claims in reclame patiënt, partner en dokter spreken in ... - Huidfonds

Rinia is al meer dan 10 jaar dakloos. Ze drinkt en spuit. Ik heb al
een paar keer een spuitabces bij haar opengelegd. Ik ken haar als
alcoholist met al enigszins gevorderde afwijkingen aan haar lever,
een verkort been na een heupfractuur, en een verwaarloosde
psoriasis. Maar nu komt ze voor iets anders. Ze heeft brandblaren
op haar onderarmen.
‘Rinia, wat heb je gedaan?’
‘Ik heb een pan met kokend water over mijn armen gekregen.
Ik wilde die stomme Joop helpen met kleren wassen. Die man is
niet goed bij zijn hoofd. Hij zat maar te zeuren. Ik had het nooit
moeten doen.’
‘Nou Rinia, laat me eens kijken. Ik denk dat het wel mee valt. Maar
dat worden waarschijnlijk wel psoriasisplekken.’
‘Hoezo?’
‘Het hoeft niet maar, ik zie dat vaak. Mensen met psoriasis krijgen
vaak nieuwe plekken als ze hun huid verwonden. Kijk maar naar
die spuitabcessen van jou. Daar zit nu ook psoriasis.’
Bij Rinia zijn de psoriasisplekken niet zo duidelijk te zien vanwege
haar gekleurde huid. De rode kleur die ontstaat bij ontsteking
ter hoogte van de spuitabcessen was ook niet goed zichtbaar op
haar donkere huid. De Hindoestaanse vrouw heeft een verdrietige
voorgeschiedenis. Ze woonde in Suriname en werd uitgehuwelijkt
aan een man die in Nederland woonde. Na één ontmoeting gingen
beide partijen akkoord met de keuze van hun ouders. Ze vond het
spannend naar Nederland te komen, maar bij aankomst kreeg ze
een grote teleurstelling te verwerken. Haar kersverse echtgenoot
bleek een forse drinker te zijn met losse handjes. Zo begon Rinia ook
te drinken en vond ze een uitweg in het leven met haar agressieve
partner, die regelmatig naar haar uithaalde. Rinia is op een dag
in dronken toestand het huis uit gevlucht voor haar man. Kort
daarna werd ze geconfronteerd met seksueel geweld op straat en
toen durfde ze geen contact meer op te nemen met haar familie.
Uiteindelijk belandde ze in de prostitutie. Het is een tengere
vrouw met een innemend gezicht. Ze kijkt me met vragende ogen
aan:
‘Ik heb steeds zo’n jeuk, vooral ’s nachts is het erg. Heb je er niet
iets beters voor dan die zalven die je me laatst gaf?’
‘Dat is niet zo gemakkelijk. Die jeuk bij jou kan ook komen door je
leverprobleem. Pillen slikken lijkt me niet verstandig. Hm…. Laten
we nog een keer bloed prikken. Heb je wel eens lichttherapie
gehad?’
‘Wat is dat?’
‘Dan lig je onder lampen. Een soort hoogtezon.’
‘Nou dat lijkt me wel wat. Ik kom toch al niet veel buiten. Ha, ha.’
‘Heb je in Suriname minder last dan in Nederland?’
‘Nou, dat weet ik eigenlijk niet. Ik heb die psoriasis pas een jaar of
vijf en de laatste vijf jaar ben ik niet meer terug geweest.’
‘We kunnen het een keer proberen, maar dan moet je wel zo’n
drie keer per week naar een dermatoloog. Red je dat? Weet je,
wij kijken eerst hoe dit geneest en dan praten we verder.’