Federaal verkiezingsprogramma (juni 2007).pdf - N-VA

18
werken. Bovendien moet het voor de werkgevers fiscaal aantrekkelijker gemaakt worden
om 55-plussers in dienst te nemen/houden.
• Voor oudere werknemers die het wat rustiger aan willen doen, moet voorzien worden in
een systeem van uitgroeibanen. Men kan minder uren presteren voor een evenredig
verlaagd loon, of kiezen voor een lichtere taak die ook minder vergoed wordt. Dit systeem
moet een recht zijn voor werknemers vanaf 55 jaar. De opbouw van pensioenrechten van
mensen met een uitgroeibaan mag echter niet in gevaar komen. Het pensioen moet dan
ook, voor iedereen, berekend worden op basis van de 35 meest voordelige jaren.
• Er moeten meer mogelijkheden zijn om verder te werken na de pensioengerechtigde
leeftijd. Deze mensen betalen dan immers nog steeds mee aan de sociale zekerheid. Niet
iedereen voelt zich te oud om te stoppen met werken op 65. Wanneer men het recht op een
uitkering uitstelt, kan men door arbeid als werknemer of zelfstandige hogere
pensioenrechten opbouwen.
• Het productiviteitspeil van oudere werknemers wordt niet noodzakelijk negatief
beïnvloed door hun leeftijd, maar kan wel worden beïnvloed door het feit dat hun
kwalificaties verouderd zijn. Er moet dan ook meer geïnvesteerd worden in opleidingen
voor werknemers, zowel binnen als buiten het bedrijf. Bijscholing en ‘levenslang leren’ zijn
de sleutelwoorden om te vermijden dat ouderen professioneel achterop geraken.
ACTIVERING
• Uiteraard moeten mensen die zelf geen inkomen (meer) verwerven, opgevangen worden.
Belangrijk is echter om uitkeringsgerechtigden ook aan te moedigen opnieuw aan de slag
te gaan. Het krijgen van werkloosheidssteun mag geen onvoorwaardelijk recht zijn,
maar moet in de tijd beperkt zijn en gekoppeld worden aan verplichte bijscholing, het
zoeken naar werk en het verplicht aanvaarden van een gepaste betrekking.
• Alle werklozen moeten beschikbaar blijven op de arbeidsmarkt. Tegenover het recht op
een uitkering, staan immers ook verplichtingen. Controle op de werkwilligheid van
werklozen is dan ook noodzakelijk. De deelstaten moeten hiervoor zelf de
verantwoordelijkheid krijgen. Ze moeten ook de (financiële) gevolgen van hun
beslissingen dragen in positieve of negatieve zin.
• Op dit moment brengt werken voor sommige mensen niet (veel) meer op dan niet werken.
Dat is onaanvaardbaar. Deze werkloosheidsval moet bestreden worden door onder
andere een bijkomende verlaging van de lasten op de lage arbeidsinkomens door te
voeren.
• In de Vlaamse Rand rond Brussel wonen momenteel te veel langdurig werklozen die geen
kennis hebben van het Nederlands. Deze groep moet op zeer korte termijn Nederlands
leren en actief op zoek gaan naar werk om het recht op een uitkering niet te verliezen.