Met een voorwoord van Suzanne van der Schot Gratis ... - boekdb.nl

aan werd ik rustiger en zekerder, en werd onze relatie dat ook. Uiteindelijk
verdween mijn angst en afhankelijkheid en heeft de relatie zich ontwikkeld
tot een meer gelijkwaardige vriendschap.
***
De kleine professie is de derde stap in het kloosterleven. Bij de kleine professie,
ook wel eenvoudige professie genoemd, leg je de eenvoudige geloften
af. Het zijn dezelfde geloften die je aflegt bij je plechtige professie, namelijk
de geloften van armoede, zuiverheid en gehoorzaamheid. Bij de eenvoudige
geloften leg je deze voor drie jaar af en bij de plechtige geloften voor de duur
van je leven. De drie geloften zijn samen de basis waarop je jezelf aan God
toevertrouwt. Ze vormen samen de weg waarop je zegt: ik wil niet langer op
de wankele basis van mijn ego mijn huisje bouwen, ik wil mijn huis op de rots
– op God zelf – bouwen.
Ik legde mijn eenvoudige geloften af met Pinksteren in 1999. Ik was dus al
bijna vijf jaar in het klooster. Zoals gebruikelijk ging ik ook nu een week lang
in retraite voorafgaand aan de plechtigheid. Ook voor mijn inkleding was ik
een week in retraite geweest. De retraite was een heel andere dan die van twee
jaar daarvoor. Ik heb heerlijke herinneringen aan mijn inkleding-retraite. Ik
was toen smoorverliefd op God en het voorjaar in de kloostertuin met al zijn
bloesem weerspiegelde zich in mijn ziel. Ik was de bruid uit het Hooglied.
Nu was die weerspiegeling er niet. De natuur en ik waren twee verschillende
dingen. De natuur juichte en bloeide, maar ik huilde. Ik verbleef weer in de
kluis achter in de tuin, net als de eerste keer. Een klein huisje dat ooit als hostiebakkerij
begonnen was. Een heel primitief verblijfje met maar één ruimte,
tegels op de vloer, een open haard, gaslampjes en kaarsen, geen elektriciteit en
geen stromend water. Met mooi weer zette ik de stoel en het tafeltje buiten
en zat zo op de stoep tussen de bloemen te lezen en te schrijven. Tussendoor
wandelde ik dan heel langzaam door de tuin.
Niemand die je aanspreekt, je bent immers in retraite, je wordt geacht alleen
met de novicemeesteres, jezelf, de natuur en God te spreken. Het betekent
een heerlijke vakantie met God als je God dichtbij je voelt. Het betekent een
kwelling als je God zoekt maar hem nergens kunt vinden, zo dat je zelfs gaat
twijfelen aan zijn aanwezigheid. En dit was het geval in de retraite van mijn
kleine professie. Het enige teken van God in deze week was een droom op
15