De suikerbiet en haar teelttechniek - Koninklijk Belgisch Instituut tot ...

Doeltreffendheid van de fungicidenbehandelingen
in 2010
Door de ongewoon droge weersomstandigheden van juli en waargenomen
tot midden augustus 2010 (lage luchtvochtigheid), was de ontwikkeling
van de bladziekten bijzonder laag. In augustus heeft cercospora zich weinig
ontwikkeld en ramularia was vrijwel afwezig. Sommige velden hebben
tegen eind augustus de behandelingsdrempel tegen de bladziekten nooit
bereikt en moesten niet behandeld worden.
Onder deze omstandigheden vertoonden de proeven voor vergelijking van
de doeltreffendheid van de fungicidenbehandelingen geen grote verschillen
in doeltreffendheid tussen de behandelingen ten opzichte van de niet
behandelde getuige (Figuur 4). In deze proeven werd echter bevestigd dat
een late toepassing de minst effectieve blijft. Een vroege toepassing,
gedaan vóór de behandelingsdrempel heeft geen betere werkzaamheid.
Deze proeven tonen tevens het belang aan van het zaaien van minder
gevoelige rassen om een fungicidebehandeling te vermijden.
104
103
102
101
100
99
98
97
96
lsd 3,2
Figuur 4. Doeltreffendheid van de fungicidenbehandelingen in 2010, proef
van Verlaine (témoin/getuige = 100%). De behandeling Opus team werd
uitgevoerd vóór de behandelingsdrempel (6 augustus), de behandeling
Spyrale werd ver na de behandelingsdrempel uitgevoerd (7 september).
Onkruidbestrijdingsproeven in 2010
In 2010 werden drie onkruidbestrijdingsproeven aangelegd door het KBIVB
(Tongeren, Melkwezer en Zwalm). Er werden FAR schema’s aangelegd
afgestemd op een gemengde flora en een gemiddelde onkruidruk.
Daarnaast werden ook een aantal alternatieve schema’s in proef gelegd.
Enkele gebaseerd op een enquête onder landbouwers waaruit een
« gemiddeld spuitschema » werd samengesteld en enkele zoals
voorgesteld in de publiciteit. De doelstelling van de proeven was de
kosteffectiviteit van deze schema’s te evalueren. De selectiviteit en
werkzaamheid van de schema’s werd opgevolgd. Het voorjaar was koud en
droog en dit beïnvloedde de proefresultaten. Er was algemeen genomen
een zeer lage onkruiddruk. Hierdoor kunnen geen verdere uitspraken over
de werkzaamheid van de schema’s gedaan worden. De selectiviteit van de
schema’s was gemiddeld genomen goed. In een aantal schema’s werd
echter een tijdelijke remming van de groei vastgesteld. Het duidelijke
verschil tussen de schema’s was echter de kostprijs. Ter illustratie had het
FAR referentieschema in de proef te Melkwezer een richtprijs van 51 euro/
ha, het duurste schema had een richtprijs van 180 euro/ha. In de
omstandigheden van de proef werd met beide schema’s op het veld
hetzelfde resultaat behaald.
Voor de proeven 2011 beschikt het KBIVB over een proefveld met een
hoge druk van bingelkruid en een veld met gemengde flora. De schema’s
zijn afgesteld op de flora en hun werkzaamheid zal worden geëvalueerd.
Een andere doelstelling van de proef 2011 is om het principe van het FAR
systeem te demonstreren in een aantal schema’s en daarbij een aantal
punten belangrijk voor een geslaagde onkruidbestrijding onder de
aandacht te brengen. Zoals vroeg genoeg van start gaan met de
behandelingen (onkruid in het kiemlob stadium, onafhankelijk van stadium
biet indien FAR wordt toegepast) en verder behandelen met lage dosissen
tot een proper veld wordt bekomen, gevolgd door een behandeling met
nawerking. Ook de werkzaamheid van enkele vooropkomst behandelingen
zal worden geëvalueerd in combinatie met een FAR na-opkomst
behandeling op het perceel met veel bingelkruid.
Evenzeer zal het nut van een vooropkomstbehandeling op het perceel met
een gemiddelde druk en gemengde flora worden bekeken. Voor alle
schema’s zullen werkzaamheid, selectiviteit en kostprijs worden
vergeleken.
6 — 05/2011 De Bietplanter
06 aug 1 sept
Getuige Opus Team Spyrale Armure Fortress Geyser
Bietenrassen die minder stikstof vereisen
Sinds 2005 bestudeert het KBIVB de financiële opbrengst van de
verschillende bietenrassen afhankelijk van de dosis minerale
stikstofbemesting. De resultaten van 5 proefjaren werden gepubliceerd in
de Bietplanter van maart 2011. Het wordt bevestigd dat, afhankelijk van
de omstandigheden van beschikbaarheid van stikstof in de bodem, de
financiële opbrengst van sommige rassen niet noodzakelijk verhoogt met
de hogere dosissen minerale stikstofbemesting.
Opwarming van de aarde en mogelijkheid van
vroegere zaai van de bieten
Het effect van de opwarming van de aarde wordt in België bevestigd door
de meteorologische metingen uitgevoerd door het KMI sinds 1833
(gemiddelde jaartemperatuur : +1°C vanaf ± 1910, opnieuw +1°C vanaf ±
1980).
Uit de data van de eerste uitzaai in België sinds 1982, blijkt dat de
temperatuur op het moment van de 1ste zaai van de biet geen
doorslaggevende factor is voor de landbouwer. Sommige 1ste zaai worden
in februari of maart uitgevoerd, terwijl de temperatuur te Ukkel in de buurt
van 0°C ligt. De toegankelijkheid van de gronden, dit wil zeggen de
afwezigheid van regen gedurende minimum 6 opeenvolgende dagen, is
daarentegen een dominante factor die sommige landbouwers aanzet om
hun 1ste zaai op dat moment uit te voeren, soms reeds eind februari (zoals
waargenomen in 2003 en 2004).
De werkzaamheden van het KBIVB in 2010, in klimaatkamer, hebben het
effect van verschillende combinaties van koude (vernaliserende)
temperaturen en hoge (devernaliserende) temperaturen op schieters
bestudeerd. Voor zover het risico van schieters beperkt is (afhankelijk van
de temperatuur na de zaai en het ras), verhoogt een vroegere zaai van de
biet de groeiperiode van de biet. De verhoging in opbrengst die hieruit zou
voortvloeien moet worden bevestigd. In dit geval zou een vroegere zaai
leiden tot vroegere rooi en dus gedeeltelijk beantwoorden aan de
verlenging van de bietencampagnes.
Als gevolg van de ongunstige weersomstandigheden kon in 2010 geen
enkele proef van vroege zaai aangelegd worden.
In 2011 daarentegen, dank zij gunstige weersomstandigheden, heeft het
KBIVB 2 proefsites met 3 zaaidata (begin maart, midden maart en begin
april) en 5 rassen aangelegd. Deze proeven zullen op 3 verschillende data
gerooid worden (begin september, begin oktober, begin november).
Bewaring van bieten op lange termijn
De proeven van het KBIVB over de bewaring in 2010 hebben de evolutie
van het verlies aan suikergewicht van de bieten bewaard op lange termijn
bevestigd. Het verlies aan suikergewicht is ongeveer -2 tot -3 % aan 300
graaddagen, ongeacht de bewaartemperatuur (hetzij gedurende 60 dagen
aan 5°C of gedurende 20 dagen aan 15°C) (Figuur 5).
Het verlies aan suikergewicht is vooral te danken aan het metabolisme van
de biet, tot ongeveer 300 graaddagen. Boven de 300 graaddagen wordt
het verlies aan suikergewicht vermeerderd door de ontwikkeling van
schimmels. Deze ontwikkelen zich ongeacht de bewaartemperatuur. De
schimmels veroorzaken in de eerste plaats het verlies aan suikergehalte.
Het verlies aan suikergehalte (verlies aan punten suikergehalte) is
eveneens afhankelijk van het waterverlies door de wortels tijdens de
bewaring (verlies wortelgewicht). Afhankelijk van het waterverlies van de
wortels, kan het verlies aan suikergehalte lager zijn dan 0,5 punten
suikergehalte aan 300 graaddagen.
‐6,0
‐5,0
‐4,0
‐3,0
‐2,0
‐1,0
0,0
1,0
2,0
3,0
0 100 200 300 400 500
Figuur 5. Verlies aan suikergewicht, uitgedrukt in % ten opzichte van het
suikergewicht bij de rooi, in functie van de graaddagen (ras Balthazar,
bewaard op 4 constante temperaturen, gemiddelde van 2 proefvelden, 2
herhalingen).
Voor eenzelfde ras kan het verlies aan suikergewicht variëren naargelang
het veld. In figuur 6 constateert men dat het verlies aan suikergewicht
exponentieel wordt te Kortrijk, boven de 400 graaddagen. Het KBIVB zal in
2011 verifiëren of deze variatie kan worden toegeschreven aan de
rooidatum, eerder dan aan het veld.
5°C
10°C
15°C
20°C