korstmossen Vlaams-Brabant rapport studie 2007 - Natuurpunt

Witgerande stofkorst (Haematomma ochroleucum) werd niet opgegeven uit de voorgaande
onderzoeken en ook in het huidig onderzoek nooit aangetroffen. Het materiaal van Witgerande
stofkorst (Haematomma ochroleucum) is dermate klein en aangetast door chemicaliën
dat er niets (meer) van te maken bleek.
Daarnaast blijkt één exemplaar van Zwart schriftmos (Opegrapha atra) juist gedetermineerd
terwijl het andere specimen in feite Geel schriftmos (Opegrapha ochroceila) is.
Net als in de vorige twee onderzoeken blijkt ook uit deze studie een groter aantal soorten in
het zuiden dan in het noorden voor te komen. Van Eetvelde stelt dat in het zuiden zeer weinig
vrijstaande bomenrijen te vinden zijn waardoor daar meer inventarisaties op oude weidebomen
hebben plaats gevonden. En daarnaast stelde hij vast dat op weidebomen veruit de
meeste soorten gevonden worden. Deze twee vaststellingen gecombineerd leveren een bijkomende
mogelijke (naast de hogere zwaveldioxidebelasting en de grotere droogte) verklaring
voor de vastgestelde gradiënt. Dat op populieren in (begraasde) weides meer soorten
voorkomen dan op populieren buiten de weide werd ook door van Herk vastgesteld (1997c).
Dit heeft volgens hem alles te maken met de gevoeligheid van populieren voor plaatselijke
aanrijking. Dit was ook de reden dat hij geen weidebomen in zijn onderzoek opnam. Dit gebeurde
daarom eveneens niet in het huidige onderzoek.
Van Eetvelde maakt wel gebruik van de ecologische parameters voor stikstof, zuurtegraad
en zwaveldioxidetolerantie maar niet die voor temperatuur om het effect van klimaatsveranderingen
duidelijker aan te tonen.
1.5.2.4 Besluit:
Figuur 2 toont de gevonden soortenrijkdom in en vlak bij Vlaams-Brabant per opnamepunt in
1962, 1985 en 2003. Uit de drie figuren blijkt telkens een grotere soortenrijkdom in het zuiden
dan in het noorden.
Korstmossen Vlaams-Brabant 16