seizoen 2012/2013 nummer 1 - Rondom Voetbal

editie UtreCht onder rUbriek de naam dom
onder de dom
Jan van Halst slentert door de stad waar hij 43 jaar geleden
begon met ademen. Handen in de zakken van zijn donkergrijze
pak, rode stropdas die om aandacht schreeuwt.
Hij voelt zich goed, terug in de schaduw van de Dom, in
een commerciële rol bij zijn eerste profclub. “Ik rij telkens
weer met een grote glimlach naar Utrecht.”
Door Peter te Lintel Hekkert, foto Rob Zomer
jeUgd
“Het Ooievaarziekenhuis, daar
ben ik geboren. Ik schijn nog
even in Woerden te hebben
gewoond. Kan ik me niets meer
van herinneren. Mijn ouders
vertelden het me laatst. Nou,
het zal wel. Voor mij begon
het allemaal op de Laan van
Vollenhoven, in Zeist. Waar die
flats staan, ja. Dat heeft nu niet
zo’n geweldige naam maar was
toen een van de meest innovatieve
projecten. Op mijn tweede
gingen we naar Nijenheim.
Ge-wel-dige tijd! Alleen maar
gevoetbald met mijn vriendje
Michel Nieuwpoort. En op
een heel klein pokkenveldje.
Als je dat nu ziet… Naast een
levensgevaarlijke weg. Daar
ben ik, zeker weten, een aantal
keer aan de dood ontsnapt.
Vloog die bal de weg op en wij
er, hup, zo achteraan. Pfff.”
jonathan
“Op mijn twaalfde verhuisden
we naar een huis uit de
jaren dertig, dat stond recht
tegenover Jonathan. Vanaf toen
stond mijn hele leven in het
teken van die club. Ik had één
droom: profvoetballer worden.
Met Raymond Koopman, die er
ook speelde, ging ik voor elke
wedstrijd ‘op trainingskamp’.
Logeerden we bij elkaar en
analyseerden we alvast de wedstrijd.
Ha, toen al! Hij keepte
later nog voor FC Wageningen
en TOP Oss. Nu is hij terug bij
Jonathan als keeperstrainer.”
prof
“Bijna ging het nog mis. Op
mijn zestiende mocht ik een
training meedoen bij FC
Utrecht. Maar de uitnodiging
was naar mijn club gestuurd en
daar vergaten ze hem naar mij
door te sturen. Gelukkig kwam
het goed en ik trainde mee bij
Henk Vonk. Ik weet nog waar
hij stond, op dat afgetrapte
veldje naast het stadion, toen
hij me vertelde dat ik voor
Utrecht mocht komen voetballen.
Op de fiets naar huis heb ik
alleen maar gezongen. Ik kwam
in de A1 en het jaar daarop de
A-selectie van Han Berger, die
Willem van Hanegem had als
assistent. Tegen FC Groningen
debuteerde ik. Dat was
wat. In mijn Galgenwaard! De
doorbraak bleef uit en ik werd
verhuurd aan FC Wageningen.
Daarmee schakelden we dat
seizoen nota bene Utrecht uit
voor de beker. Tja…”
twee werelden
“Op het Christelijk Lyceum
in Zeist, was ik ‘dat ordinaire
voetballertje’, bij FC Utrecht
‘het bekakte jochie uit Zeist’.
Twee werelden. Na het atheneum,
ging ik twijfelen. Twee
vrienden gingen studeren in
Amerika. ‘Dat is ook iets voor
jou Jan’, zeiden ze. Omdat ik
goed kon voetballen kon ik een
gratis beurs krijgen. Misschien
moest ik het maar doen. Ik
speelde bij de beloften, Utrecht
bood me een klein contractje
aan. Dat wees ik af. Drie nachten
lag ik wakker. Wat moest
ik nu? Met lood in mijn schoen
ben ik naar voorzitter Theo
Aalbers gestapt. ‘Ik wil toch
blijven’. Hij keek me even aan.
‘Nou, vooruit’.”
drUk
”Ik heb een vreemd soort
ADHD ofzo. Ik moet het altijd
druk hebben. Naast het voetbal
heb ik er altijd dingen bij
gedaan, opleidingen. NIMA A
bijvoorbeeld. Drie sessies van
‘We hebben allemaal één doel:
ons cluppie overeind houden’
bijgewoond. Zo van het trainingsveld,
in mijn trainingspak.
Kwamen er allemaal van die
heren met aktetassen binnen.
Niet mijn wereldje. Ik miste het
contact met de praktijk. Verder
een typecursus, gezellig tussen
de huisvrouwen. En fysiotherapie,
bij Thim van der Laan.
Daar zaten veel topsporters.
Het was ook ideaal; je had les
van 8.00 tot 12.00 uur, daarna
kon iedereen gaan trainen.
Dan nog wat huiswerk maken.
Voetballen ging ook lekker in
die tijd. Ik had het lekker druk.
Met die studie ben ik gestopt,
toen ik naar Twente ging. Nooit
meer opgepakt. Maar wel altijd
interessant lopen doen tegen
Jan van Halst weer thuis bij FC Utrecht
‘ik leef mijn droom’
fysio’s waar ik op de tafel lag:
‘volgens mij is het de aanhechting
van de musculus vastus
lateralus…’.”
tUkker
“Als mens beleefde ik mijn
mooiste tijd bij FC Twente.
Daar heb ik negen jaar gespeeld
waarin ik mijn vrouw
ontmoette, we onze kinderen
kregen, Mick (18) en Demi (14).
Een heel gelukkige tijd. In het
oosten ben ik ook volwassen
geworden. Eerst wist ik niet
hoe snel ik na de trainingen
weer naar Zeist moest scheuren;
uithuilen bij mijn vrienden
dat ik zo’n heimwee had. Later
heb ik me altijd thuis gevoeld.
We wonen er nog, in Hengelo.
De mentaliteit, de mensen,
allemaal wat kalmer. Ik was
vroeger een driftkikker, daar
heb ik rust gevonden.”
geZin
“Sinds ik weg ben bij FC
Twente heb ik meer tijd voor
ze. De afgelopen negen jaar heb
ik mijn gezinsleven zwaar verwaarloosd,
was nooit thuis. De
kinderen zijn gelukkig wel wat
gewend en ik heb een topwijf
september • JAArGAnG 7, seizoen ‘12-’13 • nUmmer 1 27
die thuis de boel altijd draaiende
heeft gehouden, maar
toch… Mick ook een talent?
Hij zit wel op voetbal, maar
nee. Hij heeft andere talenten,
is goed in gamen enzo. Soms
speel ik mee, maar meestal ben
ik er snel klaar mee. Ik kan niet
tegen mijn verlies..”
nieUwe baan
“De lat ligt hoog, over drie
jaar moet FC Utrecht financieel
gezond zijn. Mijn rol is mensen
erbij betrekken. Die meedenken,
-praten en –helpen.
Sponsors maar ook supporters,
stropdassen en tatoeages. Het
zal tijd kosten. Een cultuur
verander je niet in een week.
Maar dat vind ik juist leuk. Uit-
eindelijk hebben we allemaal
één doel: ons cluppie overeind
houden.”
later
“Ik leef mijn droom, ben
betrokken bij een voetbalclub,
werk voor de televisie, werk
met leuke mensen samen, ben
gezond:wat wil je nog meer?
Wat is leuker dan in de regio
waarin je bent opgegroeid te
werken en al die bekenden
weer te zien? Ik rij steeds met
een grote glimlach naar Utrecht
toe. Trainer heb ik nooit willen
worden. Op het veld, in de
kleedkamer, dat ken ik allemaal
al. Ik zal altijd uitdagingen
blijven zoeken.”
Jan van Halst (20 april 1969, Utrecht) debuteerde op negentienjarige
leeftijd bij FC Utrecht maar brak nooit door in de Domstad.
Hij groeide wel uit tot de pitbull op het middenveld van FC twente,
waar hij liefst negen seizoenen (224 wedstrijden) voetbalde. een
avontuur bij Ajax, dat een type-Wouters zocht, bracht hem vooral
gedoe (kleedkamer 2) maar ook een landstitel, de beker (beiden
2002) en Champions Leaguevoetbal. na het beëindigen van zijn
loopbaan bij Vitesse (2003) werd hij voetbalanalyticus en ging weer
werken in enschede, onder andere als manager algemene zaken.
De cirkel is rond met zijn terugkeer bij FC Utrecht, waar hij de commerciële
organisatie op poten helpt zetten.