Scriptie Stervensbegeleiding - Cranio Sacraal eindwerken

Stervensbegeleiding Leven tot het einde toe
Droomwereld
Werken met stervenden vraagt van ons als therapeut een diep aan kunnen voelen
van onze cliënten. Zeker als de fase ingaat waarbij er geen directe, yange, naar
buiten gerichte communicatie meer mogelijk is, dan kan juist ons aanvoelen ons
verder op weg helpen. De innerlijke, yinne communicatie kan ons dan verder helpen.
Innerlijke beelden, symbolen en gevoelens kunnen dan wegwijzers zijn. Het diepe
afstemmen op de stervende is daarbij natuurlijk uitermate belangrijk. Vooral de
laatste weken komt er veel droom info naar degene die gaat sterven.
Via deze manier van communicatie kun je de ander begeleiden naar de yinne
overkant.
Dit is een heel persoonlijk proces. Het kan geoefend worden door bijvoorbeeld veel
met dromen bezig te zijn: alle dromen opschrijven en na verloop van tijd je eigen
symboliek leren begrijpen. Ook schilderen, kleien, zang, dans, toneel en andere
creatieve vakken kunnen hulpmiddelen zijn om meer contact met het voelen te
krijgen (yinne poorten).
Het gaat om de innerlijke wijsheid die ruimte mag krijgen in ons bestaan.
Cranio helpt ons om het voelen verder te ontwikkelen en niet alleen bij stervenden
maar bij alle cliënten als extra communicatiemiddel in te zetten.
De dromen kunnen verdeeld worden in eliminerende dromen en symbolische
dromen. De eliminerende dromen ruimen als het ware de informatie die overdag is
binnengekomen op. Het zijn veelal chaotische dromen. De symbolische dromen zijn
boodschappen van de ziel. De droom werkt als een oplading van de intuïtie,
waardoor de persoon overdag nieuwe informatie heeft middels zijn intuïtie. Deze
droombeelden zijn symbolen van de ziel. Door regelmatig dromen op te schrijven
kan de eigen symboliek onderzocht worden.
Betekenis van cranio in deze fase
De diepe verbinding die we met ons werk ervaren is een methode bij uitstek om met
stervenden te werken. De normale communicatie neemt steeds meer af. Door
gevoelscontact te maken kan de cliënt toch een warmte, troost en verbinding blijven
voelen met zijn omgeving. Hij kan het als troost en aanmoediging ervaren om door dit
proces heen te gaan.
Door fysiek het ritme te volgen blijft de essentie van de cliënt aangeraakt. Ook al zal
naar alle waarschijnlijkheid het ritme veranderen, door erbij te blijven voelt de
stervende zich gesteund. Misschien kan hij daardoor ook beter gecenterd blijven, wat
het stervensproces ten goede komt.
In het Tibetaanse dodenboek staat beschreven hoe de overgang wordt gemaakt. Het
hele leven komt als het ware voorbij en hoe beter de stervende deze film neutraal
kan waarnemen, hoe harmonieuzer de overgang zal zijn. Als hij zich verliest in het
levensverhaal en zich laat afleiden door alle gevoelsindrukken die dat met zich
meebrengt dan is er meer verwarring en onrust.
Scriptie Liesbeth Schroen Peirsman Cranio Sacral Academy
24