P159.pdf

HEFBRUGGEN P159
1986
blz.7
4.1.5*
Plaatselijke spanningsophopingen bevorderen het verschijnsel "vermoeiing
van het materiaal" (zie bijvoorbeeld NEN 2019) en dienen daarom zoveel
mogelijk te zijn vermeden. Ophopingen van spanningen komen onder
meer voor:
- bij plotselinge overgangen van een doorsnede op een anders gevormde
doorsnede (bijvoorbeeld om gaten in trekstaven),
- bij onvoldoende afrondingen van hoeken, in de grond van schroefdraad,
in de hoeken van spiesleuven, in of nabij oneffenheden van lasnaden,
- bij plaatselijke afdraaiingen in assen;
- door inwendige kerfwerking tengevolge van lasfouten.
4.2 Materiaal
4.2.1*
Hefbruggen moeten zijn vervaardigd van deugdelijke en voor het doel geschikte
materialen.
4.2.2
Wanneer in de constructie van een hefbrug verschillende materiaalsoorten
zijn gebruikt, dient ervoor te zijn gezorgd dat elk onderdeel in
het daarvoor op tekening aangegeven materiaal is uitgevoerd. Indien
verwisseling van onderdelen van verschillende materialen zou kunnen
leiden tot het optreden van ontoelaatbaar hoge materiaalspanningen in
enig onderdeel van de hefbrug tijdens normaal bedrijf, dan moet dit onderdeel
duidelijk en onuitwisbaar zijn gemerkt. Het merkteken moet per
materiaalsoort verschillend zijn en in de instructie (zoals bedoeld in
2.5.1) zijn vermeld.
4.3 Sterkte
4.3.1*
Hefbruggen moeten voldoende sterk zijn om, zonder dat hierdoor in enig
onderdeel blijvende vervorming ontstaat, een belasting te kunnen doorstaan
die 100% meer bedraagt dan wordt veroorzaakt door statische belasting
met de werklast.
4.3.2
Het gestelde in 4.3.1 moet zo nodig worden aangetoond door middel van
een sterkteberekening. Hierbij moet rekening worden gehouden met het
gestelde in 3.7 en 4.5.1.3. Voorts moet rekening worden gehouden met de
ongunstige invloed op de sterkte door massakrachten die kunnen worden
veroorzaakt door bewegingen van de belaste hefvlakken. De door statische
en dynamische belastingen gezamenlijk veroorzaakte materiaalspanningen
mogen niet hoger zijn dan 70% van de vloeigrens c.q. van de 0,2rekgrens
van het betreffende materiaal.