MARTERPASSEN VII - Nieuw in de Zoogdierwinkel

uiteindelijk een werkgroep binnen de VZZ.
Hetgeen leidde tot een oproep in "Zoogdier"
[12] teneinde te komen tot de oprichting van
een Boommarterwerkgroep. Kort daarna zag de
WBN het levenslicht.
Wat is er sinds 1992 bereikt?
Er is een zoekbeeld ontwikkeld, met behulp
van de spechtenholenllatrine-methode kan een
ieder die het echt wil zelf boommarters gaan
vinden, deze methode is door Peter ontwikkeld
en beschreven in Huid & Haar, overgenomen
in [13]. Met behulp van telemetrie is het
terreingebruik van de boommarter onderzocht
op de zuid-oost Veluwe.
Peter heeft ook de hypothese ontwikkeld dat
boommarters wel graag in beuken nestelen,
maar dat de gladde stam van de beuk voor
jonge boommarters een groot probleem
oplevert bij het in- en uitklimmen van de
nestholte; het nest moet dan verhuisd worden
naar een beter beklimbare lokatie [15],
Maar er is nog veel te doen.
Wat weten we van andere nestplaatsen dan van
zwarte spechtenholen, hoe vaak worden
bijvoorbeeld konijnenholen als nestplaatsen
gebruikt?
Hoe zit het met de belasting van PCB's en
dioxines bij boommarters en hebben hoge
concentraties PCB' s en dioxines effecten op de
worpgrootte bij boommarters?
Hoe ik bij de WBN verzeild raakte? Dick heeft
altijd een geweldige interesse voor de
Marterachtigen gehad en heeft bijna alle
"Marderkolloquia" bijgewoond. Dat leverde
hem contacten in het buitenland op, o.a. met
Christa Grabmeyer die zelf marters hield; soms
kwamen daar wilde steen- of boommarters uit
de omgeving op af, zodat je ook die kon zien
en soms fotograferen. Zo ontwikkelt zich je
zoekbeeld. Dick's dia's brachten hem met Peter
in contact en zo ontstond de WBN.
Interview met Dick Klees
Jaarbrief WBN-VZZ over 1998] •
Blijf je meedoen?
"Tja, het is me eigenlijk te druk geworden
binnen de huidige werkgroep. Vooral met
mensen die wel een boommarter willen zien,
maar geen bijdrage leveren aan het onderzoek
en de bescherming van de boommarter. Maar
een doorstart met een kleine groep, waarbinnen
je op individuele manier boommarters kunt
bestuderen, dat lijkt me uitstekend".
Wat was een onvergetelijk hoogtepunt?
Eigenlijk is iedere waarneming van een
boommarter een hoogtepunt. Maar de
ervaringen op Berkenheuvel waren fantastisch.
De vondst van de eerste krabsporen op de beuk
in Appelscha waren ook heel bijzonder, bij het
idee dat ik zo'n zeldzaam en heimelijk dier zo
dicht op het spoor was, gaf me een heel spannend
gevoel.
Waarom ik in de boommarter geinteresseerd
ben? Dick wijst op de elegantie van een
boommarter in zijn bewegen, en op hun
verborgen leven. Dat intrigeert. Roofdieren
leven heel intens, hun gedrag is te beinvloeden
via omgevingsfactoren; ze zijn zo afhankelijk
van alles; ze zijn onzeker van hun toekomst,
want ze worden door hun prooidieren
gereguleerd. En dan: een boommarter toont zo
duidelijk "lef' in vergelijking met een
steenmarter! En ze zijn zeldzaam.
19