dpo_1101.pdf

•4o5 mmm om WILLEB
digden van Amfteldam de vergadering; hunnen Penfionaris Wr'
KORNELIS BORS VAN WAVEREN alleen in dezelve latende bl&-
ven. De Koning van Engeland, midlerwijl kennis bekomen
hebbende van de zwarigheid, welke die van Amfteldam maak-
ten, betde om den Graav VAN PORTLANO ter dagvaart toe te
laten en om de nominatie van Schepenen over te zenden
naar Engeland, toonde 'er zig niet weinig verftoord over Hü
hadt den Grave VAN PORTLAND last gegeven om 't verfehü
over de nominatie te vereffenen, door 't voorflaan van zeke­
ren middelweg, waar van hij niet gezind was af te gaan. Doch
dit nam zijn misnoegen niet weg op die van Amfteldam, 't welk
ten duidelijkflen blijkt uit een brief met 's Konings eigen hand
aan PORTLAND, op den 20 januarij 1690 uit Kenfington gefchre­
ven, waar in zijne Majefteit, onder anderen van deze woor­
den gebruik maakt: „ Tot hier toe gefchreven hebbende ko-
„ men de brieven uit Holland aan. De kwelling, die de He-
„ ren van Amfteldam u willen aandoen ontftaat alleen uit het
„ kwaad hart, welk zij mij toedragen, en valt mij ten hoog-
„ ften verdrietig. Ik hoop, dat gij ze te boven zult komen
„ en dat de andere fteden u de hand zullen bieden. Zo de
„ zaak van de verkiezing der Schepenen afgedaan wordt vol-
„ gens den middelweg, dien ik u bekend gemaakt heb, en
„ die de enigfte is, welke ik gedogen wil, begeer ik, dat gij
„ 'er in begrepen zult zijn; op geenen anderen voet, wil ik
,, mij verdragen." Ook werdt federt, te gelijk over de zaak
des Graven VAN PORTLAND, en over die der verkiezinge van
Schepenen, gehandeld; welke beide na veelvuldige debatten,
bij fchrkkrng gevonden werden. Kort hier na keerde BENTINK
mar Engeland terug; en fchoon deze Heer een even dapper
Krijgsman als ervaren Staatsman was, werdt hij door het be­
lang dat Koning WILLIAM in zijne raadgevingen ftelde, meest '
m de laatstgenoemde hoedanigheid gebruikt. De Engelfe ge-
fch.edfchrijver BURNET weidt breed uit in den lof dien PORT­
LAND, door zijne getrouwheid aan zijnen vorst, verworven
heeft, gaande dezelve zo verre, dat de Koning die nauwe­
lijks wrst te vergelden. Die zelvde fchrijver geeft ook niet
duis-