Jezus de Vriend - Bazuin te Sion

KINDERVERHAAL....
DE EERSTE DISCIPELEN
Het is natuurlijk niet zeker, maar ik
denk, dat Jezus zingend de woestijn
uitkwam. Hij was vast nog wat
bleek van al die weken dat Hij niet
gegeten had, maar de Bijbel zegt,
dat Hij “in de kracht des Geestes”
terugkwam.
Hij had net een grote overwinning
behaald op Satan. Engelen hadden
met Hem gesproken en Hem
eten gebracht. Die veertig dagen en
nachten waarin Hij alleen was geweest
met God, had de hemel heel
dichtbij gebracht en heel echt gemaakt
zodat Hij weer nieuwe moed
had gekregen voor de toekomst.
Toen Hij voortstapte over het bergpad,
heeft Hij misschien wel die
oude bekende psalm gezongen die
Hij nog van Zijn moeder had geleerd:
“Looft de Here, want Hij is
goed, want Zijn goedertierenheid is
tot in eeuwigheid.”
Er lag werk op Hem te wachten, en
Hij wilde er zo gauw mogelijk mee
beginnen. Nu moest Hij Zijn boodschap
aan de wereld vertellen, en er
was geen tijd te verliezen. Nu moest
Hij meer dan ooit bezig zijn met de
dingen van Zijn Vader.
Wie was de eerste die Hem zag en
Zijn stem hoorde, toen Hij eindelijk
weer in de vlakte van de Jordaan
was aangekomen? Niemand weet
het. Misschien wel een herder die
zijn schapen hoedde of een boerin
die een koe aan het melken was.
Het kan natuurlijk ook een groepje
jongens en meisjes geweest zijn die
aan het spelen waren. Toen ze Hem
zagen, hebben ze zich misschien
afgevraagd, wie de vriendelijke
vreemdeling was, die tegen hen
lachte en zwaaide en zei: “Het koninkrijk
Gods is nabijgekomen.”
Bij de rivier kwam Hij misschien
een vermoeide reiziger tegen, die
zijn ezel water gaf. Ook aan hem
vertelde Hij, net als aan iedereen,
het goede nieuws over Zijn koninkrijk,
dat komen zou.
“De tijd is vervuld,” zei Jezus, “en
het koninkrijk Gods is nabijgekomen.
Bekeert u en gelooft het evan-
Jezus de Vriend van Jong en Oud 26
gelie.”
“Dat zegt Johannes de Doper
ook,” zei de man.
“Heb je hem dan wel eens
horen preken?”
“O, ja, hij weet het goed te
vertellen. De mensen verdringen
zich om hem te
kunnen horen.”
Jezus wilde Johannes
graag nog eens even zien
om te kijken hoe hij het
maakte.
Hij ging tussen al die mensen
staan en kwam voetje
voor voetje dichter bij Zijn
neef. Toen Johannes Hem
in het oog kreeg, hield hij
ineens op met spreken. Hij
wees naar Jezus en zei net
als vorige keer: “Zie, het
Lam Gods, dat de zonde
der wereld wegneemt.”
En hij ging verder: “Deze is het, van
wie ik zeide: Na mij komt een man,
die vóór mij geweest is, want hij was
eer dan ik… Ik heb aanschouwd, dat
de Geest nederdaalde als een duif
uit de hemel, en Hij bleef op Hem.
En ik kende Hem niet, maar Hij,
die mij gezonden had om te dopen
met water, die had tot mij gezegd:
Op wie gij de Geest ziet nederdalen
en op Hem blijven, Deze is het, die
met de Heilige Geest doopt. En ik
heb gezien en getuigd, dat deze de
Zoon van God is.”
Dat bracht grote opschudding onder
de mensen. Wekenlang had Johannes
nu al gezegd, dat de Messias
onderweg was, en dat Hij gauw zou
komen. En nu wees hij iemand hier
in de menigte aan en zei hij: “Deze
is het; Hij is de Zoon van God!”
De mensen gingen op hun tenen
staan om een glimpje te zien van de
man die Johannes had aangewezen.
Ze duwden en drongen en trapten
elkaar op de tenen. Bijna was er
een oproer uitgebroken, en omdat
Jezus niet wilde dat Hij het middelpunt
van een grote opschudding