Scriptie Stervensbegeleiding - Cranio Sacraal eindwerken

Stervensbegeleiding Leven tot het einde toe
Behandelingen met cranio
De eerste behandeling was voor Henk een grote stap. Hij vertelde me dat hij zich er
geestelijk op voorbereid had. Ook kon hij me vertellen dat hij zich hiervoor kon
openstellen omdat hij mij helemaal vertrouwt. Dat is een absolute voorwaarde om
met iemand te werken, want anders kan het zelfhelend vermogen niet werken lijkt
me. Door zich open te stellen kan hij de liefdevolle energie toelaten en zich spiegelen
aan mijn lichaam. Want dat is natuurlijk ook wat er gebeurd: mijn diepe ontspanning
wordt overgebracht op zijn systeem en kan zo regenereren.
Ik ben bewust niet naar de longen gegaan: ik wilde niet de kanker meer energie
geven, dus ik heb gewerkt bij de benen, onderrug en nek en schouders, omdat ik
daar veel spanning voelde. Henk kon bij de voeten en de heupen koude voelen (alsof
ik net binnen was gekomen), terwijl mijn handen heel warm waren. Ondanks de
morfine voelt hij dus nog steeds, wonderlijk!
Bij mijn volgende bezoek liet Henk me weten niks met cranio te hebben. Hij heeft
duidelijk meer behoefte aan gesprekken.
Tijdens deze gesprekken stem ik af op de thema’s waar hij mee bezig is, of ik snij
zelf een thema aan. Door de juiste vragen te stellen komt er bewustwording op gang.
Ook stelt hij me regelmatig vragen, hoe ik tegen bepaalde zaken aankijk. Dan geef ik
oprecht antwoord en ik merk dat hij er soms door geïnspireerd wordt. Ik vul niet in
hoe het voor hem moet zijn, maar laat zien hoe ik dingen ervaar of bekijk. Zo merk ik
dat stervensbegeleiding een heel persoonlijk verhaal is: alle maskers mogen af en
niemand hoeft iets te bewijzen. Hier voel ik me uitermate in thuis!
Ik heb met Henk afgesproken dat we tegen de tijd dat hij bedlegerig wordt nog eens
opnieuw kijken of we cranio toepassen. Ook hebben we afgesproken dat ik mogelijk
gebeden, gedichten ga voorlezen als hij in bed ligt en niet meer aanspreekbaar is.
Ook heb ik hem een etherische olie laten uitkiezen op gevoel, die ondersteunend
werkt in deze fase.
Van overleven tot leven
Inmiddels zijn we 10 maanden verder en Henk is ontslagen uit het hospice….
Hij heeft een complicatie gekregen in de vorm van een aneurysma in de enkel.
Daarvoor konden ze hem in het hospice niet de juiste zorg bieden. Bovendien hield
hij een plek bezet, die eigenlijk voor stervenden is bedoeld…. Henk blijkt zo sterk te
zijn en zodanig opgeknapt dat hij is overgeplaatst naar een zorgcentrum voor
bejaarden. Hij heeft veel moeite gehad met deze overgang, want het hospice was als
een warm bad voor hem. Nu heeft hij weer echt een eigen plek, met keukentje en al
en er is niet meer zoveel aandacht van het personeel. Maar hij is wel gevraagd om in
de ouderraad te komen om zo op te komen voor de bewoners. Aangezien hij
communicatief erg sterk is en zeer bevlogen is dit een uitstekende uitdaging voor
hem. Bovendien wil hij zijn bedrijf in hele smalle vorm misschien opnieuw opzetten
om zo nog financiële middelen te genereren om zijn schulden af te lossen. Volgens
zijn eigen zeggen heeft God nog iets anders met hem voor in plaats van wat de
heren doktoren voor hem in petto hadden.
Scriptie Liesbeth Schroen Peirsman Cranio Sacral Academy
14