Jezus de Vriend - Bazuin te Sion

zou worden, ging Hij stilletjes weg
van al die mensen. Toen de mensen
Hem niet konden vinden, werden
ze weer rustig en luisterden ze naar
wat Johannes te vertellen had.
Twee dagen later kwam Jezus weer
naar Johannes luisteren. En weer
ontdekte Johannes Hem, toen Hij
daar tussen de mensen stond, en hij
riep: “Zie, het Lam Gods!”
Deze keer kwamen twee mannen,
die die woorden gehoord hadden,
achter Jezus aan, toen Hij weer
wegging. De ene was Andreas en
de andere was Johannes – de Johannes
die jaren later het evangelie
schreef, dat naar hem is genoemd.
Het waren vissers uit Bethsaïda,
aan het meer van Galilea.
Toen Jezus merkte, dat Hij gevolgd
werd, draaide Hij Zich om.
“Wat zoekt gij?” vroeg Hij.
“Rabbi,” zeiden ze tegen Hem,
“waar houdt Gij verblijf?”
“Komt en gij zult het zien,” zei Hij
tegen hen en Hij ging hen voor op
de weg naar het kleine huisje waar
Hij woonde.
Omdat de zon al bijna onder was,
nodigde Jezus hen allebei uit om bij
Hem te blijven slapen, en dat deden
ze. En dat korte bezoek veranderde
niet alleen hun leven, maar ook dat
van miljoenen anderen.
We weten niet wat Jezus tegen Andreas
en Johannes gezegd heeft in
die paar fijne uurtjes toen ze bij elkaar
waren. Ze hebben Hem vast
gevraagd, waarom Johannes de Doper
Hem “Het Lam Gods” noemde,
en toen heeft Jezus natuurlijk alles
verteld over Zichzelf en over het
koninkrijk van liefde, dat Hij zou
gaan oprichten. Ze begrepen misschien
niet alles wat Hij zei, maar er
was iets in Zijn stem en hele manier
van doen, waardoor ze er zeker van
waren, dat het allemaal waar moest
zijn. Het leek wel of Jezus door hen
heen kon kijken en alles, wat ze
ooit hadden gedaan en wat ze nog
van plan waren te doen, wist.
Op die ene avond besloten ze allebei
om bij Hem te blijven. Zij werden
Zijn eerste discipelen.
De volgende morgen rende Andreas
opgewonden weg, op zoek naar zijn
broer Simon.
“Wij hebben de Messias gevonden,
de Christus,” riep hij. “Ga mee, dan
kun je Hem ook zien.” Simon die
ook een visser was, vroeg zich af,
wat dat toch allemaal betekende.
Zou hij meegaan of niet? Maar
Andreas wist hem over te halen en
“leidde hem tot Jezus.”
Jezus ontving Simon vriendelijk en
tot grote verbazing van de vissers
zei Hij: “Je naam is Simon, maar
van nu af aan zul je Petrus heten.”
En dat gebeurde ook. Tot nu toe
heeft iedereen hem altijd Petrus genoemd.
Ze waren nu vlak bij Galilea en de
kleine vissersbootjes dobberden op
het blauwe water.
“Komt achter Mij,” zei Jezus, “en
Ik zal u vissers van mensen maken.
Zij lieten terstond hun netten liggen
Jezus de Vriend van Jong en Oud 27
en volgden Hem.”
Al gauw werd dit kleine groepje
groter. Jezus vond Filippus, en Filippus
bracht Nathanaël mee. Hij
had tegen hem gezegd: “Wij hebben
Hem gevonden van wie Mozes
in de wet geschreven heeft en de
profeten, Jezus, de zoon van Jozef,
uit Nazareth.”
“Ach, wel nee,” zei Nathanaël,
“daar geloof ik niets van. Kan uit
Nazareth iets goeds komen?”
“Kom en zie,” zei Filippus en
Nathanaël ging met hem mee. Toen
gebeurde er iets vreemds. Toen Jezus
Nathanaël zag aankomen, zei
Hij: “Zie, waarlijk een Israëliet in
wie geen bedrog is!”
“Waar kent gij mij van?” vroeg
Nathanaël verbaasd. En Jezus zei:
“Voordat Filippus u riep, zag Ik u
onder de vijgeboom.”
Nathanaël was stomverbaasd. Hoe
had Jezus hem nu toch onder de vijgeboom
kunnen zien? Dat bestond
niet. Maar toch…
“Rabbi riep hij uit. Opeens had hij
het begrepen. “Gij zijt de Zoon van
God, Gij zijt de koning van Israël.”