Met een voorwoord van Suzanne van der Schot Gratis ... - boekdb.nl

De rest van het weekend werd ik steeds verder van mijn sokkel geschoven. Ik
werd zo diep geraakt door een onbekende liefde, dat ik alleen maar kon
huilen. Waar kwam die liefde vandaan? Ik werd geraakt in een diepte waar ik
het bestaan niet van wist. Ik voelde me gekend zoals ik nog nooit gekend was.
Ik voelde me omarmd en bemind in mijn gehele wezen, al mijn duistere
hoekjes inbegrepen. Op een gegeven moment viel ik op mijn bed neer omdat
ik gewoon niet meer op mijn benen kon staan, zo overweldigend was het
gevoel van gelukzaligheid. Het zó intens, dat het een totaal nieuwe ervaring
voor me was en ik wist niet wat me overkwam. Het was mijn eerste onmiskenbare
ervaring van de aanwezigheid van God.
Ik was verliefd. Vanaf dat moment ging ik elke maand een weekend naar het
klooster en bovendien ook al mijn vakantiedagen. Ik leefde voortdurend alleen
maar toe naar mijn dagen daar. De aanwezigheid die ik die eerste keer zo
sterk gevoeld had, wachtte me elke keer op en stelde me nooit teleur. Telkens
was het een worsteling om terug te keren in de drukte van de stad. Ik voelde
me ontheemd als ik niet in het klooster was. Voor het eerst verbleekte mijn
verlangen om de hele wereld af te reizen in het licht van mijn verliefdheid.
Niets leek meer belangrijk vergeleken met dit ene.
Nog steeds was Christus op de achtergrond. Wat ik ervoer was Gods liefde en
had voor mijn gevoel niet veel te maken met Jezus. Pas het volgende voorjaar
kwam ook Jezus tevoorschijn in mijn verhaal. Het was anderhalf jaar nadat ik
gezegd had: ‘Oké dan, ik ben bereid om mijn vooroordelen ten opzichte van
het christendom te laten varen, en ik ben bereid te zien wat het voor me kan
betekenen.’ God heeft de tijd.
In het voorjaar van 1994 vierde ik de Goede Week mee in het klooster. Ik gaf
me over aan de liturgie en had als gast verder niets om handen. Ik had alle tijd
om te mediteren op dat wat er in deze dagen herdacht werd. In de tijd tussen
Palmzondag en Pasen ging ik mee in het lijden van Jezus en ging ik met hem
mee naar mijn eigen duisternis en pijn. Ik werd als het ware aan de hand
genomen om van de duisternis naar het Licht toe te gaan. Ik ervoer dat God
sterker is dan de dood, dat het Licht het duister overwint, dat het lijden niet
het laatste woord heeft. Pasen is sindsdien voor mij het grootste feest dat er is.
In de vieringen van de Goede Week en Pasen zat alles wat me aantrok in het
christendom, en zag ik in volle omvang waarom deze weg mijn weg was. Het
diepste mysterie van het menselijk leven wordt in deze tijd gevierd. Jezus wijst
5