Ik dacht
helemaal niet aan geld verdienen
met voetbal, voetbal was
mijn hobby. Later vond ik dat
betaald voetbal helemaal niet
zo leuk. Zodra je een contract
hebt bij een bvo, wordt het allemaal
anders. Dan wil mensen
van alles van je.’’
Profwereld
,,De wereld van het profvoetbal
is eigenlijk mijn wereld niet. Als
je het goed doet, ben je alles.
Als het een tijdje minder gaat,
bijvoorbeeld doordat je geblesseerd
bent, dan word je afgeschreven.
Dat is mij heel erg
gaan tegenstaan. Het ging niet
meer alleen om het spelletje, om
samen plezier maken. Voetbal
werd werk, was geen liefhebberij
meer. Zo vrolijk als ik in de
jeugd op een voetbalveld was,
zo plichtmatig werd voetbal
toen ik bij AGOVV Apeldoorn
onder contract stond. Ook al
maakte ik daar deel uit van een
heel sterke selectie, zeker als
ik daar nu op terugkijk. Ik heb
niet het karakter en de mentaliteit
voor de harde wereld van
het betaald voetbal, dat is mijn
probleem geweest. Alles wat
mij niet beviel, daar trapte ik
tegenaan. Daar kwam ik niet
ver mee. Dat heeft mijn betaaldvoetbalcarrière
opgebroken. Als
mens heeft deze ervaring me
wel verrijkt.’’
Verschil
,,Er is een verschil tussen mij
als voetballer op het veld en als
mens daarbuiten. Nog steeds.
Ik speel dit seizoen bij Veensche
paspoort
MEI • JAARGAnG 2, sEIzoEn ‘11-’12 • nUMMER 3 19
Boys, in de tweede klasse op
zaterdag. Het is het domste
dat ik ooit heb kunnen doen.
Ik hoor niet bij deze club, op
dat niveau, en heb er zo’n spijt
van dat ik in Nijkerkerveen
ben gaan voetballen, lekker
dicht bij mijn huisje in Vathorst
waar ik woon. Ik raak er soms
gefrustreerd van dat logische
spelfacetten al niet eens op
trainingen worden begrepen,
zoals een-tweetjes. Ik ben eraan
begonnen, dus maak ik het
seizoen ook af.’’
Aanvallende middenvelder
,,Begin niet over mijn positie. Ik
weet niet wat mijn favoriete positie
is. Overal heb ik gestaan.
Ferry de smalen werd op 4
november 1984 geboren in
Amersfoort. In de wijk Leusderkwartier.
Gezien zijn liefde voor
het voetbalspel, aangewakkerd
door vader Fred - de latere trainer,
werd hij als jonge jongen
lid van Amsvorde. Later zette hij
zijn jeugdopleiding voort bij AFC
Quick 1890, de oudste club in
zijn geboortestad. op sportpark
Dorrestein werd hij gescout door
de talentenspeurders van FC
Utrecht. Hij speelde in de B1- en
A1-juniorenteams van de eredivisieclub,
maar kreeg er geen
profcontract. Bij de amateurs
van het Utrechtse Elinkwijk hervond
hij zijn voetbalplezier, wat
zich vertaalde in een éénjarige
verbintenis bij eerste-divisieclub
AGoVV Apeldoorn voor het seizoen
2007-2008. Ter overbrug-
Het was ooit rechtshalf, maar
nu weet ik het niet meer. Dat is
ook mijn manco, dat ik me nog
nooit lang heb kunnen concentreren
op één positie.’’
Band met vader Fred
,,Niet gemakkelijk om zoon van
een voetbalvader te zijn. Altijd
commentaar. Mijn leeftijd speelt
daarbij geen rol. Hij heeft maar
een paar keer tegen me gezegd
dat ik een goede wedstrijd had
gespeeld. Maar ja, ik had er
naar te luisteren, hij is tenslotte
mijn vader. Hij vindt dat ik een
rechtshalf ben. Urenlang ben ik
met hem daarover in discussie
gegaan.’’
ging van de ingangsdatum van
zijn profcontract bij de Chinese
club Beijing Aigo speelde De
smalen een half seizoen bij
zaterdag-hoofdklasser WHC
in Wezep. Terug uit China
pakte hij de draad op bij de
zaalvoetballers van Annour in
Amersfoort en werd hij lid van
zaterdag-tweedeklasser Veensche
Boys in nijkerkerkerveen.

20 MEI • JAARGAnG 2, sEIzoEn ‘11-’12 • nUMMER 3 kampioen van toen
ronDom voetbal
kampioen van toen
in deze serie wordt een kampioenselftal van
weleer teruggehaald. rondom voetbal kijkt
terug in de tijd met betrokkenen en aan de
hand van artikelen uit het kampioensjaar.
wat is er van al die kampioenen geworden?
spelen ze nog of zijn ze uit beeld geraakt?
wie zijn trainer geworden?
Club: HvC
Hollandia victoria Combinatie
opgericht 5 februari 1905
sportpark zielhorst 6
3822 zt amersfoort
033 - 455 19 91
wit shirt
rode broek
rode kousen
eindstand derde klasse D zondag
seizoen 1991/92
1 HvC 22 34
2 HMS 22 31
3 APWC 22 27
4 SO Soest 22 26
4 SCH 22 27
5 Westervoort sc 22 21
5 BVC 22 24
6 CDW 22 24
7 Zwaluwen Vooruit 22 22
8 PVCV 22 21
9 VVOM 22 17
11 Brederodes 22 13
‘We hadden echt
Gloriejaren waren het voor HVC. Het eerste elftal van de
Amersfoortse voetbalvereniging noteerde aan het begin
van de jaren negentig succes na succes. De terugkeer van
een groepje spelers dat jarenlang op een hoger niveau had
geacteerd, bracht de club een broodnodige kwaliteitsimpuls.
Onder aanvoering van deze sterkhouders promoveerde
HVC drie keer op rij en veroverde de vereniging ook
nog eens het Nederlandse afdelingskampioenschap. Giel
Struijk was een van de spelers die het verschil maakten.
De begenadigde aanvaller keerde terug op het oude nest
en scoorde er lustig op los. Met Rondom Voetbal blikt hij
terug op de succesjaren van ‘zijn’ cluppie. ,,We waren niet
te houden.”
Tekst: Thijs Tomassen
Volgens hen die hem hebben
zien spelen, was Giel Struijk
een voetballer om van te
watertanden. Een aanvaller die
de ballen neerlegde waar hij
wilde. Een spits ook, die aan
de lopende band scoorde én
het elftal beter liet spelen. Niet
verwonderlijk dat HVC een
flinke kwaliteitsinjectie kreeg
door zijn terugkeer. Struijk
was 27 jaar en had het op het
hogere niveau wel gezien.
Speelde voor grootmachten
als SC Amersfoort en Spakenburg,
en eind jaren tachtig bij
Quick. Daar vormde hij een
aanvalsduo met zijn maatje Jan
van Leijenhorst, ook al zo’n
goaltjesdief.
Struijk miste de gezelligheid
van HVC, de club waar hij ooit
begon. Hij had het erover met
Van Leijenhorst. Die voelde
ook wel wat voor een overstap
naar HVC, de club met het
roemruchte verleden die inmiddels
tamelijk anoniem meehobbelde
in de onderafdeling van
de KNVB. En dus gingen ze.
Bij HVC werden ze met open
armen ontvangen, zoals ook
bennie marcuslaan
bij HvC ter ere van
overleden clubicoon
onder grote belangstelling is onlangs een herdenkingsbord op de gevel van het clubhuis
van het amersfoortse HvC onthuld, ter nagedachtenis aan de vorig jaar overleden icoon
bennie marcus. zijn vrouw marie( zie foto links), kinderen en kleinkinderen hezen de HvCvlag
die het bord met de tekst ‘bennie marcuslaan’ bedekte.
Tekst: Ton van zoeren
spelers als Meinie Verwoerd,
John Huyzendveld en John van
Barlingen begin jaren negentig
dolblij werden verwelkomd
door de club. Stuk voor stuk
hadden ze gevoetbald op
hoofdklasse-niveau.
,,Jan en ik behoorden tot de
eersten die van een hoger niveau
de overstap maakten naar
HVC,” herinnert Struijk zich.
,,Ik vond het wel goed zo. Al
denk ik nog wel eens: wat als ik
toen was door blijven voetballen
op hoog niveau? Wie weet
wat had ik dan nog had bereikt.
Maar ik miste de gezelligheid,
daar ging het mij toch vooral
om.”
Struijk kan zich nog vlagen
van het eerste seizoen na zijn
terugkeer voor de geest halen.
‘Struijk: Man, we hadden echt
een wereldteam’
HVC speelde op een laag
niveau. ,,Dat niveau kon ik
met twee vingers in mijn neus
aan. Het ging me allemaal zo
gemakkelijk af. De trainer kon
me eigenlijk neerzetten waar hij
wilde. Gelukkig promoveerden
we gelijk dat eerste jaar.”
Op een gegeven moment herbergde
het vlaggenschip van
HVC wel zeven spelers die veel
hoger hadden gespeeld. Struijk
weet het nog goed. Hij stond af
en toe te genieten op het veld.
,,Man, we hadden echt een
wereldteam. Voor het niveau
waarop we speelden was dat
echt ongekend. De trainer
hoefde ons eigenlijk niks uit
te leggen. Als collectief waren
De op 71-jarige leeftijd overleden voetballer, die naam maakte in de glorietijd van de Holland Victoria
Combinatie, was erg geliefd bij zijn voormalige semi-professionele club. Maar ook Marcus had zijn zwakheden.
Een rokertje en drankje liet hij niet gauw staan. De toenmalige sponsor, Ben Pon, haalde de kleine
Amersfoorter over om een jaar niet te roken met als beloning een Volkswagen Kever. Gezien de verleidelijke
reclameborden in die tijd voor rookwaren op sportpark Birkhoven was dat niet altijd even gemakkelijk voor

eDitie amersfoort HvC ‘91/’92
een wereldteam’
Achter: Ron vd Heijden, Jeroen Peters.
Midden: Wim Jong (verzorger), Robert Koudijs, Louis vd Hoek, John Huyzendveld, Rini Polhout, Gerard van Putten,
Charles Baum, John van Barlingen, Hans Pieters (sponsor), Bob te Boekhorst, Edward Alblas
onder: Jan vd Bor (ass trainer), Robbie Doornekamp, Ron Jansen, Gert Jan Marcus, Meinie Verwoerd, Jan van Leijenhorst,
Ben Marcus (hoofdtrainer), Chiel struijk.
we gigantisch sterk. Zo hadden
we met Meinie Verwoerd een
geweldige middenvelder, was
Dick Vermeulen een goede
back, John van Barlingen een
goede voorstopper, stond John
Huyzendveld heerlijk te voetballen
op linksback... Zo kan ik
wel even doorgaan.”
Het HVC van toen beschikt
over de ideale mix van spelers,
Marcus, maar hij stemde toe. of Marcus zich
er strikt aan gehouden heeft, daar zijn de meningen
over verdeeld. Pon kreeg er in elk geval
geen lucht van en een jaar later nam Marcus
trots de Kever op de middenstip in ontvangst.
De baltovenaar speelde nog enkele jaren semi-betaald
voetbal bij Heracles en FC Wageningen,
maar de in hart en nieren rood-witte
Marcus bleef zijn clubje trouw en belandde
weer op het oude nest. na te zijn gestopt met
actief voetbal trainde hij de jeugd en was hij
enkele jaren de coach van het vlaggenschip.
zijn bescheidenheid sierde hem. zijn uitspraak
‘‘ Ik ben een gewone man, geen meneer, geen
idool; ik ben gewoon Bennie’’ was hem op
het lijf geschreven. De laatste jaren ging zijn
gezondheid achteruit. Toch probeerde hij nog
vaak op zondag bij zijn oude liefde te gaan
kijken. Er stond dan een stoeltje speciaal voor
hem klaar. En juist op die plek hangt nu het
naambord Bennie Marcuslaan ter ere van
‘Mister HVC’.
stelt Struijk. ,,We hadden spelers
die technisch waren, konden
dribbelen en voor creativiteit
zorgden. Zoals ik. Maar we
hadden er ook een paar tussen
lopen die flink konden uitdelen.
Die jongens konden echter ook
nog eens goed voetballen.”
Dat eerste jaar was clubicoon
Bennie Marcus trainer. ,,Een
fantastische man. Daar deed
je alles voor. Die liep z’n hele
leven langs rond bij HVC. Voor
hem gingen we door het vuur.”
De seizoenen erop stond HVC
onder leiding van oefenmeester
Nico van Miltenburg. Een geweldige
trainer, volgens Struijk.
,,Hij was tactisch sterk. Wist
precies wie waar moest staan
om het maximale rendement
uit de ploeg te halen. Maar Van
MEI • JAARGAnG 2, sEIzoEn ‘11-’12 • nUMMER 3 21
Reactie van de trainer:
Nico van Miltenburg
onder leiding van trainer nico van Miltenburg stootte HVC in twee
jaar tijd door van de vierde naar de tweede klasse. Bijna werd er
ook nog promotie naar de eerste klasse afgedwongen. Van Miltenburg,
oud-trainer van onder meer sC Amersfoort, spreekt van
een 'geweldige periode' in zijn carrière als oefenmeester.
,,Ik had de beschikking over een heerlijk ploegje. Het was een
echt vriendenteam en dat zag je op het veld terug. Was een meerwaarde.
Er was inderdaad een aantal spelers dat van een hoger
niveau terugkwam. Maar er zaten ook oer-HVC'ers tussen. Een
belangrijke mix. Ja, het HVC van toen was heel uitgebalanceerd.”
Het succes kwam zijn formatie echter niet aanwaaien, herinnert
Van Miltenburg zich. ,,Ik moet wel even diep graven hoor. Het
is alweer even geleden. Maar ik weet nog dat er ook gewoon
gebuffeld moest worden. We hadden voetballers lopen die het
verschil maakten. Maar dan moet je er als trainer nog wel een
goede ploeg van maken. Ik liet ze aanvallend spelen, 4-3-3. Het
is een van de succesvolste tijden uit mijn loopbaan geweest. Een
mooie periode.”
Miltenburg kon ook streng zijn,
wist ons te sturen. Ondanks dat
we best wel wat boefjes in de
ploeg hadden zitten.”
De succesformatie bleek ook
nog eens een hechte vriendengroep.
Het kwam geregeld voor
dat er op zaterdag gezamenlijk
voetbal werd gekeken, onder
het genot van een biertje.
Struijk: ,,Dat was het mooie van
ons team. We gingen ook samen
op stap. Maar altijd gewoon
presteren hè, de volgende dag.
En op trainingen werd er wel
eens uitgedeeld, maar daarna
was het klaar. Dronken we
gewoon een biertje met elkaar
in de kantine.”
De keren dat het op het veld
even niet liep, kon HVC altijd
nog terugvallen op de traptechniek
van Struijk. Die legde
de bal naar eigen zeggen neer
waar hij wilde. Vrije trappen
vlogen er dan ook geregeld
in. ,,Dat was een wapen. Ik
weet nog dat ik raak schoot
tijdens de finale van één van
de nacompetities in die jaren.
Promoveerden we dus weer.”
HVC schoot onder deze omstandigheden
als een komeet
omhoog in het begin van de
jaren negentig. Drie keer op rij
werd er gepromoveerd. Bijna
was er ook nog een vierde
promotie geweest. Maar Argon
bleek een maatje te groot. De
succesmars kwam tot stilstand.
Daardoor vertrok een aantal
spelers. De jaren erna kon HVC
niet meer zo’n succesreeks
neerzetten als toen. ,,Als we bij
elkaar waren gebleven, hadden
we in de eerste klasse kunnen
meedraaien,” zegt Struijk.
HVC daalde langzaamaan weer
af naar de vierde klasse. Met
Struijk, overigens. Hij had het
wel best, daar bij zijn cluppie,
ook al was het niveau dan misschien
te laag voor zijn kunnen.
,,Ik heb nog tot mijn 39ste
doorgevoetbald. Tussendoor
wel een paar keer gestopt, maar
dan kon ik het toch weer niet
laten.”
De HVC-kampioenen van toen
spreken elkaar nog geregeld
over deze gloriejaren. ,,Af en
toe komen we elkaar weer eens
tegen. Natuurlijk heb je het er
dan weer over. Dat blijft mooi.
Want het team dat we toen hadden,
was echt goed.”

22 MEI • JAARGAnG 2, sEIzoEn ‘11-’12 • nUMMER 3 De 11 van
ronDom voetbal
De 11 favorieten van: Randy nieuwenhuijs
‘ik ben niet zo van het weglopen’
Voor Randy Nieuwenhuijs zijn er dit seizoen nog niet veel
speelminuten weggelegd in het vlaggenschip. De ranke
buitenspeler heeft ‘last’ van de ware exodus van spelers die
APWC verruilden voor de zaterdag- derdeklasser VOP en die
zo zijn basisplek op de tocht zette. ‘ Toch ga ik mijn best doen
door beter en harder te trainen. De trainer ( Wim de Haas,
red.) heeft me gezegd dat als ik hard werk alles goed komt.’
Tekst: Ton van Zoeren
Na KVVA, AFC Quick en
APWC voetbalt Nieuwenhuijs
nu bij VOP met zijn tweede
seizoen bezig. Hij voelt zich
als een vis in het water op
Sportpark Olympia. ‘ Het is
een warme vereniging, maar
toch fanatiek qua prestatie. Als
je het applaus hoort van de
supporters na een gewonnen
wedstrijd, zegt dat genoeg. Veel
mensen denken dat hier alleen
maar bier gedronken wordt,
maar dat is een verkeerd beeld,
want er word hier goed gepresteerd.
Natuurlijk is het hier wel
gezellig in de derde helft’, weet
de rechtspoot die niet echt uit
een voetbalfamilie stamt. ‘ Mijn
vader heeft niets met voetbal,
maar komt wel altijd kijken.
Mijn opa Wout heeft wel gevoetbald
bij APWC ( tevens in
de 1e klasse amateurs bij BVC,
red.)’. licht hij toe.
Tijdens de training hangt hij
graag de clown uit. Wouter
Zewuster is regelmatig slachtoffer
van de streken van Nieuwenhuijs.
‘ Die ‘ouwe’ dol ik
graag, maar hij kan het hebben.
Toch knap van hem dat hij
op zijn 41e nog steeds meespeelt.’
Zelf vindt hij zich geen
supersnelle speler, maar één
die het voornamelijk van zijn
techniek, overzicht en goede
trap moet hebben. De jongeling
beschouwd het kampioenschap
met de A1 van KVVA als
voorlopig hoogtepunt. ‘ Dat
waren mooie wedstrijden. Er
kwam al snel belangstelling
van sv Spakenburg en Roda’46.
Daar had ik geen zin in, want
in Spakenburg redt je het toch
niet. Daar halen ze liever voetballers
van ver weg en gunnen
de jeugd weinig kans’, volgens
de Amersfoorter.
Het amateurniveau in Amersfoort
vindt hij niet best. ‘ Ik
heb de derby HVC- KVVA
gezien, dat was ronduit slecht.
Eigenlijk doet alleen Hoogland
het goed. Er zijn genoeg goede
voetballers hier in Amersfoort.
Michael Ouwerkerk, Marvin
Snijders en Emile Brouwer
zijn daar ondermeer voorbeelden
van. Maar ja, hoe
krijg je al die talenten in één
team om daarmee Amersfoort
met voetbal weer op de kaart
te krijgen.’ Met zijn huidige
vereniging VOP, dat opvallend
goed presteert, wil hij graag
hogerop. ‘ We hebben er de
spelers voor en zijn een hecht
team met jongens die allemaal
reCreatief team afC QuiCk 1890 3
Terwijl de roodzwarten op het veld actief
zijn tegen Buitenboys kijkt sander Tolsma
kritisch langs de lijn toe. Hij ziet dat Flevolanders
als snel op een voorsprong van
0-3 staan. Tolsma, die normaal in de basis
staat, moet verstek laten gaan. De sluitpost
moet enkele uren later in de hoofdmacht
van AFC Quick 1890 tegen Legmeervogels
acteren. “Ja, het komt nogal eens
voor dat de trainer wegens blessures een
beroep op me doet. Dat is best weer even
spannend voor me, maar mijn basisplaats
in het derde raak ik niet kwijt hoor... Mijn
vervanger, Frans Hendrikx, doet het goed,
maar het blijft mijn plekkie.” Het vriendenteam,
zoals zij zichzelf noemen, heeft veel
oud-eerste elftalspelers ter beschikking.
“noem het maar een All stars-elftal”, zegt
Jacob Crol. “Michiel zwanikken, sander
Tolsma, Jacob van Goor, Peter Roos en
Tom Lemstra zijn daar voorbeelden van.”
De trainingen vinden plaats zonder trainer,
want die is volgens Tolsma overbodig.
“We hebben zelf genoeg expertise in de
ploeg, dus genoeg coaches. In het veld
zijn we fanatiek en wijzen we elkaar op de
fouten die gemaakt worden. ons motto is:
gewoon lekker voetballen en de sores van
de week vergeten. Lekker dingen tegen
elkaar roepen in het veld die je thuis niet
kunt zeggen, maar wel op een leuke manier”,
lacht Tolsma. De oudgedienden zijn
geen vreemde eenden in de bijt bij AFC
Quick 1890. “De vereniging is blij met
ons, want wij brengen leven in brouwerij.
Wij zijn een elftal met een clubgevoel. De
derde helft is dan ook heel belangrijk en
die is op z’n zachtst gezegd erg gezellig,
want we hebben echte gangmakers in het
team. ook is niemand te beroerd om iets
voor de club te doen. Vrijwilligerswerk is
tegenwoordig een probleem in het verenigingsleven,
want de meeste voetballers
willen wel spelen maar helpen, ho maar”,
weet Crol.
Het derde elftal van AFC Quick 1890
wordt gesponsord door wijnbar Viva Maria,
dat aan De Hof in hartje Amersfoort
is gevestigd. Daar treffen ze elkaar vaak.
ook internationaal timmert het team aan
de weg. Toernooien in Kroatië, spanje
(Barcelona!), Tsjechië (Praag) en België
staan op de agenda. Teambuilding staat
hoog in het vaandel. Een kerstborrel,
hard werken en er voor willen
gaan. Het zou mooi zijn als we
het maximale er uit konden
halen’, weet Nieuwenhuis, die
zegt dat een club altijd hoge
doelstellingen moet hebben.
‘ Ja, daar voetbal je voor en
dan maar zien waar het schip
strandt. Lukt het niet dan heb
je het maar mooi meegemaakt’,
klinkt het enthousiast. Voorlopig
zal Nieuwenhuijs moeten
Derde team AFC Quick 1890 heeft geen trainer nodig
twaalf jaar geleden verruilde een groep mannen van balspel. zij waren
toentertijd actief bij tennisvereniging ’t stort en maakten de overstap naar
voetbalvereniging afC Quick 1890 alwaar menigeen het tot in het vlaggenschip
bracht. elftalleider jacob Crol en doelman sander tolsma vertellen
rondom voetbal wat voor ploeg Quick 3, hun huidige elftal, is.
Tekst: Ton van zoeren
zijn favorieten:
automerk:
Audi A7
eten:
Bloemkool
Drankje:
Chocomel
muziek:
nederlands-talig
film:
new Kids nitro
Hobby:
Tennis
vakantieland:
spanje
tv programma:
VI
voetballer:
Messi
sporter:
nadal
voetbalclub:
Feyenoord
nieuwjaarsviering en een barbecue aan
het begin van het seizoen plus een afsluitingsfeest
na de laatste wedstrijd worden
nooit overgeslagen. In de Ardennen op
de mountainbike de heuvels beklimmen
is ook een humorvolle belevenis van de
ploeg. ooit hadden ze een Molukker in
het team, die met ontzag de steile hellingen
zag. “Ik heb aan fietsen een broertje
dood”, stamelde de aanstaande coureur.
Waarop het hele team hem in koor vroeg:
“Is hij gevallen dan?”
De Gooi en Vechtstreek is de afdeling
waarin AFC Quick 3 acteert. Tolsma is er
blij mee: “Er zijn meer voetballende clubs,
paspoort
Randy nieuwenhuijs
beroep:
Tegelzetter
geboortedatum:
7 oktober 1990
geboorteplaats:
Amersfoort
relatie:
Vriendin, stacy
Huidige voetbalclub:
VoP
knokken voor een basisplek,
maar daar ziet hij niet tegenop.
‘ Ik ga hard werken voor die
kans, lukt dat niet snel, is dat
jammer, maar ik ben niet zo van
het weglopen hoor!’
Achterste rij (v.l.n.r.) : Jacob Crol, sebastiaan Wijnen, Peter Roos, sander Tolsma,
Michiel zwanikken, Jacob van Goor, Arjen Karelse, Jasper van Empelen
Voorste rij (v.l.n.r.): Martin steeman, Frank van Gene, Frans Hendrikx, Tom Lemstra,
sebastiaan Flohr. op de foto ontbreekt Henry Commandeur ( te laat, oorzaak....?)
er wordt gelukkig niet zo ruw gevoetbald.
We hebben er zelf om gevraagd bij de
bond.” De resultaten zijn wisselvallig.
“soms verliezen we met 10-0 om daarna
vijf keer op rij te winnen. Dat komt door
de wisselende posities die voortvloeien uit
absenties. We hebben in principe genoeg
spelers, maar door werk en vakanties kunnen
we soms maar net een elftal op de
been brengen”, legt Crol uit.
En oh ja, bij navraag blijkt dat Buitenboys
niet met volle winst naar Almere te zijn
vertrokken. “Het is toch nog 3-3 geworden.
Tja, we zijn nu eenmaal slow starters,
dat is altijd zo geweest”, grapt Tolsma.

eDitie amersfoort pitCH amersfoort
Voetbalclinics voor Quick-jeugd
dankzij samenwerking met FC Utrecht
AFC Quick 1890 won in mei van het vorig jaar de door FC
Utrecht uitgeschreven Amersfoortse voetbalpitch. Daarmee
verzekerde Amersfoorts oudste voetbalvereniging
zich van ondersteuning op bestuurlijk en technisch gebied
door de profclub uit de Domstad. Binnen tien jaar naar de
topklasse, dat is het absolute doel voor de huidige derdeklasser.
Rondom Voetbal peilt hoe de zaken er na een jaar
voor staan bij AFC Quick 1890. ,,De topklasse is nog altijd
ons uiteindelijke doel.”
Tekst: Thijs Tomassen
Even verderop in de omgeving
maken IJsselmeervogels en
Spakenburg al jarenlang furore
in de hoogste afdeling van het
amateurvoetbal, maar in de stad
Amersfoort wil het maar niet
vlotten met de niet-professionele
tak van de voetbalsport. FC
Utrecht vindt het de hoogste tijd
dat daar verandering in komt.
Die club biedt nu op bestuurlijk
én technisch gebied ondersteuning
aan AFC Quick 1890, de
Amersfoortse derdeklasser die
de door FC Utrecht uitgeschreven
voetbalpitch won.
Gedurende het vorige voetbalseizoen
konden de dertien
amateurclubs uit Amersfoort
deelnemen aan die voetbalpitch.
Vier verenigingen met
ambitie deden uiteindelijk mee:
CJVV, AFC Quick 1890 en een
combinatie van Nieuwland en
VVZA. Zij presenteerden afzonderlijk
hun plan om binnen
tien jaar uit te groeien tot een
hoofdklasser.
De voetbalpitch is in het kader
van RAC (regionale amateurclubs)
talentontwikkeling Midden-Nederland
georganiseerd
door de zogeheten Amersfoortse
voetbaldriehoek, waarvan
onder meer FC Utrecht en
de Vereniging Amersfoortse
Bedrijven (VAB) deel uitmaken.
In mei volgde de ontknoping;
de vier clubs presenteerden
hun plannen. AFC Quick 1890
kwam daarbij als sterkste uit
de bus. De jury loofde onder
meer de route die de club heeft
uitgestippeld: in 2013 naar de
eerste klasse, in 2016 naar de
hoofdklasse en in 2020 wil AFC
Quick 1890 zijn uitgegroeid tot
topklasser.
In de vorige editie van Rondom
Voetbal vertelde bestuurslid
technische zaken Jaap ten Katen
van AFC Quick 1890 dat de
voetbalpitch vooral een stimulans
voor de club zelf is. ,,Om
een plan te maken voor die
pitch, moesten we goed naar
onszelf kijken. Wat willen we
als club? En hoe gaan we dat
doen? Daardoor hebben we nu
helder voor ogen welke route
we willen volgen. Uiteindelijk
moeten we het toch vooral zelf
doen.”
Hoewel echt concrete vruchten
nog niet geplukt worden van de
samenwerking met FC Utrecht,
haalt AFC Quick 1890 wel degelijk
voordeel uit het winnen
van de voetbalpitch. Zo werd
er twee maanden geleden een
voetbalclinic van FC Utrecht
bij de Amersfoortse vereniging
gehouden. Jeugdspelertjes hebben
zich daarbij de hele middag
vermaakt met voetbalgerelateerde
spelletjes. Er waren ook
spelers van de profclub uit de
Domstad aanwezig.
En recenter nog werd er bij
AFC Quick 1890 een jeugdvoetbalkamp
georganiseerd. Drie
dagen lang kregen 100 jeugdspelers
onder meer trainingen,
deden ze voetbalspelletjes en
sloten ze af met een dagje uit in
samenwerking met FC Utrecht.
In Houten werd er een potje
voetvolley gespeeld, alvorens
er een rondleiding in Stadion
Galgenwaard plaatsvond.
,,Het voordeel van onze samenwerking
met FC Utrecht is dat
ons contact met die club vrij
direct is,” vertelt jeugdvoorzit-
MEI • JAARGAnG 2, sEIzoEn ‘11-’12 • nUMMER 3 23
ter Nees van den Berg. ,,Bijvoorbeeld
clinics zijn daardoor
gemakkelijker te organiseren.
Op die manier heeft het winnen
van de voetbalpitch zeker
voordeel.”
De Amersfoortse vereniging
had stiekem dit seizoen al
gehoopt op promotiekansen.
Maar een ticket naar de tweede
klasse zal er dit jaar voor het
vlaggenschip van AFC Quick
1890 nog niet in zitten. Na een
sterke start, waarin de eerste
vijf wedstrijden werden gewonnen,
kwam de klad er een beetje
in voor de formatie van trainer
Sijtze Wobbes. De ploeg eindigt
dit jaar in de grijze middenmoot.
Er is voor AFC Quick 1890 nog
een lange weg te gaan, beseft
ook marketing medewerker
Koos van Tamelen van FC
Utrecht. ,,Maar Quick gaat de
vruchten van ons plukken, en
wij van Quick.” En Van den
Berg: “Uiteindelijk willen we
naar die topklasse. Dat blijft ons
absolute doel.”

24 MEI • JAARGAnG 2, sEIzoEn ‘11-’12 • nUMMER 3 ouDe meesters
ronDom voetbal
ouDemeesters
Het ontluikende voetbaltalent van de nu 63-jarige Matthias
Maiwald werd voor het eerst op sportpark Dorrestein in
Amersfoort ontdekt, door nota bene een latere bondscoach.
Jan Zwartkruis, toen in dienst als trainer van AFC Quick
1890, had een zwak voor de laatbloeier die pas op veertienjarige
leeftijd in clubverband leerde voetballen. Zwartkruis
liet de jonge Maiwald debuteren in de hoofdmacht,
als rechtsbuiten, toen hij nog maar een jaar lid was van
Quick. Scouts van DOS kregen de flankspeler in de gaten
en lokten hem naar Utrecht. Vervolgens speelde Maiwald
een paar voor het ‘grote Feyenoord’. Hij sloot zijn betaald
voetballoopbaan af bij SC Amersfoort.
Tekst: Hans Vos
Zijn geboorteplek bevindt zich
in de nabijheid van Dortmund,
in het Duitse land. ,,Maar het
is zo’n klein plaatsje, dat kent
niemand en die naam vergeet je
toch weer. Houdt het maar op
Dortmund, dat is gemakkelijker
om te onthouden.’’ Matthias
Maiwald is een ‘nieuwjaarskind’,
geboren op de eerste dag
van het jaar 1949. Zijn eerste
herinneringen aan Amersfoort
gaan terug naar zijn kinderjaren
die hij in zijn beleving vooral
voetballend doorbracht aan en
bij de Bosweg in het Leusderkwartier.
,,Ik was een straat- en
plantsoenvoetballer. Die bestonden
toen nog.’’
Oude
meesters
Bij Quick maakte hij kennis met
clubvoetbal. ,,Mijn moeder vond
dat ik bij een nette vereniging
moest gaan voetballen. Quick
voldeed daar blijkbaar aan. Ik
ben in dat verenigingsvoetbal
gegroeid. Trainer Zwartkruis
vond mij wel een aardige gozer,
die nog aardig kon voetballen
ook. Ik speelde op jonge leeftijd
al in het eerste van Quick, ik
was vijftien. Zwartkruis kwam
“Ik was een straat- en plantsoenvoetballer.
Die bestonden toen nog.”
me voor een wedstrijd thuis
altijd ophalen. Het busje kwam
ook weleens langsrijden bij mij,
heel grappig, met Zwartkruis
erin en al mijn medespelers.
Dan kwamen ze mij oppikken.
Bijzonder hè, niet dan? Ze hadden
me blijkbaar wel nodig.’’
Matthias Maiwald,
buitenbeentje tussen
Zijn kwaliteiten als buitenspeler
typeert hij als ‘snel’ en ‘handig’.
En die vielen in het oog van
talentenspeurders, onder wie
die van de Utrechtse profclub
DOS. ,,Ik speelde een keer een
wedstrijd met Quick, toen er
tegen me werd gezegd: ‘Er staan
mensen van DOS voor jou langs
de kant’. Mooi, dacht ik. Een
Rechtsbuiten Matthias Maiwald in een voor hem kenmerkende passeeractie in het shirt van
Vitesse in het voormalige stadion Monnikenhuize.
Foto: HAnS VoS
Amersfoorter had noch de levensstijl noch de instelling voor
tijdlang hoorde ik er niets over.
Aan het eind van dat seizoen
kreeg ik thuis bezoek van een
paar mensen van DOS. Mijn vader
was er helemaal geen voorstander
van dat ik het betaalde
voetbal inging. Die wilde dat ik
een écht vak ging leren. Hij was
er op tegen, ook omdat hij mijn
scholing en verdere studie de
mist in zag gaan.’’
,,Nog vergeet ik niet dat die
mannen van DOS tegen me
zeiden: ‘Geld speelt geen rol’.
En toen trok een van hen de
binnenzak van zijn jasje open,
waar allemaal briefjes van 100
gulden in zaten. Dat is mij altijd
bijgebleven van die bewuste
avond. Uiteindelijk ben ik,
zeventien jaar jong, naar DOS
gegaan, in combinatie met een
technische schoolopleiding.
DOS was geen topclub, maar
wel een mooie traditieclub in
die tijd. Henk Wery werd een
van mijn meest bekende medespelers.
Doctorandus Plageman
speelde er ook. Heel bijzonder,
zoveel knappe koppen kwam
je niet tegen op het voetbalveld
toentertijd. Plageman praatte
ook als een doctorandus. DOS
was een volksclub, niet negatief
bedoeld, maar zeker geen club
van doctorandussen.’’
Hij die als beloftevolle amateur
het Amersfoortse sportpark
Dorrestein was gewend, toog in
het shirt van eredivisieclub DOS
ineens langs alle grote stadions
van het land. ,,Daar heb ik mij
nooit zo mee beziggehouden.
Die randverschijnselen deden
mij niet zoveel. Ik was niet
de hele week alleen maar met
voetbal bezig, niet alleen met
die volgende wedstrijd. Een
echte prof moet zich daar wél
op focussen, op concentreren,
wil hij iets bereiken. Ik had niet
de levensstijl van een betaaldvoetballer,
ik was een buitenbeentje.
Zo lang je prestaties
levert en je aan verwachtingen
beantwoordt, dan wordt elk
leefpatroon geaccepteerd. Zo
lang je wint, heb je heel veel
medestanders.’’
,,Ik heb betaald-voetbal gespeeld
op mijn manier. Aan
mijn sociale leven in Amersfoort
hechtte ik veel waarde. Later bij
Feyenoord werd er wel bij mij
op aangedrongen dat ik beter
kon verhuizen naar Rotterdam.
De eerste files ontstonden in die
tijd al. Als ik op de Van Brienenoordbrug
hoorde dat ze al aan
het warmlopen waren, dan kon
ik mijn basisplaats wel vergeten
natuurlijk, daar maakte ik geen
vrienden mee. Ik ging vanuit
Amersfoort veelal op de motor
naar Rotterdam. Ik vond motorrijden
leuk. Maar ik merkte dat
daar vreemd tegenaan werd
gekeken. Dat vond ik op mijn
beurt weer vreemd.’’

eDitie amersfoort mattHias maiwalD
een bestaan als betaald-voetballer
een
de profs
naam:
Matthias Maiwald
geboortedatum:
1 januari 1949
geboorteplaats:
Dortmund (Duitsland)
woonplaats:
Amersfoort
Club als speler bij de amateurs:
AFC Quick 1890 (Amersfoort)
Clubs als (semi-)prof gedurende de
jaren 1967 - 1978:
Dos (Utrecht), Feyenoord (Rotterdam),
sint-Truiden (België), Go Ahead Eagles
(Deventer), Vitesse (Arnhem), sC Amersfoort
positie:
Rechtsbuiten
Hoogtepunten:
Landskampioenschap met Feyenoord in
1970-1971 en vier wedstrijden met Feyenoord
in Europacup voor landskampioenschappen
(huidige Champions League) in
1970-1971.
,,Betaald voetbal was en is een
circus, een poppenkast. Het
komt er op neer dat je daar als
speler een stukje in moet spelen.
Als je niet de rol speelt die van
jou wordt verwacht, dan krijg
je problemen. Als je tijdens de
rust in een vrolijke bui in de
kleedkamer zit, terwijl je achter
staat, dan wordt er gedacht dat
je niet serieus met je vak bezig
bent. Terwijl je na rust met 200
procent inzet probeert om die
wedstrijd toch te winnen, dan
wordt dat toch niet begrepen.’’
Een stadionbezoeker is Maiwald
nooit geweest na zijn carrière.
Ook het jubileumfeest in de
75-jarige Kuip liet hij in maart
aan zich voorbijgaan. ,,Mijn
aanwezigheid zou niet hebben
bijgedragen aan de feestvreugde.
Mijn periode in het betaalde
voetbal beschouw ik op een heel
andere manier na dan de meeste
andere oud-profs. Ik was in
dienst van in totaal zes verschillende
werkgevers, tot zelfs in
België aan toe. Ik heb betaald
voetbal toen niet als een passie
ervaren. Had ik in dezelfde
periode bij zes verschillende
melkproducenten gewerkt, dan
geloof ik niet dat ik nu nog regelmatig
was teruggegaan naar
een van die melkfabrieken. Al is
dat misschien wat te cryptisch
uitgedrukt, te zwart-wit.’’
,,Betaald voetbal speelde ik
niet uit bevlogenheid, niet uit
fascinatie. Ik had er een dubbel
gevoel over. Met het wereldje
eromheen en de mensen die
daarin acteerden, had ik niks.
Het vervelende is dat je met de
instelling die ik toen had, en nu
ook nog heb, niet verder kwam,
en nog steeds niet komt, in een
métier waarin alles gefocust is
op dat ene doel. Om daar in te
overleven moet je een tunnelvisie
hebben en je moet vooral niet
“Betaald voetbal was en is een
circus, een poppenkast.”
opzij kijken naar wat erin de
berm ligt aan spaanders. Betaald
voetbal is een keihard métier.
Het is een afspiegeling van
de maatschappij. De winaars
zijn dé winnaars, die zijn alom
gevierd. De rest valt af.’’
MEI • JAARGAnG 2, sEIzoEn ‘11-’12 • nUMMER 3 25
Ontroerd door ambitie en
gedrevenheid op Birkhoven
zijn zesde en laatste werkgever in het profvoetbal was sC Amersfoort, gedurende twee seizoenen: de
jaargangen 1976 - 1977 en 1977 - 1978. ,,Dat was tegen het einde van mijn houdbaarheidstermijn als
betaald-voetballer’’, zegt Matthias Maiwald terugdenkend aan die periode. ,,Ik vond het eigenlijk wel
leuk om in Amersfoort te eindigen. Amersfoort was mijn thuis. op Birkhoven stonden of zaten mensen
op de tribune die mij persoonlijk kenden.’’
zijn coach destijds bij sC Amersfoort was nico van Miltenburg. Plaatsgenoten als Rob snijders en Fillie
Kraak waren zijn ploeggenoten. ,,Dat waren jongens die helemaal bezeten waren van voetbal. zo
bezeten was ik niet van het spelletje. Ik kwam nog tot een behoorlijk aantal wedstrijden, maar fit was ik
niet meer. Bij Feyenoord had ik een liesblessure opgelopen die eigenlijk nooit meer over is gegaan. Ik
kon niet meer op snelheid voetballen, durfde de duels niet meer echte aan te gaan en speelde eigenlijk
tegen mijn natuur in.’’
ook al was hij niet meer in topvorm, toch spreekt Maiwald van een ‘heel mooie periode’ ter afsluiting
van zijn meer dan tien jaar durende (semi-) professionele loopbaan. ,,Het was een profbestaan in de
naakte werkelijkheid, op het ontroerende af’’, zo typeert hij de twee jaar op Birkhoven bij sC Amersfoort.
,, De ambitie van de spelers en de trainer, de gedrevenheid, de wil om te presteren, die waren
voor 200 procent aanwezig. Maar het was niet genoeg. Iedereen wist ook dat je met een Volkswagen
geen 300 kilometer per uur kon rijden. Daarom had ik net zoveel bewondering voor wat er bij sC
Amersfoort gebeurde als wat er bij Feyenoord gebeurde, toen ik daar speelde.’’
De jonge Matthias Maiwald geportretteerd in
stadion Galgenwaard in Utrecht als speler van
Dos.
Mathhias Maiwald als Feyenoorder. Hij
vliegt zijn ploeggenoot Henk Wery om
de nek, die gescoord heeft voor de Rotterdamse
club. Johan ‘Jan’ Boskamp
juicht ook mee.

26 MEI • JAARGAnG 2, sEIzoEn ‘11-’12 • nUMMER 23 ronDom voetbal
Dribbelen, koppen en héél hard schieten
Eerste Rondom Voetbal 3-daagse
Rondleiding FC utrecht.
Bijna veertig enthousiaste jeugdspelers, een groep al even fanatieke trainers en spelers
van FC Utrecht en VOP, en een schat aan nieuwe voetbalervaringen. De allereerste Rondom
Voetbal 3-daagse kende op 1, 2 en 3 mei een succesvolle vuurdoop bij de Amersfoortse
voetbalvereniging VOP. De spelertjes in de leeftijd van 8 tot en met 15 jaar soleerden,
dribbelden, leerden trucjes, schoten en kopten, maar maakten bovenal plezier met elkaar.
Rondom Voetbal was zelf ook prominent aanwezig tijdens de driedaagse. Een reportage.
,,Oh, wat een doelpunt, niets meer aan doen! Koekoek!”
Tekst: Thijs Tomassen
Fel gebarend geeft Rob Zomer,
directeur van Rondom Voetbal
en tevens geroutineerd oefenmeester,
aanwijzingen aan de
jonge deelnemers van de voetbalclinic.
Ook als de lange Tom
Carbijn, speler van VOP D1,
niet hoog genoeg van de grond
komt bij een kopoefening. ,,Hé
Peter Crouch!” roept Zomer, de
vergelijking trekkend met de
boomlange Engelse spits. ,,Naar
beneden koppen. Knik! Je moet
de durf hebben. Dit kan een
kwaliteit van jou worden.” Tom
knikt. Hij zal er aan werken.
Het gaat er fanatiek aan toe
op deze allereerste Rondom
Voetbal 3-daagse. Zomer pept
op, instrueert, wijst, maar lacht
ook veel. Net als de andere
trainers die zijn gestrikt voor
deze clinic. Spelers uit het eerste
elftal van VOP bijvoorbeeld,
maar ook techniektrainers van
FC Utrecht, en zelfs een oudspeler
van de profclub uit de
Domstad, namelijk Koos van
Tamelen.
De deelnemende jeugdspelers
kijken hun ogen uit. In hun
rv 3-Daagse
Gezamelijke lunch.
Techniek uitleg.
compleet nieuw gekregen blauwe
sporttenues van STADIO
bewegen ze zich ijverig over
het kunstgrasveld van VOP, de
snelgroeiende voetbalvereniging
uit de Amersfoortse wijk
Vathorst. Zweetdruppels op de
verhitte voorhoofden. Af en toe
een slok water en weer door. Ze
zijn stuk voor stuk balverliefd,
hebben het speeltuig het liefst
continu bij zich. Zoveel wordt
wel duidelijk tijdens deze
driedaagse.
Neem Tom 'Peter Crouch' Carbijn.
Hij heeft zich ingeschreven
voor de clinic, gewoonweg
omdat hij zoveel van voetbal
houdt. ,,En omdat ik er nooit
genoeg van krijg. Het liefst
voetbal ik altijd. Nu, in de meivakantie,
hebben we toch tijd
genoeg. Ik vind deze driedaagse
heel leuk. Je doet van alles
en nog wat, van afwerkvormen
tot techniektraining. We hebben
nieuwe trucjes geleerd. Er
wordt serieus getraind, dus je
hebt er echt wat aan.”
Dat is ook de doelstelling van
Rondom Voetbal, geeft Zomer
aan. Maar het belangrijkste
is plezier. Er mag gelachen
worden op het voetbalveld.
Diverse oefeningen staan
dan ook voornamelijk in het
teken van plezier, hoewel het
competitieve element ook niet
ontbreekt. Wedstrijdjes schieten
bijvoorbeeld. Uit de lucht, met
een keeper op doel. Als een spelertje
doel treft, roept Zomer:
,,Oh, wat een schitterende goal,
niets meer aan doen! Koekoek!”

eDitie amersfoort bij vv vop
MEI • JAARGAnG 2, sEIzoEn ‘11-’12 • nUMMER 23 27
in amersfoort groot succes
Minstens zo leuk: zo hard
mogelijk schieten. Een zogenoemde
speedmaster registreert
nauwkeurig hoe hard het leer
voorbij zoeft.
De hardste trap komt uit de
ranke benen van Cherelle de
Wit (15), uitkomend in de MB1
van VOP. Puur op techniek
neemt ze de bal vol op haar
slof. 77 kilometer per uur, geeft
de speedmaster aan. ,,Wat
een schot!” juicht eerste elftal
speler en tevens spelbegeleider
Wouter Zwuster. Hij wendt zich
tot de jongens, die duidelijk in
de meerderheid zijn. Grappend:
,,Jullie gaan toch niet verliezen
van een meisje? Houd onze eer
hoog, hè?”
Het mag niet baten. Cherelle
Voetgolfen in nieuwegein.
Lekker voetballen.
wint. Een groot talent, overigens.
Ze komt uit in het
districtelftal van de KNVB. Ook
zij geniet volop van de Rondom
Voetbal 3-daagse. ,,Ik hou van
voetbal en wil graag nog beter
worden,” vertelt ze. ,,Daarom
doe ik mee. Het mooie is dat
je hier meer leert dan op een
normale training. Er wordt
hier meer op details getraind,
op dingen die op een gewone
training niet worden geleerd.
Trucjes bijvoorbeeld, en dropkicks
en kopoefeningen. Ik
vind het leuk. Gewoon plezier
hebben, daar gaat het om. Of
het wel vol te houden is, drie
dagen lang? Jawel hoor. Ik heb
een goede conditie.”
Niet alleen daarom is het goed
uit te houden voor de jonge
voetballertjes. Het programma
van de driedaagse staat bol
van de variatie. Van intensieve
partijvormen tot ontspannende
potjes voetgolf, en van penaltyschieten
tot een rondleiding
door het stadion van FC
Utrecht. Het vervoer naar de
Domstad vindt plaats in de officiële
FC Utrecht spelersbus.
Daarnaast is er ook uitgebreid
aandacht voor goede voeding
en normen en waarden in de
voetballerij, voor respect en
sportiviteit. Niet alleen in een
presentatie, maar ook op het
veld. ,,Als één van de trainers
praat, wil ik graag dat jullie de
bal vasthouden en luisteren,”
zegt Zomer tegen de deelnemers
als er even niet wordt
opgelet.
Speed-check.
De Rondom Voetbal 3-daagse
heeft ook een goed doel-project,
het wil de kinderen er van bewust
maken dat er ook kinderen
zijn die een dergelijke clinic
niet kunnen betalen. Daarom
steunt elk kind met € 10,- een
ander kind die daardoor wellicht
ook leuke activiteiten kan
gaan doen.
Eén van die trainers is Natascha
Palumbo, die bij VOP
dit seizoen de F1 onder haar
hoede heeft. Ze doet hier graag
aan mee, vertelt ze. ,,Plezier en
ontwikkeling gaan tijdens deze
driedaagse hand in hand. Dat is
de grote kracht. Onze jeugdspelers
steken hier echt wat van
op. Ik zag het net nog, toen ze
de bal door de lucht naar mij
toe moesten schieten. Aan het
HELd!
begin van de oefening kwamen
de ballen nog op kniehoogte
aan, aan het einde vlogen ze
achter elkaar over mij heen.”
VOP heeft dan ook echt wat aan
deze clinic, beaamt Johan Pot,
die zitting heeft in het jeugdbestuur.
Vanaf de kant kijkt
hij tevreden toe hoe de ruim
dertig spelers zich opperbest
vermaken. Vier voetballers zijn
afkomstig van andere verenigingen,
de rest is lid van VOP.
Pot: ,,Dit is hartstikke leuk voor
onze jeugdleden. Ze krijgen
eens training van andere mensen,
die op een hoger niveau
actief zijn of geweest zijn. Ze
leren nieuwe vaardigheden. Ja,
deze driedaagse is een geslaagd
evenement.”

28 MEI • JAARGAnG 2, sEIzoEn ‘11-’12 • nUMMER 3 ronDom voetbal
Eerste ‘thuis’ voor VOp
bereikt hoogste punt
op vrijdag 20 april jongstleden hebben de amersfoortse
wethouder Hans buijtelaar van sport en vop-voorzitter
marcel faas de clubvlag geplaatst in het nokspant van
het in aanbouw zijnde clubgebouw, dat het hoogste punt
had bereikt. vanuit een hoogwerker prikten ze gezamenlijk
de clubvlag in de houder.
Tekst: Ton van zoeren
Faas was zo trots als een pauw
over de nieuwbouw. "Eindelijk
hebben wij ons eerste echte
‘thuis’, vier voetbalvelden en
straks een schitterende kantine
met alle faciliteiten. Daar kunnen
we mee vooruit." Wethouder
Buijtelaar sprak van weer
een stap in de tweede fase van
de realisering van goede sportfaciliteiten
in de wijk Vathorst
en merkte tevens op dat VoP
z'n zwervend bestaan nu definitief
achter de rug heeft. De
Amersfoortse voetbalvereniging
die sportief en organisatorisch
behoorlijk aan de weg timmert
heeft immers al heel wat speellocaties
achter de rug.
na drie jaar de voorzittershamer
te hebben gehanteerd,
denkt Faas nog niet aan stoppen.
"Ik wil er zeker nog een
periode aan vastkoppelen. Het
is me prima bevallen, mede
dankzij veel mensen die veel
over hebben voor hun vereniging.
zij krijgen de beloning
voor het doorzettingsvermogen
met dit fraaie onderkomen.
De uitstraling van het ‘eigen’
complex zal een aanzuigende
werking krijgen." VoP, dat ooit
begon als zomeravondvoetbalvereniging,
heeft het voetbalplezier
altijd hoog in het vaandel
staan. De preses hoopt dan
ook dat daar geen verandering
zal komen als de club veel groter
wordt. "We hebben daarom
bewust gekozen voor een kleine
kantine die het knus moet
houden. Ik zie vaak bij andere
verenigingen van die enorme
ruimtes waar iedereen ver van
elkaar verblijft, dat moeten we
voorkomen. Het moet gezellig
blijven."
sportief gaat het crescendo op
sportpark olympus. Maar liefst
19 jeugd-, drie meisjes- en vier
seniorenteams zijn er sinds de
komst naar de wijk Vathorst
geformeerd. In 2007 verhuisde
VoP naar deze locatie met
slecht 130 leden. nu is de club
gegroeid naar 470 leden. Met
veel kunst en vliegwerk werd
iedereen tevreden gehouden in
de oude behuizing, maar naar
aanleiding van een noodkreet
hapte de gemeente Amersfoort
toe. Veel vergaderingen met afvaardigingen
van de gemeente
en met architecten leverde voor
VoP het gewenste resultaat op.
na de plechtigheid was er in
de oude kantine gelegenheid
voor een hapje en een drankje
voor de genodigden, maar er
was ook plaats voor de bouwers
die daar dankbaar gebruik
van maakten. nadat de
koffie plaats had gemaakt voor
andere drankjes bleef het lang
gezellig in het oude onderkomen
dat deze zomer tegen
de vlakte gaat en plaats gaat
maken voor fraaie nieuwbouw
van waaruit de blauw-witten
hun opmars in de Amersfoortse
amateurvoetbalwereld kunnen
voortzetten. Het vlaggenschip
dat vorig seizoen promoveerde,
geeft het goede voorbeeld. Een
plaats in het linkerrijtje tijdens
het debuut in de derde klasse is
een prachtig visitekaartje voor
de club die het motto Voor ons
Plezier prevaleert.
internationaal jeugdtoernooi op velden van SO Soest
In het weekeinde van 19 en
20 mei wordt op de velden
van SO Soest het 32e internationale
jeugdtoernooi
gehouden. D- en E-pupillen
van gerenommeerde binnen-
en buitenlandse clubs
zullen met elkaar de strijd
aanbinden. Toekomstige
topspelers van ondermeer
Ajax, PSV, Borussia Dortmund,
Genk, ADO Den
Haag en Sparta Rotterdam
laten zien wat voor een talent
er op de vaderlandse
velden rondloopt. Toegang
tijdens dit uniek voetbaltoernooi
is gratis.
Succesvol voetbalkamp SO Soest
Tijdens de meivakantie werd
voor de 28e keer het voetbalkamp
van so soest gehouden.
De ruim 300 deelnemers - allen
Oud-internationals komen naar Soest
op zaterdag 19 mei wordt, na
het Internationale jeugdtoernooi,
een bijzondere wedstrijd
op het hoofdveld van so soest
gespeeld. De oud-internationals
binden de strijd aan tegen een
soester combinatieteam, samengesteld
uit de selecties van so
soest en VVz’49, aangevuld met
de lokale voetbalvedetten Robert
Clubnieuws
jeugdleden van de ‘blauwwitte’
vereniging - vermaakten zich
drie dagen lang met allerlei activiteiten.
De jeugdige voetballers
Roest en Patrick Dorrestein. Entreekaarten
kosten €7,50 voor
volwassenen en €5,00 voor kinderen
tot en met twaalf jaar.
De opbrengst van deze wedstrijd
komt ten goede aan de actie
Alpe d’Huzes. om 18.00 uur
wordt afgetrapt. De oud-internationals
komen met bekende namen.
na de wedstrijd is er een
overnachtten op het sportcomplex
en nuttigden de maaltijd in
het clubhuis. Het thema van het
voetbalkamp was zuid-Afrika.
gratis toegankelijke feestavond.
De opbrengst uit de entreegelden
en een percentage van de
omzet tijdens de aansluitende
feestavond komen ten goede
aan de stichting Alpe D’Huzes.
Deze stichting doneert uiteindelijk
alle opbrengsten aan het Koningin
Wilhelmina Fonds.

eDitie amersfoort Clubnieuws
Jeugd zet SEC weer echt op kaart
F1 sEC in het nieuw (met de vertrouwde V-hals).
je moet het ze nageven. Het zijn doorzetters daar aan de
bosstraat-west in soest. zondag-vijfdeklasser seC wist al
die jaren niet van opgeven. De harde kern hield in zware
tijden de linies gesloten. en zo overleefde de traditieclub
menige aanslag. nu krijgen de groenwitten de beloning
voor deze volharding, want de soester jeugd heeft de club
ook weer gevonden. inmiddels telt seC vier jeugd- en ook
een vrouwenteam en staat het weer bescheiden, maar
vastberaden op de kaart.
Tekst: Ton van zoeren
Bestuurslid jeugdzaken Johan
van den Brakel is trots op de
ontwikkelingen bij zijn vereniging.
samen met Remon van de
Hoed startte hij de jeugdafdeling
op. “We gingen de scholen
af en gaven voetbaltraining in
plaats van gymnastiek, maar
ook jeugd van de eigen leden
vond op zo’n manier sEC. De
aanwas van voetballertjes gaat
gestaag door. Misschien is het
aantal teams volgend seizoen
wel verdubbeld”, zegt Van den
Brakel, die er aan toevoegt
dat het plezier in het spelletje
het belangrijkst is. “Lekker ballen
en techniek bijbrengen, het
spelletje komt later wel.”
ook zijn er voetballende ‘kabouters’
aan te Bosstraat te
bewonderen. De training voor
deze jongste voetbaljeugd is
op zaterdagmorgen. Dat is een
bewuste keuze van de jeugdcommissie
geweest. “op zaterdag
trainen in plaats van op de
woensdagmiddag heeft grote
voordelen. zo kunnen we nu
de ouders mee laten helpen en
dat zorgt voor een betrokkenheid.
Het grappige is, dat ze zelf
vragen of ze nog meer kunnen
doen voor de club. Dus snijdt het
mes aan twee kanten. We zijn in
verhouding de snelst groeiende
voetbalclub van soest”, vertelt
Van den Brakel, een oer-lid van
sEC met een glimlach. De sponsors
weten de club ook weer te
vinden. onlangs werden ook de
F-pupillen door DVB Techniek in
het nieuw gestoken.
op de vraag of sEC een toekomst
heeft, blijft hij nuchter.
“Het blijft lastig. We zijn de
goede weg ingeslagen en vanaf
de grond opnieuw begonnen.
Bestuurlijk is alles goed geregeld
en ingevuld, want nadat
we met zijn allen ‘nee’ zeiden
tegen de fusie met Hees hebben
we meteen gezegd dat ieder-
een nu zal moeten meewerken
aan het voortbestaan van sEC.
Tevens hebben we de lat lager
gelegd en hoeven we niet meer
zo nodig op een hoger niveau
te spelen. Iedereen die tegen
een bal kan trappen, moet dat
bij ons kunnen. Kijk, so soest is
de supermarkt, sEC is de kruidenier.
Laten we dat maar zo
houden,”vertelt Van den Brakel.
over de accommodatie is ie-
dereen bij sEC tevreden. Het
nostalgische complex is weliswaar
verouderd, maar voldoet
ruimschoots aan ieders wensen.
onlangs heeft het eigen klussenteam
de kantine opgeknapt.
Aan bereidwillige leden ontbreekt
het niet aan de Bosstraat.
Met de buren, van hockeyclub
MHCsoest, is vrede gesloten.
Jaren werden de buren als vijanden
beschouwd,omdat zij
gebruik maakten van het veld
van sEC. “Ja, nu krijgen ze hun
ballen terug, terwijl er vroeger
er wel eens eentje in de vuilnisbak
belandde”, gniffelt Van den
Brakel, die hoopt op de aanleg
van een kunstgrasveld. “Twee
vliegen in één klap. Dat is voor
ons goed, maar ook voor de uit
zijn jasje groeiende hockeyburen.”
sEC jeugdoprichters Remon van de Hoed (links) en Johan van den Brakel.
MEI • JAARGAnG 2, sEIzoEn ‘11-’12 • nUMMER 3 29
Cobu Boys breidt
technisch kader uit
De amersfoortse club Cobu boys is erin geslaagd het technisch
kader voor de komende seizoenen verder uit te breiden.
bij de zaterdag-derdeklasser verlengde eerder hoofdtrainer
imam evre zijn doorlopende contract al met twee jaar en ook
sportmasseuse astrid van beek verlengde haar contract.
Voor het tweede elftal en jeugdkader
wist de vereniging nieuwe
contract af te sluiten. Femke van
odijk zal volgend seizoen de leiding
hebben over het jeugdige
tweede elftal van Cobu Boys.
zij zal in mei van dit jaar haar
TC II diploma afronden en verder
werken aan een kwalitatieve
toestroom van spelers naar het
eerste elftal.
Johan van de Heuvel zal bij
Cobu Boys viert 65 jarig bestaan
De Amersfoortse club Cobu
Boys bestaat dit seizoen 65 jaar
en zal dit heugelijke feit groots
vieren op 9 juni. De zielhorstbewoners
zullen de gehele dag
diverse activiteiten organiseren
op hun complex, geschikt voor
alle leden. Diverse sponsoren
maken het mogelijk dat de festiviteiten
groots opgezet kunnen
worden en het verder aan niets
zal ontbreken. In de avond zal
gezamenlijk worden gekeken
naar de EK-wedstrijd nederland
– Denemarken, welke
wordt afgesloten met een spectaculair
feest.
Vrouwenteam Renswoude
nadert kampioenschap!
in de regionale pers is er altijd
veel aandacht voor de
verrichtingen van de eerste
mannen-elftallen van de diverse
voetbalverenigingen,
maar er gebeurt nog veel
meer op de velden. zeker in
renswoude.
In 2006 is een groepje vrouwen
bij de lokale voetbalclub in Renswoude
vol enthousiasme gaan
trainen en later ook wedstrijden
gaan spelen. De voetbalsters
hielden vol. zij bleven gretig,
oefenden vaak, speelden met
regelmaat wedstrijden en boekten
aardige resultaten. In de afgelopen
twee seizoenen werden
Cobu Boys het ambitieuze jeugdplan
gestalte gaan geven in de
functie van Hoofd Technische
zaken Jeugd. Van de Heuvel sluit
een periode van twaalf jaar als
jeugdcoördinator bij Veensche
Boys af, waar hij aan de basis
heeft gestaan van het jeugdplan.
Bij Cobu Boys treft hij een mooie
uitdaging om ook in de komende
jaren de jeugd door te laten stromen
naar de selectie.
er een paar toernooien gewonnen
en in dit voetbaljaar komt
het absolute hoogtepunt steeds
dichterbij: een kampioenschap.
De speelsters van Renswoude en
hun interim-trainer Hans Luurs
worden gesteund door een aantal
sterke en trouwe sponsors.
Restaurant De Dennen uit Renswoude,
R en E schilderwerken
uit Renswoude, Pluimveehouderij
Haanschoten uit scherpenzeel
en Loon- en verhuurbedrijf
Donselaar uit Woudenberg hebben
een nieuw wedstrijdtenue
en trainingspakken beschikbaar
gesteld. Het team zal deze sponsors
niet teleurstellen.

30 MEI • JAARGAnG 2, sEIzoEn ‘11-’12 • nUMMER 3 staDio toppers
ronDom voetbal
op zondag 3 juni wordt het jaarlijkse rondom voetbal slotfeest gehouden. wederom is voor de locatie number4 in stadion galgenwaard
in utrecht gekozen. na de wedstrijd op het hoofdveld van de beste beoordeelde spelers uit de regio tegen een all star team
vinden weer de uitreikingen plaats van de zilveren en gouden Dommen. u kunt daarbij zijn om uw ploeggenoot, vriend of
familielid te ondersteunen. tussendoor treden er weer diverse artiesten op (zie achterpagina van deze krant).
Rondom Voetbal Team 2010/2011
All star Team 2010/2011
topkeepers topsCHutter toptalent
Benjamin Velders Geinoord
Casper nelis so soest
Dave Kooijman Faja Lobi KDs
Geert Willem Merkens sVL
Jeffry Wolf VVIJ
Joey Broekhuizen Lopik
Jonnes Bouma UVV
Jordy Lievers VVJ
Mike Maaswinkel IJFC
Pascal Ehlert JsV nieuwegein
Ricardo van Hemert Focus
Richard de Groot sVM Maartensdijk
sander Blijham sporting ‘70
sander van Andel Cobu Boys
sebastiaan Bruins Hoogland
stefan Kolvers osM ‘75
Tim Bakker Maarssen
Timo Freen CDW
Tom de Weerd JsV nieuwegein
Vincent Rinck Hercules
Barry zwezerijnen DEsTo
Elvin Hardeveld IJFC
Francis van Rooij Hercules
Gerdo Kuenen so soest
Glenn Molenaar Aurora
Kevin Valkenburg UVV
Kevin van Baarlen VVIJ
Koen Hoveling vv de Meern
Martijn steenhof osM ‘75
Mike de Kok sVM Maartensdijk
nick Kentie Maarssen
Patrick Heesakkers JsV nieuwegein
Ramon sekeris Maarssen
René de Blok UVV
Richard Pietersen so soest
Robert van Veldhuizen Jonathan
Rory olsthoorn vv de Meern
Terrence stolp Vriendenschaar
Tom Jansen sVM Maartensdijk
Wesley Van zoolingen osM ‘75
Als het voetbalseizoen er voor
de meeste voetballers op zit,
zullen de eindstanden van de
Rondom Voetbal Ranglijsten
bekend zijn. Die standen zijn
het resultaat van beoordelingen
die onder verantwoordelijkheid
van onder andere de eigen
trainers, teammanagers na
elke wedstrijd werden gegeven.
De Zilveren Dommen zullen
worden uitgereikt aan de best
beoordeelde TopKeeper, TopTalent
en TopSchutter. Dit seizoen
hebben ook acht Amersfoortse
voetbalteams deelgenomen.
Volgend seizoen hopen we op
meer Amersfoortse deelnemers.
nominaties 2011/2012 voor de Zilveren Dom
We laten u de best beoordeelde twintig spelers zien in alfabetische volgorde (voornaam). De cijfers zijn ‘gewogen” met een wegingscoëfficiënt.
na de competitie maken wij de drie nominaties bekend en op zondag 3 juni maken we op ons slotfeest bekend wie de winnaar is geworden.
winnaar vorig seizoen: pascal florie
winnaar vorig seizoen: stef Hoogveldt
Abdesammie el Makrini CDW
Christiaan van Hussen Hercules
Dusty Louwaars IJFC
Erwin van soolingen IJFC
Glenn Molenaar Aurora
Guus de Jager sporting ‘70
Jeffry Gschwind VVIJ
Jeffry Wolf VVIJ
Jesse Holweg JsV nieuwegein (za)
Jordy Lievers VVJ
Lejon Cats VVIJ
Mike Maaswinkel IJFC
Mohamed el Hachmioui JsV nieuwegein (za)
nick de Bruin VVIJ
Patrick Heesakkers JsV nieuwegein (za)
Rick Van Arnhem osM ‘75
Thomas Malolepszy sVL
Timo vd Laar sporting ‘70
Tom de Weerd JsV nieuwegein (za)
Walter Cremers sVL
winnaar vorig seizoen: Dave Hordijk

eDitie amersfoort staDio toppers
TopTeams 2011/2012
wie gaat er vandoor met de gouden Dom voor het beste
topteam van dit seizoen?
In het vorige seizoen mocht het zaterdagteam van osV nITA de Gouden
Dom mee naar huis nemen.
Met nog enkele wedstrijden te gaan hebben onderstaande teams de
meeste kans nITA op te volgen. na de competitie wordt uiteraard de
eindbalans opgemaakt, zodat we op 3 juni het winnende team de
Gouden Dom kunnen uitreiken.
We laten u de twintig beste teams zien in alfabetische volgorde.
na de competitie maken wij de vijf genomineerde teams (de eerste
beste vijf teams) kenbaar en op zondag 3 juni maken we op ons
slotfeest bekend wie de winnaar is geworden.
Baarn
Benschop
de Meern, vv (za)
DVsU
Eemboy's
Focus ‘07
HDs
topteams 2011/2012
IJFC
Maarssen
Magreb '90
nieuw Utrecht
osM '75
osM '75 (za)
osv nita
Welke berekening
werd genomen?
Het aantal punten werd gedeeld
door het aantal wedstrijden
en de uitkomst daarvan
werd met de volgende
wegingsfactoren gewogen.
Hoofdklasse x 1
1e klasse x 0.95
2e klasse x 0.90
3e klasse x 0.85
4e klasse x 0.80
5e klasse x 0.75
6e klasse x 0.70
Renswoude
saestum
sVM
Vliegdorp
Vriendenschaar
Woudenberg
MEI • JAARGAnG 2, sEIzoEn ‘11-’12 • nUMMER 3 31
gouden Dom
grootste
KanSHEBBERS
Cor prein
van vriendenschaar
sandor augustijn
van sv baarn
rob zomer
van vv De meern
simon ovali
van magreb ‘90

32 MEI • JAARGAnG 2, sEIzoEn ‘11-’12 • nUMMER 3 aDvertentie
ronDom voetbal
Rondom Voetbal
nodigt 10 E-pupillen teams uit op ZOnDag 3 JUni om een toernooi te spelen in het
FC Utrecht stadion de galgenwaard. Lekker voetballen op het hoofdveld van onze FC.
programma:
14.00 uur ontvangst bij FC Utrecht (via de hoofdingang)
Daarna:
Rondleiding stadion en daarna omkleden in de FC Utrecht kleedkamers
7x7 toernooi op het ‘heilige’ gras
na afloop in number4 een patatje, drankje en snack naar keuze
Uitreiking winnaar en beste speler van het 7x7 toernooi
Kijken naar optredens van balgoochelaars en een spectaculaire illusionist
Einde rond 19.00 á 19.30 uur
Kosten bedragen € 250,- per team (max 10 spelers en 2 begeleiders)
inclusief:
Volgend seizoen met het hele team gratis naar een thuiswedstrijd van de FC Utrecht
Rondleiding stadion
Entertainment tijdens Rondom Voetbal slotfeest
Patatje, drankje en snack naar keuze
Prachtige wisselbeker voor de winnaar

Top Speler van 2011/2012
We laten u de best
beoordeelde 20 spelers
zien in alfabetische
volgorde (voornaam).
De cijfers zijn ‘gewogen’
met een wegingcoëfficiënt.
Na de competitie maken
wij de 5 nominaties bekend
en op zondag 3 juni
maken we op ons slotfeest
bekend wie de winnaar is
geworden.
Om in aanmerking
te komen moesten de
deelnemers minimaal
15 wedstrijden gespeeld
hebben.
Afgelopen seizoen was het
Jeroen Barte van CDW die
de felbegeerde Gouden
Dom mee naar huis nam.
2009
alex kaya oudspeler van vv De meern
2010
alex sacca (rechts) van fC breukelen
2011
jeroen barte van CDw
topspeler
Bas Dreef so soest
Bob van Leeuwen sVL
Dave Kooijman Faja Lobi KDs
David Bouwmeester sVL
Erwin van soolingen IJFC
Geert Willem Merkens sVL
Jeffry Wolf VVIJ
Jonnes Bouma UVV
Kevin Ligtermoet Hercules
Kevin van Baarlen VVIJ
Lars Verlinden VVIJ
Martijn steenhof osM ‘75
Maurice Pot sVL
Michael Cote VVJ
Mike Maaswinkel IJFC
nick de Bruin VVIJ
Ricardo Bakker JsV nieuwegein
Rick Van Arnhem osM ‘75
Ties Heldens UVV
Walter Cremers sVL

34 MEI • JAARGAnG 2, sEIzoEn ‘11-’12 • nUMMER 3 Crosspass
ronDom voetbal
Column tHijs tomassen
De opmerkelijke wederopstanding van HVC
Het is eind maart en mijn telefoon gaat. HvCvoorzitter
Dirk struijk. of ik, als medewerker
van aD amersfoortse Courant, heel snel zijn
kant op wil komen, naar het clubhuis van zijn
vereniging in zielhorst. want het is goed mis,
daar in de kantine van HvC. inbrekers hebben
er in de nacht ervoor een ravage aangericht.
,,Dit is echt kloten, thijs,” zegt struijk nog, als ik
al bijna op de fiets zit.
Als ik sportpark zielhorst bereik, is een forensisch team
van de politie nog bezig met sporenonderzoek. struijk is
druk aan het bellen. Trieste blik in zijn ogen. Als hij even
later ophangt en de politie haar werk heeft gedaan, laat
hij me de chaos in de kantine zien.
Het is een regelrechte zwijnenstal. overal glasscherven.
Beeldschermen zijn kapotgeslagen, de keuken is
overhoop gehaald, de vloeren onder water gezet en
tot overmaat van ramp is de prijzenkast volledig aan
diggelen geslagen. of geschopt. Want vlakbij ligt een
voetbal. Trofeeën liggen omver en de Lange Jan, een
zilveren beker met symbolische waarde, is doormidden
gebroken.
Met zijn handen in het haar staart struijk naar de gemolesteerde
prijzenkast. Hij schudt het hoofd. ,,Dit vind
ik nog het ergste. Toen ik dit vanochtend voor het eerst
zag, heb ik staan janken. Deze prijzen hebben een grote
symbolische waarde voor onze club. ze herinneren
ons aan het roemrijke en succesvolle verleden van HVC.
En dat schieten ze gewoon aan gort. ongelooflijk.”
struijk schat de schade op zo’n tienduizend euro. Allemaal
dankzij inbrekers die, zo vermoedt de voorzitter,
hun frustraties hebben botgevierd vanwege de schamele
buit. ,,Vorige zomer hebben we ons clubhuis nog
Vorig seizoen promoveerde
Annour van de hoofdklasse
naar de eerste divisie. Dat was
op zichzelf al een prestatie van
formaat. Het seizoen 2011-2012
ging voor de club van start als
een grote uitdaging. Al snel
werd duidelijk dat Annour
goed voetbal speelde en gemakkelijk
in de eerste wedstrijden
de punten binnen haalde. Het
nieuws ging als een lopend
vuurtje door Amersfoort en
omgeving en dat resulteerde
elke thuiswedstrijd in volle
tribunes. Met trommels , toeters
en luid gejuich was het dan ook
elke twee weken volop feest in
sporthal Zielhorst.
Aan het eind van de eerste
helemaal opgeknapt. We kunnen weer overnieuw beginnen.”
of ze er bij HVC niet moedeloos van worden, vroeg ik
me eenmaal thuis af. Twee jaar geleden werd er ook al
ingebroken, waarbij duizenden euro’s buit werden gemaakt.
Dit soort acties betekenen een grote financiële
strop voor de kleine vereniging.
En dan was er ook nog de stand in de vierde klasse, die
ik als Hooglanderveen-speler maar al te goed kende.
Voor de aanhangers van HVC niet echt om vrolijk van te
worden. Hun club stond in die periode onderaan, verwikkeld
in een degradatiestrijd met KVVA en zuid-oost
United. Het zag er niet naar uit dat de ploeg van trainer
Bert Trappel snel de weg omhoog zou beklimmen.
Tel daarbij op de zorgen over de te kleine jeugdafdeling
en HVC zat duidelijk in de hoek waar de klappen vallen.
Maar juist in zo’n moeilijke tijd laat de Amersfoortse
volksclub zijn tanden zien, voorzitter Dirk struijk voorop.
Ik zag het met eigen ogen. nog diezelfde ochtend nadat
er ingebroken was, stond een legertje HVC-mensen
klaar om de kantine weer op te lappen. ze bestaan dus
nog, echte clubmensen. Hoe zwaar dat soms ook is.
En ook wat de competitie betreft toonden ze zich strijdbaar.
De volgende dag zou ik met mijn club Hooglanderveen
spelen tegen KVVA, de directe concurrent van
HVC. ,,Winnen jongen, winnen!” drukte de kantinevrouw
me op het hart. ,,Alsjeblieft, maak ons weekend
niet nog erger dan het al is. Beloof me dat jullie winnen!”
niet dat ik wat tegen KVVA heb, allerminst, maar de
6-0 zege de volgende dag smaakte toch wel extra lekker.
onder deze omstandigheden gunde ik struijk en
seizoenshelft was wel duidelijk
wie het voor het zeggen had in
deze poule in de eerste divisie:
Annour. Dat moest zeker
kampioen worden. De positieve
ontwikkeling van de verenging
bleef niet onopgemerkt, want
intussen kwam er steeds meer
interesse van diverse media en
was er wekelijks berichtgeving
in diverse bladen over de prestaties
van de club.
Op 23 maart 2012 was het zover
: de kampioenswedstrijd. Tegenstander
was BZV/Het gilde.
De zaal was letterlijk volgepakt,
er was geen vrije plek meer
te vinden voor de laatkomers
onder het publiek. Er werden in
zijn clubgenoten deze meevaller. En zelf lieten de manschappen
van Trappel er ook geen gras over groeien,
misschien wel extra gebrand door de trieste gebeurtenissen.
Een opmerkelijke wederopstanding van HVC was het
gevolg. Er werden wedstrijden op rij punten gepakt.
Dat was nog niet eerder voorgekomen deze competitie.
zelfs winst van de derde periode kwam in zicht. Een
mooie opsteker voor struijk en consorten. Die hadden
ze wel verdiend, na de ellende van de afgelopen tijd.
ook ik heb inmiddels kennisgemaakt met de overwinningsdrift
van de club uit zielhorst. Als speler van Hooglanderveen
werd ik in april met een nederlaag van 3-2
weer naar huis gestuurd. Puur op karakter trokken de
HVC-spelers de zege over de streep, want voetballend
is hun spel nou niet bepaald om over naar huis te schrijven.
Misschien laten ze volgend seizoen wel weer hun
tanden zien, maar dan vanaf het begin van de competitie.
Wie weet waar dat toe kan leiden...
Succesverhaal annour duurt voort
De Amersfoortse zaalvoetbalclub Annour beleeft een topjaar.
Promotie naar de landelijke eredivisie is een feit, na
een op indrukwekkende wijze behaald kampioenschap.
En als het een beetje meezit wordt er een dubbelsucces
geboekt, want er wacht nog een bekerfinale.
Tekst: Elghazi Boultam
de zaal zelfs extra banken neergezet.
De wedstrijd verliep voor
Annour erg soepel. Onder het
toeziend oog van drie cameraploegen,
vierverslaggevers, de
wethouder van sport en diverse
vertegenwoordigers van de
gemeente Amersfoort werd de
wedstrijd met 7-2 gewonnen.
Het langverwachte kampioenschap
was daarmee een feit.
Annour werd kampioen met 53
punten uit 22 wedstrijden, acht
punten meer dan nummer twee
op de ranglijst.
Naast het kampioenschap is
Annour ook nog in de race voor
de KNVB Beker. Op maandag
7 mei werd de halve finale gespeeld,
uitgerekend tegen Kondo
Budjang, de nummer twee
uit de competitie. Kondo is een
tegenstander van formaat. Zo
bleek uit de eerste ontmoetingen
van dit seizoen. Maar in
de cupwedstrijd bleek Annour
een maatje te groot voor Kondo.
Met 7-1 als uitslag bereikten de
Amersfoortse zaalvoetballers
de bekerfinale te bereiken. Het
succesverhaal is dus nog niet
ten einde…

eDitie amersfoort Crosspass
peter Visee en andré Hufman
willen samen weer winnen
André Hufman heeft een fenomenaal geheugen. Hij weet
al zijn doelpunten uit diens succesvolle periode bij SO
Soest (1997 - 2000) haarfijn te reproduceren. De voormalige
spits geeft aan zijn toenmalige trainer Peter Visee een uitgebreid
verslag van de wedstrijd tegen CDW. “Weet je nog
Peter? Ik ging een paar man voorbij en vervolgens speel
ik die keeper uit met een slepende beweging. Weet je nog
wat er toen gebeurde?” Peter Visee is gepokt en gemazzeld
als trainer in het amateurvoetbal, maar de wedstrijd CDW
- SO Soest uit 1998 weet hij zich niet meer ragfijn voor de
geest te halen. “Je schoot de bal naast zeker...?” “Neeeee,
natuurlijk niet trainer! Ik scoorde! Weet je dat niet meer?”
Tekst: Peter Beijer
Peter Visee uit Baarn en
Amersfoorter André Hufman
kunnen urenlang met elkaar de
mooiste anekdotes ophalen uit
hun gezamenlijke periode bij
SO Soest. De trainer en de spits
kwamen elkaar tegen toen
Visee een spits nodig had voor
SO Soest en Hufman, nadat hij
bij AFC Quick op een zijspoor
was beland, op zoek was naar
een club. Het klikte tussen
de twee voetbaldieren en een
succesvolle combinatie was
geboren.
Visee heeft nog steeds warme
gevoelens voor de blauwwitten.
Contact is er nog steeds
met de club. “Zo om de drie
jaar heb ik contact met SO
Soest. We hebben een aantal
keer over een terugkeer
gepraat. Maar voorlopig komt
het er niet van hoor. Mijn zoon
Guido heeft een sportzaak in
Baarn en mijn vrouw helpt er
op zaterdag. Dan is het wel
lekker als we de zondag vrij
hebben. Maar als ik ooit bij een
club zal terugkeren, dan is het
bij SO Soest. Afgelopen jaar
was ik samen met André bij de
reünie en dan voelt het toch
een beetje als thuiskomen.”
Hufman is nog steeds enthousiast
over zijn periode in Soest.
“Het waren drie prachtige
jaren. De eerste twee seizoenen
werden we kampioen.
In het eerste seizoen maakte
ik negentien goals en ik ging
op de schouders toen we bij
Neerlandia kampioen werden.
In het tweede seizoen werden
we onverwacht kampioen op
de laatste speeldag. Daardoor
promoveerden we naar de
hoofdklasse. In die hoofdklasse
speelden we ons tegen FC Hilversum
op de laatste speeldag
veilig. Dat werd ook gevierd
als een kampioenschap. Bij
SO Soest was een geweldige
entourage en een prima sfeer.
Ik kijk er met veel plezier op
terug.”
Visee, na zijn periode bij SO
Soest (1996 - 2000) succesvol bij
Sparta Nijkerk, Spakenburg,
GVVV, Elinkwijk en momenteel
bij DOVO, weet ook de
nodige anekdotes op te diepen.
“We speelden de eerste wedstrijd
in de eerste klasse thuis
tegen AFC uit Amsterdam.
Komen die Amsterdammers
eraan. Mooie bus, allemaal
strak in het pak. Ik zag onze
jongens met iets teveel respect
naar die ploeg kijken. Mijn reactie
was: als we zoveel ontzag
voor die club hebben, kunnen
we wel ophouden. We wonnen
met 3-2, het was het begin van
een prachtig seizoen.”
Een seizoen waarin Hufman
zich ook nog moest verantwoorden
bij zijn trainer. “Ja, tegen
OSV hadden Hilmi Michi
en ik een klein conflictje. We
gunden elkaar de doelpunten
niet. Gingen we eraf met 3-1.”
Visee: “Ja toen hebben die twee
een training overgeslagen.
Even een pittig gesprek om de
neuzen weer de goede kant op
te krijgen.”
Na twaalf jaar werken de trainer
en de spits weer samen. Nu
niet in een geoliede voetbalmachine,
maar in de autorijschool
van Hufman. De Amersfoorter
werkt bijna een kwart eeuw
als rijinstructeur en sinds 1996
heeft hij zijn eigen autorijschool.
Veel automobilisten
uit Amersfoort, Soest en Baarn
hebben hun rijbewijs gehaald
bij Autorijschool Hufman. De
school kent een hoog slagingspercentage.
“Bij onze rijschool
slaagt 50% van de leerlingen
in één keer na 30 tot 35 lessen”
verklaart Hufman trots.
Visee is gaan werken als
zelfstandig instructeur onder
de vlag van Hufman. Nadat
hij jarenlang heeft gewerkt
bij de post in Baarn en Soest
kwam deze opmerkelijke
carrièreswitch. “Bij de post
werden flinke bezuinigingen
doorgevoerd en helaas moest
ik na 25 jaar afscheid nemen.
Maar dat opende dus wel de
deur voor deze uitdaging. Ik
heb André gebeld en gevraagd
of ik iets kon betekenen voor
zijn rijschool. We waren er snel
uit. Ik heb een opleiding gehad
van negen maanden en ik heb
mijn examen met goed gevolg
afgelegd.”
De rollen waren omgedraaid.
Nu moest de spits de trainer
opleiden. Dat ging perfect
volgens Visee. “De manier
waarop André met mij omging
tijdens de opleiding en de
stage was net zo als ik dat bij
hem deed op de training en
tijdens wedstrijden. We moesten
alleen oppassen dat we
tijdens de rijlessen niet teveel
zouden praten over bijvoorbeeld
de gemiste kansen van
André. Tenslotte moeten we de
leerling ook aandacht geven.”
Hufman corrigeert zijn voormalige
trainer: “Nou, als we
hadden gesproken over mijn
gemiste kansen, waren we snel
uitgepraat, ik miste niet zoveel
kansen hoor trainer. Ik doe
overigens graag wat terug voor
Peter. Toen hij mij naar Soest
haalde zat mijn voetbalcarrière
een beetje in een dip. Dankzij
hem heb ik drie fantastische
jaren beleefd bij SO Soest. Dat
wij nu samenwerken, zie ik
niet als toeval. Ik geloof niet in
toeval namelijk.”
Visee, tot minimaal de zomer
van 2014 de hoofdcoach bij
hoofdklasser DOVO in Veenendaal,
ziet wel raakvlakken
tussen rijlesinstructeur en het
trainersvak. “Je bent met een
doel bezig. Bij het voetballen
wil je winnen en kampioen
worden. Als rijinstructeur wil
ik een leerling zo snel mogelijk
laten slagen. Ik kan coachen,
met mensen omgaan. Ik ben
ervan overtuigd dat ik in dit
vak ook succesvol zal zijn.”
CompleX test kvva
in elke editie beoordeelt rondom voetbal het
complex van een amateurvereniging in de regio
aan de hand van een aantal vaste criteria.
ton van zoeren bezocht het terrein van kvva in
amersfoort.
naam
In 1939 werd de (K)atholieke (V)oetbal (V)ereniging (A)
mersfoort opgericht. In de jaren 70-80 van de vorige
eeuw was het een van de grootste amateurverenigingen
van de provincie Utrecht. Er brak daarna een mindere
periode aan voor de Dollardstraat-bewoners. Inmiddels
is de club weer in opmars en heeft een grote jeugdafdeling
(22 teams)
ligging
Het sportpark is gesitueerd in de volkswijk Het soesterkwartier.
Een wijk die vergrijsde, maar nu toch ook weer
de thuisbasis geworden is voor veel van de toenmalige
jonge bewoners die naar nieuwbouwwijken waren vertrokken.
Dat verklaart dan ook de sterke jeugdaanwas bij
de club. Er spelen veel koters van die remigranten. Het
aantal parkeerplaatsen is krap, maar dat is geen probleem,
want de meeste leden kunnen het op de fiets af.
velden
slechts twee speelvelden en één trainingsveld voor 31
teams nopen de organisatie tot veel puzzelwerk. Bestuursleden
Hessel van Wieren en Marcel van Gouw
zien maar één oplossing en dat is kunstgras. De met
veel kunst en vliegwerk georganiseerde trainingen to-
veren het trainingsveld al snel in het seizoen om in een
modderpoel.
kleedkamers
slechts vier kleedkamers heeft KVVA tot haar beschikking.
Hoewel deze kleedkamers qua ruimte, tegelwerk
en douches up to date zijn, is het de vereniging een
doorn in het oog dat de ploegen hun kleren en bezittingen
tijdens de wedstrijd mee naar het veld moeten
nemen, omdat de volgende ploeg al staat te wachten.
Volgens bestuurder Marcel Gouw heeft dat ook zijn
voordelen, want de ruimtes hoeven niet op slot, want er
is toch niets te halen.
kantine
Pas opgeknapt, net als de kleine bestuurskamer, maar
de kantine blijft een gedateerde ruimte die veel gezelligheid
herbergt en oude tijden doet herleven. Mogelijkheden
om uit te breiden zijn er niet. Het gebouwtje ligt in
een groene zone en kan geen kant op. De enige mogelijkheid
is om de grond in te gaan en het te onderkelderen.
Daarom is er onlangs besloten om het gebouwtje
maar op te pimpen.
bal gehakt
Aardige dame tilt met veel plezier de bal uit de juspan
in het plastic bakje met mayonaise. Het blijkt een lekkernij
die gemakkelijk met het vorkje te snijden is. De
prijs 2.10 euro komt vreemd over. Misschien beter om
af dat te ronden in verband met de drukte en het gebrek
aan wisselgeld.
MEI • JAARGAnG 2, sEIzoEn ‘11-’12 • nUMMER 3 35
toiletten
Klein, maar netjes en schoon. Een groot urinoir en één
toilet zijn ter beschikking en dat alles op een paar vierkante
meters. ook hier net zoals in het clubhuis zijn er
geen clubkleuren te vinden. Bij grote drukte is het passeren
van de andere gebruikers lastig.
totaaloordeel
Hoewel men zich bij KVVA moet behelpen met sommige
faciliteiten straalt de accommodatie gezelligheid
uit. omdat de vereniging weer in opmars is, heeft het
de hulp van de gemeente wel verdiend, volgens clubbestuurslid
Hessel van Wieren. Maar hij ziet dat nog niet
snel gebeuren. “De gemeente Amersfoort kijkt te veel
naar de nieuwbouwwijken en vergeet ons.”

Rondom Voetbal Gala
Het voetbal slotfeest van het jaar
ZondaG 3 juni
Locatie: Number4
(achter Stadion FC Utrecht / Bunnikside)
Vanaf 13.00 tot 19.30 uur geopend
(keuken is open, parkeren op FC Utrecht terrein)
SpETTEREndE
opTREdEnS
Illusionisten act
Niels Harder
Optreden
Balgoochelaars
Optreden
Feestbeest DJ Jerick
Loterij met
mooie prijzen!!
met o.a.:
Uitreiking 8 categorieën
Gouden
& Zilveren
dommen
Steun de genomineerden van
jouw club en moedig ze aan
in de Galgenwaard!
Entreekaart €15,inclusief:
* Toegangsbewijs thuiswedstrijd
FC Utrecht voor het nieuwe seizoen
* Spetterende optredens
* 1 gratis consumptie
* Bijdrage aan goed doel project
Voor meer info:
www.rondomvoetbal.nl