Seizoen 2011/2012 nummer 2 - Rondom Voetbal

ubriek bij de naam kei
24 februari • JaarGanG 2, seizoen ‘11-’12 • nuMMer 2 rondom voeTbal
Wim de Haas,
gevoelsmens onder de trainers
Een das is geen overbodige luxe op deze frisse dag. Maar
Wim de Haas heeft niet de eerste de beste sjaal uit zijn
garderobe gepakt. Met gevoel voor stijl - en ook met een
knipoog - heeft de trainer de clubdas van de Amersfoortse
derdeklasser VOP om zijn nek gewikkeld. Om maar aan te
geven dat hij het reuze naar zijn zin heeft bij deze groeivereniging
in de rol die hem al bijna twintig seizoenen op
het lijf geschreven is. De Haas was en is de trainer/coach
met het sociale gezicht, voor wie het verhaal achter een
voetballer uiteindelijk belangrijker is dan diens mooiste
actie.
Tekst en foto's: Hans Vos
keepersTrainer
,,Twee jaar ben ik hoofdtrainer
geweest van APWC, waar ik
ooit met het voetbalspelletje
ben begonnen. In mijn laatste
jaar, in 2007, won ik met APWC
het Amersfoorts voetbalkampioenschap
dat toen bij ASC
Nieuwland werd gehouden.
Daarna ben ik ook nog een
jaartje keeperstrainer geweest
bij APWC. Ik vind dat keepers
specifiek getraind moeten
worden. APWC had er niet echt
budget voor, waarop ik zei: 'als
jullie niemand kunnen vinden,
dan doe ik het wel'. Misschien
had ik het beter moeten formuleren,
want voor ik het wist was
ik de keeperstrainer. Onmogelijke
dingen in de voetballerij
heb ik wel vaker gedaan. Eigenlijk
had ik iets in het bestuur
van APWC willen doen, in de
technische commissie. Ik wilde
voor APWC in de toekomst kijken,
want goed ging het toen al
niet met mijn club. Ik was bang
dat APWC het niet zou redden
als er niets zou veranderen.
Het is spijtig voor de club dat
ik gelijk heb gekregen en dat er
geen representatief eerste elftal
meer is. Typerend is het dat
ik geen donateur meer ben en
ook geen lid meer van de OSA,
van de Oud Spelers APWC.
Maar ik wil niet tegen APWC
aanschoppen, want er zijn veel
mensen die hun leven lang hun
stinkende best voor deze club
hebben gedaan. Die zou ik daar
verdriet mee doen.''
CenTen
,,Ik ben een trainer die voor
het gevoel gaat en niet voor de
centen. Of ik daardoor altijd vrij
snel bij verenigingen in beeld
was, weet ik niet. Hahaha. Het
paard van mijn dochter Merel
stond op stal bij Patrick Meijers,
oud-eerste-elftalspeler van
VOP. Hij spoorde me aan eens
met het bestuur te gaan praten,
hij vond dat ik VOP moest gaan
trainen, omdat het echt een
clubje voor mij zou zijn. Ik zei
tegen Patrick: 'nee joh, ik stop
met dat trainen, ik heb het wel
gezien'. Anja, mijn vrouw, zei:
'ga toch praten, is het niks, dan
doe je het niet, vind je het leuk,
ga je je gang'. Volgens haar was
ik er nog lang niet klaar mee.
Van het een kwam het ander.
Ik had een beeld van VOP dat
velen met mij hadden: voetbal
voor ons plezier, voetbal voor
ons pilsje. Wie nam die club
serieus? Maar direct viel mij het
grote enthousiasme op van de
mensen met wie ik dat gesprek
aan ging. Dat verbaasde me.
Ze wilden van dat stempel van
leve de lol af, ze wilden van
VOP een goede vereniging
maken in de nieuwbouwwijk
Vathorst. Hun verhaal sprak
me aan. Gevoelsmens als ik
ben, ben ik er in gestapt. En
dat goede gevoel heb ik in mijn
vierde seizoen nog steeds.''
Hond
,,Zo lang als nu bij VOP actief
ben, zo lang ben ik nooit eerder
bij een club werkzaam geweest.
Ambitieus ben ik nog steeds,
maar ik ben er in de loop der
jaren wel achter gekomen dat je
als trainer minder dingen kunt
veranderen in een vereniging
dan ik aanvankelijk dacht. Je
kunt je stempel drukken op het
eerste elftal en een beetje op het
tweede elftal, maar veel meer
ook niet. De wijsheid heb ik ook
niet in pacht, ik ben een trainer
die graag zaken deelt met mensen.
Uiteindelijk weten twee er
meer dan één. In mijn begintijd
als trainer wilde ik mijn
hond nog wel eens meenemen
naar een trainingsavond. Dan
kreeg ik steevast te horen: 'hé
Willem, wat is dat?'. Dan zei ik
maar: 'als ik het niet meer weet,
overleg ik even met dat beest'.
Voetbalhumor, tuurlijk.''
raCefieTs
,,Als een mens bovenin, in het
koppie, fris is en vrij, dan komt
het beste in hem of haar naar
boven. In het voetbal heb ik geleerd
dat je als trainer sommige
spelers beter een aai over hun
bol kunt geven of een klopje
op hun schouders dan aan hun
oren te trekken of een schop
tegen hun kont te geven. Ik
heb in de bijna twintig jaar als
trainer heel veel mensenkennis
op gedaan. Ik wil nog wel
eens boos worden als een speler
als individu de bovenhand
krijgt in de groep en zich op
een verkeerde manier wil laten
gelden. De enige individualist
in de selectie ben ik. Als ze daar
niet vatbaar voor zijn, stuur ik
ze naar de wielerzaak van Frits
van den Bunt. Dan kunnen ze
daar een racefiets uitzoeken
met twee bidons erbij en op
zaterdagmiddag een rondje
om het IJsselmeer gaan fietsen.
Als ze dat lukt, krijgen ze van
mij zo'n duim. Een speler mag
nooit in een collectief het breekpunt
zijn. Dat heb ik als trainer
geleerd.''
Trainersleven
,,Sommige collega's laten in
interviews nog wel eens weten
dat ze met hun clubs nooit zijn
gedegradeerd. Die hebben geen
compleet trainersleven, denk
ik dan. Natuurlijk degradeer
ik liever niet. Maar ik heb als
trainer meer opgestoken van
de strijd tegen degradatie dan
van het spelen voor promotie.
Met de beperking van je groep
het ultieme plezier van winnen
zien te bereiken, ik geef het je
te doen. Een succestrainer kan
gaan denken dat hij het spelletje
heeft uitgevonden. Dan
maak je als trainer de grootste
fout. Als trainer moet ik een
spelersgroep scherp krijgen en
houden. Voor een spelersgroep
geldt dan in relatie tot de trainer
net zo. Met ja-knikkers win
je geen wedstrijden. Geef mij
maar een lastpak erbij die de
hele groep inclusief de trainer
aan het denken zet.''
paspoort
De 57-jarige Wim de Haas
is een geboren en getogen
amersfoorter. Hij is de stad
amersfoort altijd trouw gebleven.
zijn eerste balcontact
in clubverband had hij in zijn
woonplaats bij aPWC. Later
voetbalde hij ook in de clubkleuren
van Hoogland en zelfs
een jaartje bij het amersfoortse
VoP. Dat speelde z'n thuiswedstrijden
in die tijd op een terrein
van het voormalige jongensinternaat
Don bosco in
Leusden. inmiddels is De Haas
trainer van VoP, dat z'n plek
heft gevonden op sportpark
olympus in de wijk Vathorst in
amersfoort. bij de derdeklasser
is De Haas bezig aan zijn vierde seizoen. Hij begon zijn
trainersloopbaan bijna twintig jaar geleden bij het
amersfoortse KVVa. Daarna trainde hij
achterveld, de zondagtak van het
Leusdense roda'46, asC nieuwland
in amersfoort, weer even KVVa
en aPWC. zijn tweede hobby is de
grasbaanracerij, waarin hij in zijn
jonge jaren vier keer nederlands
kampioen was. De liefde voor het
grasbaanracen is weer opgebloeid. Hij
behoort in zijn veteranenklasse tot de
besten van europa.