Toetsen op School - Masterplan Dyslexie

More documents

Recommendations

Info

voorkomende problemen te kunnen doorzien of op te lossen. Het tweede kennisniveau betreft conceptuele kennis of begripskennis: het gaat hier om kennis over elementen die onderdeel uitmaken van een grotere structuur en hun onderlinge relaties. Voorbeelden daarvan zijn abstracte begrippen als ‘democratie’ met al haar kenmerken en relaties met andere begrippen zoals ‘stemrecht’. Of concrete begrippen zoals ‘dieren’, met als ondergeschikte begrippen ‘vissen’ en ‘vogels’, hun kenmerken en de relaties daartussen. Kennis van allerhande principes, wetmatigheden en relaties tussen begrippen horen ook tot conceptuele kennis, zoals oorzaak-gevolg (water verdampt als het wordt verwarmd) en middeldoel-relaties (om te bepalen wie er in de volksvertegenwoordiging komt, wordt er landelijk gestemd). Het derde kennisniveau behelst procedurele kennis. Dit betreft kennis over hoe iets te doen, zoals methoden van onderzoek (we starten een onderzoek doorgaans met een probleemstelling, daarna onderzoeksvragen, enzovoorts), algoritmen (welke stappen zet je bij het maken van een staartdeling?), technieken (hoe slijp je een beitel?). Het laatste kennisniveau betreft metacognitieve kennis, het bewustzijn van de eigen kennis, het eigen denken en de sturing van dit denken. Een leerling maakt bijvoorbeeld een planning voor het maken van een werkstuk (een verwarmingsinstallatie, een geschreven werkstuk), en gaat tussentijds na of de activiteiten volgens plan verlopen, of en waar hij moet bijsturen, of het product in wording aan de gestelde eisen voldoet, waar hij hulp van anderen moet inroepen of bronnen moet raadplegen. De tweede dimensie in het indelingsschema van Anderson en Bloom is de handelingsdimensie. Deze beschrijft het cognitieve niveau of de gevraagde ‘kennishandeling’ waarop de leerling moet presteren. Het niveau van kennishandelingen loopt in complexiteit op van het lagere orde niveau ‘oproepen’ tot het meest complexe niveau van ‘creëren’. Wanneer we de zes kennisniveaus van de handelingsdimensie combineren met de vier niveaus van de kennisdimensie, dan worden daarmee de cellen van het schema ingevuld. Dit geeft voor het kennisniveau conceptuele kennis het volgende resultaat. a Oproepen: herkennen (uit een reeks gegeven begrippen het nader omschreven begrip herkennen), benoemen van begrippen (Hoe noemt men het verschijnsel dat …? Wijzend op een legenda van een kaart een antwoord laten geven op de vraag: ‘Wat is dit?’). b Begrijpen: interpreteren van een verband, illustreren, classificeren van individuen onder een diersoort, samenvatten (bijvoorbeeld vanuit voorbeelden met behulp van één overkoepelend begrip), vergelijken (van twee staatsvormen), verklaren (waarom een kurk blijft drijven op het water en een steen niet), voorspellen (wat gebeurt er als men koud water in een pan met heet vet giet). c Toepassen: gebruiken en uitvoeren van een regel, principe of wetmatigheid in een nieuwe taaksituatie (bijvoorbeeld het kiezen van de meest zonzekere vakantiebestemming met behulp van klimaatkaarten in de wereldatlas). d Analyseren: onderscheiden (indelen van waargenomen gebeurtenissen naar bijvoorbeeld tijdgeest en functie), organiseren (het maken van een indeling voor een opstel), uiteenleggen in onderdelen (bijvoorbeeld een organogram maken op grond van informatie van een bedrijf). e Evalueren: waarderen (op grond van een waarderingssysteem sterke en zwakke punten van een werkwijze of benadering bij elkaar zetten), beoordelen (tegen elkaar afwegen van plusen minpunten en komen tot een waarderende uitspraak), concluderen (door combinatie van bevindingen en waarnemingen een algemene uitspraak doen). f Creëren: plannen (het maken van een plan van aanpak op basis van eerder geleerde principes en een inschatting van een taaksituatie), produceren, ontwerpen (iets nieuws maken op grond van een aantal geleerde principes), uitvinden (het bedenken van een originele 30 Cito | Toetsen op School
oplossing van een probleem die nog nooit iemand anders had bedacht), hypothetiseren (op grond van een theorie een nieuw experiment bedenken waarvoor men een hypothese opstelt). Het vaardighedenschema van Romiszowksi Romiszowski heeft een invloedrijke taxonomie voor vaardigheden ontwikkeld. Daarin onderscheidt hij cognitieve, psychomotorische, affectieve en interactieve vaardigheden. In het systeem wordt verder een onderscheid gemaakt tussen reproductieve en productieve vaardigheden. Tabel 2.5: Het vaardighedenschema van Romiszowski Cognitieve vaardigheden Psychomotorische vaardigheden Reactieve vaardigheden Interactieve vaardigheden 31 Cito | Toetsen op School Reproductieve vaardigheden Productieve vaardigheden Een bekende procedure toepassen op een bekende categorie problemen: aantallen op elkaar delen; de spellingregels toepassen bij het schrijven van een zin. Sensomotorische vaardigheden; herhaalbare of geautomatiseerde acties zoals: typen, koppelen- schakelen, hardlopen. Aangeleerde gewoonten en attitudes, zoals: aandacht besteden aan, reageren op, waarderen van. Sociale gewoontes: aangeleerde reacties, goede manieren, plezierige toon. Onbekende problemen oplossen, een nieuwe procedure uitvinden, een theoretische stelling bewijzen, een eigen tekst schrijven over een onderwerp. Strategische vaardigheden; vakmanschap, zoals: paginaontwerp, voetballen, een veilige route rijden. Persoonlijke (zelf)controle vaardigheden, zoals: emoties bedwingen, zelfbeheersing, uitstel van behoeftebevrediging. Interpersoonlijke vaardigheden: overreding, communicatieve vaardigheden, discussiëren. Reproductieve vaardigheden betreffen repeterende activiteiten die met weinig of geen planning gepaard gaan. Het gaat meestal om standaardprocedures of regelmatig voorkomende (geautomatiseerde) handelingen. In tegenstelling tot reproductieve vaardigheden doen productieve vaardigheden een beroep op de creativiteit en planningsvaardigheden van de lerende. Ze gaan gepaard met (complexe) processen die bewust en deels onbewust verlopen. De lerende moet de geleerde informatie spontaan toepassen in nieuwe situaties, waarvoor hij nieuwe oplossingen moet bedenken. Cognitieve vaardigheden verwijzen naar intellectuele vaardigheden zoals analyseren, hoofd- en bijzaken onderscheiden, schematiseren, beslissen, voorspellen, evalueren, verklaren, probleem oplossen. Bij psychomotorische vaardigheden (zoals het bedienen van een voertuig) is sprake van samenwerking tussen hoofd (waarnemen en ervaren van tijd in de ruimte) en lichaam (handelingen uitvoeren). Reactieve vaardigheden verwijzen naar gevoelens, attitudes, waarden; kortom het reageren op anderen en op gebeurtenissen. Interactieve vaardigheden ten slotte betreffen vaardigheden waarbij de betrekking tussen mensen centraal staat, zoals het vermogen tot communiceren en samenwerken. Vakspecifieke indelingsschema’s De taxonomieën van Anderson & Bloom en Romiszowski zijn niet ontwikkeld voor een bepaald vakdomein, maar zijn breed toepasbaar. Daarnaast bestaan er ook vakspecifieke indelingsschema’s waarin verschillende typen cognitieve operaties worden uitgewerkt in de context van een vak. Zo zijn er voor lezen, rekenen en moderne vreemde talen vakspecifieke
Page 1: Cito | Corporate Toetsen op School
Page 4 and 5: • Toetsen op School is een uitgav
Page 6 and 7: Cito | Toetsen op School
Page 8 and 9: 4 De validiteit van toetsscores | S
Page 10 and 11: 4 Cito | Toetsen op School
Page 12 and 13: Inleiding Waar gaat Toetsen op Scho
Page 16 and 17: 1 Het doel van toetsen Piet Sanders
Page 18 and 19: leerlingen en dus recht te doen aan
Page 20 and 21: het colloquium doctum een havo- of
Page 22 and 23: leerling nog niet beheerst (feedbac
Page 24 and 25: 1.4 Toetsen voor het beoordelen van
Page 28 and 29: 2 De inhoud van toetsen 22 Cito | T
Page 30 and 31: Voorbeelden van de eerste benaderin
Page 32 and 33: 2.2 Een programma van einddoelen en
Page 34 and 35: 2.3.1 Specificeren van toetsinhoude
Page 38 and 39: indelingsschema’s met een vakspec
Page 40 and 41: (aankomend) docent kan zijn: ‘Gee
Page 42 and 43: gedrag moet kunnen tonen. Bij het t
Page 44 and 45: Wat een toetstaak feitelijk toetst,
Page 46 and 47: Het vijfde kenmerk van toetstaken b
Page 48 and 49: toetsen, maar ook commercieel verkr
Page 52 and 53: 3 De betrouwbaarheid van toetsscore
Page 54 and 55: X = τ + E (1) Jan,vandaag Jan Jan,
Page 56 and 57: 3.1.2 Interpretatie van de betrouwb
Page 58 and 59: Het gemiddelde cijfer is berekend d
Page 60 and 61: onderstaande formule voor het betro
Page 62 and 63: verschillende geobserveerde scores
Page 64 and 65: vervallen, mocht het gemiddelde ein
Page 66 and 67: In voorbeeld 1 zien we dat beoordel
Page 68 and 69: wordt. Dat een hogere betrouwbaarhe
Page 72 and 73: 4 De validiteit van toetsscores Sas
Page 74 and 75: Figuur 4.1: Drie scenario’s voor
Page 76 and 77: achterstand bij kleuters onderzocht
Page 78 and 79: wordt. Bedoelde bewijzen kunnen zow
Page 80 and 81: Heel belangrijk op het Leerlingrapp
Page 82 and 83: Toelatings- en doorstroomonderzoek
Page 84 and 85: De vragen die in de toets opgenomen
Page 86 and 87:
80 Cito | Toetsen op School
Page 88 and 89:
5 Informatie over toetsen en examin
Page 90 and 91:
• de eindexamens in het voortgeze
Page 92 and 93:
Toetsen in de COTAN-testdatabase To
Page 94 and 95:
Toetsen op Toetswijzer Leermiddelen
Page 96 and 97:
Toetsen in Davindi Databank Instrum
Page 98 and 99:
Testotheek van de Faculteit Psychol
Page 100 and 101:
5.3 Literatuur over toetsing Als je
Page 102 and 103:
Toetstermen Nederlands - Engels Als
Page 104 and 105:
6 Het construeren van gesloten vrag
Page 106 and 107:
• Het goede antwoord steeds een v
Page 108 and 109:
Herordeningsvraag De naam geeft al
Page 110 and 111:
2 Na het doornemen van de stam sele
Page 112 and 113:
woordkeus van zowel de stam als van
Page 114 and 115:
Wat betreft het gebruik van hoofdle
Page 116 and 117:
Page 118 and 119:
7 Het construeren van open vragen T
Page 120 and 121:
hebben dan wordt aangenomen. De gem
Page 122 and 123:
Een voorbeeld van een dergelijke vr
Page 124 and 125:
Standaardformuleringen voor kort-an
Page 126 and 127:
Formulering Toelichting en/of voorb
Page 128 and 129:
louter de beoordeling van de presta
Page 130 and 131:
Checklist voor het samenstellen, be
Page 132 and 133:
8 Het construeren van praktijktoets
Page 134 and 135:
Praktisch handelen De uitvoering va
Page 136 and 137:
Integratie van vakken of vaardighed
Page 138 and 139:
elangrijkste functies, ook wel resu
Page 140 and 141:
Checklist of observatieschema Het e
Page 142 and 143:
Het oppotten van een plant Score Vu
Page 144 and 145:
• Het leren beoordelen kost in he
Page 146 and 147:
werken, mondeling presenteren en sa
Page 148 and 149:
• Houd de inhoud van de omschrijv
Page 150 and 151:
9 Het beoordelen van toetsscores 14
Page 152 and 153:
vereniging van hoogbegaafden, moet
Page 154 and 155:
In onderstaande tabel staat het voo
Page 156 and 157:
verhoog je de andere soort misclass
Page 158 and 159:
Dit betekent dat A gelijk is aan 0,
Page 160 and 161:
In het algemeen is voor een toets m
Page 162 and 163:
Page 164 and 165:
10 De kwaliteit van toetsen en exam
Page 166 and 167:
Bij vraag 1.3 moet de beoordelaar n
Page 168 and 169:
test zich een oordeel kan vormen of
Page 170 and 171:
Indien er sprake is van criteriumge
Page 172 and 173:
7.3 a Zijn de procedures op grond w
Page 174 and 175:
10.2 Regeling standaarden examenkwa
Page 176 and 177:
Standaard 4: Het exameninstrumentar
Page 178 and 179:
ten minste overeenkomt met het bijb
Page 180 and 181:
kandidaat die niet tevreden was ove
Page 182 and 183:
Geraadpleegde literatuur Anderson,
Page 184 and 185:
Kane, M.T. (2004). Certification te
Page 186 and 187:
Roelofs, E.C., & Vissers (2008). Br
Page 188 and 189:
Page 190 and 191:
Index A absolute beoordelingen 60 a
Page 192 and 193:
Google Scholar 95 grensscore 163, 1
Page 194 and 195:
SON-R 166, 167 Spearman-Brown formu
Page 196:
show all

Toetsen op School - Masterplan Dyslexie

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?