Scriptie Stervensbegeleiding - Cranio Sacraal eindwerken

Stervensbegeleiding Leven tot het einde toe
pijn kan zo nog niet in alle omvang toegelaten worden.
Ook schuldgevoelens laten zich in deze fase zien: mensen worden zich
bewust van mogelijke “fouten” die ze in het verleden gemaakt hebben en
willen dit ongedaan maken. Men wil alles doen om de pijn van het verlies niet
te hoeven voelen en werkt dus als een ontsnappingsroute.
4. Depressie
Wanneer duidelijk wordt dat het sterven, of een ander verlies niet meer uit de
weg te gaan is, dient de depressie zich aan. Er komt ruimte voor diep verdriet
en innerlijke leegte, wat mensen diep lusteloos maakt. “Het leven heeft toch
geen zin meer; waarvoor zou ik opstaan, eten, gaan werken?” Dit soort
depressie is niet te vergelijken met een psychische aandoening. Het verdient
dan ook de voorkeur om mensen geen antidepressiva te geven, tenzij iemand
in een soort van bodemloze depressie terecht komt. Voor het
verwerkingsproces is het juist belangrijk om die diepe pijn toe te laten. Dit
brengt mensen in diepere lagen van hun ziel. Depressie is hier een natuurlijke
reactie om mensen te beschermen en de tijd te gunnen om zich aan te passen
aan de nieuwe situatie (het zenuwstelsel wordt afgesloten).
Wanneer de depressie toegelaten wordt, zal hij als eerste weggaan, wanneer
het rouwproces zijn werk heeft gedaan. Later in het leven kan hij zich nog
eens laten zien, maar dan zal het steeds sneller weggaan. Het is belangrijk in
deze fase dat mensen dingen doen waar ze liefdevol zijn voor zichzelf:
bijvoorbeeld baden, sauna, vakantie, ontspanningsbehandelingen, lekker
eten, schilderen, kleien etc. Ondertussen wordt je gelouterd op dieper niveau.
Je wordt klaargemaakt om het leven weer vanaf de grond opnieuw op te
bouwen en te groeien volgens jouw eigen levensplan.
5. Aanvaarding/Acceptatie
Acceptatie wil zeggen dat mensen de realiteit onder ogen zien en weten dat
het oude nooit meer terugkomt. Het wil niet zeggen dat ze zich er prettig bij
voelen of dat ze het er mee eens zijn. Maar ze beseffen dat hun leven verder
gaat zonder de overleden persoon, of zonder die baan etc. Men past zich aan
de nieuwe situatie aan.
Aanvaarding ligt op een dieper niveau: men beseft waarom iets is gebeurd,
welke functie het heeft in iemands levensplan. Het goede wordt gezien, en ook
al heeft het pijn gedaan, het wordt gezien als passend/kloppend in het grote
geheel. Deze stap is nog voor weinig mensen weggelegd, aangezien de
meeste mensen zich slachtoffer voelen van dergelijke situaties. Dus
acceptatie lukt uiteindelijk vaak wel, maar aanvaarding nog niet. Mensen die
aanvaarding bereiken gaan vaak ook iets doen met de ervaring die ze achter
de rug hebben.
Bijvoorbeeld: Een jongen wordt per ongeluk door een jeugdbende
doodgeschoten. De ouders hebben lange tijd nodig om dit verlies te
verwerken. Na enkele jaren komt de dader misschien vervroegd vrij. Dan ziet
de vader van de overleden jongen de vader van de dader. Hij beseft dat aan
die kant ook verliezers zijn en hij neemt contact op met die vader. Uiteindelijk
gaan ze samen lezingen houden op scholen om aan de jeugd duidelijk te
maken dat er alleen maar verliezers zijn bij jeugdbendes.
Scriptie Liesbeth Schroen Peirsman Cranio Sacral Academy
8