Met een voorwoord van Suzanne van der Schot Gratis ... - boekdb.nl
Met een voorwoord van Suzanne van der Schot Gratis ... - boekdb.nl
Met een voorwoord van Suzanne van der Schot Gratis ... - boekdb.nl
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Toen ik in de recreatieruimte <strong>van</strong> de zusters met behuilde ogen binnenstapte<br />
werd er Lang zal ze leven voor me gezongen. Ik voelde me vreemd. Verdrietig<br />
en blij tegelijk, maar onnoemelijk kwetsbaar. Mijn oude vorm had ik afgelegd,<br />
zoals <strong>een</strong> rups zijn cocon. De figuurlijke buite<strong>nl</strong>ucht voelde vreemd aan, nog<br />
helemaal niet eigen of vertrouwd. Ik had het koud en wilde all<strong>een</strong> maar naar<br />
mijn kamer: ik wilde all<strong>een</strong> zijn en me in bed verstoppen. Een nieuwe geboorte<br />
zou je kunnen zeggen. Naakt en vertwijfeld als <strong>een</strong> baby die het veilige<br />
vruchtwater verlaten heeft.<br />
Na de surrealistische verjaardagsrecreatie werd ik door zuster Felice naar mijn<br />
kloostercel gebracht. Die bevond zich op de eerste verdieping, net als al de<br />
an<strong>der</strong>e cellen. Een lange gang in U-vorm met aan beide zijden de kamertjes<br />
<strong>van</strong> de zusters. De kamers aan de binnenzijde keken uit op het kleine vierkante<br />
binnentuintje – de voormalig begraafplaats <strong>van</strong> het klooster – met het<br />
beeldje <strong>van</strong> de Heilige Clara, de kamers aan de buitenkant keken uit over de<br />
kloostertuin. Mijn cel lag boven de refter en keek uit over de groentetuin. Het<br />
was er klein maar gezellig. De kamer had <strong>een</strong> grof-houten deur die open ging<br />
met <strong>een</strong> ou<strong>der</strong>wetse houten deurklink, de vloer was <strong>van</strong> grove houten planken<br />
en er waren houten luikjes voor de glas-in-loodramen. Er stond <strong>een</strong> <strong>een</strong>voudig<br />
bureautje en <strong>een</strong> ijzeren <strong>een</strong>persoonsbed met springveren. Voor mijn deur<br />
lagen welkomstkaartjes <strong>van</strong> de zusters, mooie veelbetekende afbeeldingen met<br />
bemoedigende teksten op de achterzijde. Ik zou in de jaren die komen zouden<br />
vele <strong>van</strong> dit soort kaartjes voor mijn deur vinden en er ook vele bij an<strong>der</strong>en<br />
voor de deur leggen. Het voelde warm aan, in al zijn <strong>een</strong>voud.<br />
***<br />
Het werk dat ik deed was <strong>een</strong>voudig. Pas na mijn kleine professie zou ik meer<br />
verantwoordelijkheden krijgen. Ik veegde de glimmende zwarte tegels <strong>van</strong> de<br />
kloostergangen met <strong>een</strong> grote brede bezem met <strong>een</strong> wollen doek erover. Ik<br />
wiedde onkruid. Ik rooide aardappels en plukte aardbeien. Ik maakte bedden<br />
op in het gastenverblijf. Ik schikte mooie vaasjes met bloemetjes voor de<br />
gastenkamers. Ik schilde kilo’s aardappels en maakte groenten schoon in de<br />
bijkeuken. Ik waste en droogde af. Ik mangelde lakens in de wasserij. Ik bakte<br />
hostiekoeken in de hostiebakkerij en stak hosties met <strong>een</strong> boor uit de grote<br />
stapels koeken. Ik sorteerde hosties in voor consecratie geschikte en ongeschikte.<br />
Wc’s schoonmaken hoorde niet in het rijtje, dit was werk dat voorbe-<br />
9