Met een voorwoord van Suzanne van der Schot Gratis ... - boekdb.nl
Met een voorwoord van Suzanne van der Schot Gratis ... - boekdb.nl
Met een voorwoord van Suzanne van der Schot Gratis ... - boekdb.nl
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
4<br />
was <strong>een</strong> <strong>van</strong> mijn onaangename eigenschappen die vroeg om transformatie.<br />
Maar het zal ook weerstand zijn geweest tegen mijn eigen verlangen waardoor<br />
ik opstandig en kritisch was. Ik vond het maar belachelijk, al die vrouwen in<br />
habijt. Dat is toch niet meer <strong>van</strong> deze tijd! Wie gaat hier nou vrijwillig zijn<br />
leven lang zitten, wie kiest er nou bewust voor om zon<strong>der</strong> relatie, seksuele<br />
intimiteit en kin<strong>der</strong>en, zon<strong>der</strong> reizen en alle an<strong>der</strong>e leuke dingen waar de<br />
wereld vol <strong>van</strong> is door het leven te gaan? Dat kunnen all<strong>een</strong> maar vrouwen<br />
zijn die niet aan de man kunnen komen, gefrustreerde vrouwen. Zo redeneerde<br />
ik.<br />
Mijn vooroordelen overleefden gelukkig niet lang. Ik had namelijk met<strong>een</strong> de<br />
kans om de zusters te ontmoeten in <strong>een</strong> min<strong>der</strong> formele setting: de gezame<strong>nl</strong>ijke<br />
meditatie in de televisiekamer. Die werd altijd door <strong>een</strong> groepje zusters<br />
gehouden, direct na de avondviering <strong>van</strong> de zaterdag, en gasten die dat wilden<br />
konden er aan meedoen. De e<strong>van</strong>gelietekst <strong>van</strong> de zondag werd er besproken.<br />
Ik werd geraakt door de <strong>een</strong>voud <strong>van</strong> de zusters. Dit waren heel gewone<br />
vrouwen, eerlijk zoekend en zon<strong>der</strong> de pretentie dat zij de professionals waren<br />
en wij de gewone mensen die het nog moesten leren. Ik ontmoette echtheid<br />
en vriendelijkheid en ik bespeurde niets <strong>van</strong> de frustratie die ik in de kerk op<br />
de zusters geprojecteerd had. Het raakte me zo dat ik al mijn vooroordelen<br />
met<strong>een</strong> liet varen.<br />
Omdat ik mijn weerstand liet varen kon de genade toeslaan. Ongenadig. Ik ging<br />
na de gezame<strong>nl</strong>ijke meditatie naar de meditatieruimte voor de gasten. Ik kon<br />
all<strong>een</strong> maar onbedaarlijk huilen. Het was alsof er <strong>een</strong> sluis was opengezet. Zo<br />
vreemd. Waar kwam dit nu <strong>van</strong>daan? Zuster Felice kwam me halen om te<br />
zeggen dat ie<strong>der</strong><strong>een</strong> al aan tafel zat. Ze nam me mee door de deur waar ‘slot’ op<br />
staat en leidde me door de zwart betegelde gang die in <strong>een</strong> vierkant om <strong>een</strong> binnentuintje<br />
loopt. Ze bracht me naar de eetzaal, refter genoemd, waar ie<strong>der</strong><strong>een</strong> al<br />
in stilte zat te eten, op lange banken aan eiken tafels die rondom stonden. Het<br />
was <strong>een</strong> mooie sfeervolle ruimte met grote zwarte tegels op de vloer en dikke<br />
houten balken aan het plafond. Ie<strong>der</strong><strong>een</strong> at in stilte, het gezicht naar het midden<br />
<strong>van</strong> de ruimte. Net als in de kerk keek ie<strong>der</strong><strong>een</strong> elkaar aan, maar nu leek<br />
ie<strong>der</strong><strong>een</strong> in stilte te mediteren en de blik naar binnen gericht te hebben. Ik liep<br />
de kring door, verlegen om mijn betraande gezicht, en ging op de plek zitten die<br />
mij werd toegewezen. Ik voelde me op <strong>een</strong> vreemde manier thuis. Alsof er <strong>een</strong><br />
diepe zucht uit mijn binnenste ontsnapt was en ik nu kon ontspannen.