Poppe_Paper-ShanaPoppe.pdf - PlanDag

Daarnaast kunnen we concluderen dat de traditionele woonvorm niet langer haalbaar,
noch wenselijk is. Vroeg of laat zullen we moeten overstappen op alternatieven.
Cohousing komt daarvoor in aanmerking. “We shape our buildings, thereafter they shape
us” zei FRANK LLOYD WRIGHT. 40 Geef ons ruimtes waarin we kunnen samenwonen, en
in ons hoofd komt wel plaats voor het concept.
4.2. The Tragedy of the Commons
Space sharing: een nieuwe strategie of eendagsvlieg I 15
De theorie omtrent ‘The Tragedy of the Commons’ handelt over een sociaal dilemma,
meer bepaald over de spanning tussen de belangen van een individu, het zogenaamde
eigen belang, en deze van een groep individuen in een situatie waarin men samen gebruik
maakt van een gemeenschappelijk goed. Veelal wegen de privévoordelen op korte termijn
zwaarder door dan de collectieve voordelen op lange termijn. Volgens GARETT HARDIN 41
is dit alleen te bestrijden door een zeer strikte regulering. 42
De vraag is hoe cohousers ontkomen aan dergelijk dilemma. Cohousing klinkt idyllisch,
maar in de praktijk is het dat niet altijd. De diversiteit binnen de gemeenschap is enorm
en dit geeft meermaals aanleiding tot discussie. Er werd reeds aangehaald dat men enkel
door het opstellen van concrete regels kan ontsnappen aan de problematiek die ontstaat
bij het gebruik van collectieve goederen. Tenslotte staan tussen droom en daad veel en
goede afspraken.
Transparantie en volledige informatie maken integraal deel uit van een cohousing project.
De woongemeenschap heeft geen leider. Elk lid heeft een evenwaardige toegang tot
informatie en draagt een even grote verantwoordelijkheid voor de genomen beslissingen.
Om dit te realiseren steunen cohousing projecten daarom op een vergader- en
consensusstructuur. Dit houdt in dat er net zo lang wordt onderhandeld over
geschilpunten totdat er een formule is gevonden die voor elke deelnemer aanvaardbaar is.
Er wordt in principe niet gestemd, maar het voorstel wordt aanvaard als er niemand meer
om stemming vraagt. Hierdoor bereikt men het maximaal haalbare waar iedereen zich in
kan vinden.
Wanneer er rond een probleem geen consensus wordt gevonden, gaat de groep over tot
stemming. De regels daaromtrent worden ook in de basisbepalingen van de gemeenschap
beschreven, bijvoorbeeld in het reglement van mede-eigendom. Een nadeel is dat hierbij
veel vergaderen aan te pas komt. Dit neemt voornamelijk gedurende de ontwikkelingsfase
van het project veel tijd in beslag. Het cohousing project te Vinderhoute werkte hiervoor
enerzijds met werkgroepen, die alle te nemen beslissingen voorbereidde, en anderzijds
met algemene vergaderingen, waar de beslissingen genomen werden. Voor de opstart van
het project te Vinderhoute werden er in totaal 580 vergaderingen van gemiddeld 2 uur
40 Amerikaans architect en schrijver over architectuur (1867-1959).
41 Amerikaans ecoloog (1915-2003).
42 G. HARDIN, ‘The Tragedy of the Commons’, Science, 1968, vol. 162, www.sciencemag.org.