korstmossen Vlaams-Brabant rapport studie 2007 - Natuurpunt

Roestbruin schorssteeltje Witkopschorsmos
(Chaenotheca ferruginea) (Hypogymnia tubulosa)
Figuur 12. Een selectie van de zuurminnende kensoorten die de AIW bepalen.
De AIW wordt op gelijkaardige wijze berekend op basis van de aanwezigheid van zuurminnende
soorten. Bijvoorbeeld: op een rij van zes bomen vinden we één exemplaar van het
Eikenmos (Evernia prunastri) op boom 1 en boom 5. Er zijn geen andere acidofielen aanwezig.
De AIW is dan 0,3 (aantal keren dat de soort op een boom gevonden werd/aantal bomen,
dus 2/6).
Het berekenen van de AIW heeft volgens van Herk voor andere boomsoorten dan eiken
slechts een geringe betekenis. Dit komt omdat acidofyten van nature slechts in geringe mate
aanwezig zijn op populieren, essen en wilgen (van Herk, 1997c). In dit onderzoek werd voor
deze boomsoorten ook de AIW berekend om deze opvatting te toetsen. Het resultaat van
deze berekening wordt besproken in paragraaf 3.2.4.
De AIW heeft vooral praktische betekenis in gebieden met een achtergrondbelasting (van
Herk, 2002b).
Van Eetvelde berekende de graad van NH3-vervuiling via de in paragraaf 1.5.2.3 beschreven
formule van Hoffmann. Ter vergelijking met de resultaten bekomen via NIW en AIW werd in
de huidige studie deze berekening ook toegepast. Het resultaat wordt weergegeven in figuur
24.
Daarnaast werden ook correlaties berekend tussen de NIW, de AIW en de formule van
Hoffmann.
2.5.3 De zwaveldioxidebelasting
Voor het bepalen van de zwaveldioxidebelasting werden twee verschillende methodes gebruikt:
de Q-som en de soortenrijkdom.
2.5.3.1 Q-som (van Herk, 1990)
De Q-som is afgeleid van de door Barkman in het leven geroepen Q-soorten, welke in de
jaren ’50 sterk achteruit bleken te gaan onder invloed van de luchtverontreiniging. Barkman
kende aan iedere Q-soort een waarde toe, die een afspiegeling was van de gevoeligheid
voor zwaveldioxide. De toegekende Q-waarden zijn in tabel 8 te vinden. Alleen die soorten
worden vermeld die in en na 1962 gevonden werden in Vlaams-Brabant. In figuur 13 worden
een aantal van deze Q-soorten weergegeven. De Q-som van een opnamepunt is de som
van de Q-waarden van alle Q-soorten die er voorkomen.
Korstmossen Vlaams-Brabant 36