seizoen 2012/2013 nummer 1 - Rondom Voetbal

Clubliefde bindt Dennis Sprong voor altijd aan Zeist
ZEIST – Als zeventien jarig jochie stond hij daar opeens
met SV Zeist in de tweede klasse. Dennis Sprong was als
piepjonge stuifzuiger een waardevolle kracht in het beste
elftal waar hij al die jaren in speelde. Bijna anderhalve
decennia later en wat kilootjes rijker is het lichaam 'op' en
heeft hij zijn liefhebbende paarse shirt van Zeist voorgoed
over zijn hoofd uitgetrokken. Het eerste elftal verliest een
icoon die de deur nog open houdt voor een incidenteel
optreden als de nood hoog is.
Tekst: Wouter Bongers
Het tekent zijn clubliefde. Vorig
seizoen lag een hernia op de
loer en was het lichaam vier dagen
kreupel van een wedstrijd.
Na zich in alle rust te hebben
opgeladen voor de nacompetitie
was de koek snel op. Zijn
baan als orgelpijpenbouwer eist
ook de nodige fysieke kracht en
de combinatie met het voetbal
was teveel geworden. Zeist
verliest alleen een speler en niet
de onbaatzuchtige vrijwilliger
die net zo goed schuil gaat in
de persoon Dennis Sprong.
Lager voetballen zit er niet in.
De irritaties over het niveau
en de instelling van sommige
spelers gaat hij uit de weg. Daar
heeft hij geen zin in. In plaats
daarvan zet hij in op een carrière
als trainer. Als cursist van
de TC3 opleiding van de KNVB
heeft hij het tweede elftal onder
zijn hoede.
Het is geen gewaagde uitspraak
JCK-aiso
om te voorspellen dat Sprong
voorgoed verbonden blijft aan
Zeist. Spelen voor Patria en
Saestum? Hij heeft er nooit
over gepeinsd, terwijl de sfeer
wel eens ver te zoeken was in
de periode dat alle talentvolle
spelers de club verlieten na
financiële onenigheden. Zo
niet Sprong. Het geld kon
helemaal niets interesseren, hij
speelde voor zijn plezier. M et
die instelling en zijn optimistische
karakter verloor hij nooit
de lol bij Zeist. En omdat nooit
een andere vereniging concreet
lonkte, bleef Sprong jaar in jaar
uit de club trouw. Hij noemt
zich een jongen van de club,
groeide letterlijk op langs de
zijlijn en andere clubfiguren
ontfermde zich over hem.
Na het debuut in zijn tienerjaren
en de seizoenen die
daarop volgde, ontstond er toch
langzamerhand een obsessie.
De doelstelling van de Utrechtse zaalvoetbalvereniging
JCK-Aiso laat aan duidelijkheid niets te wensen over:
handhaving in de eredivisie. De prestatiedrang van de spelers
en trainer Khalid Elbaz is groot, maar het spelplezier
staat voorop.
Tekst: Charles Jongerius
JCK-Aiso is op 17 juli 1990 opgericht
door Ahmed el Jerari, de
eerste voorzitter van de club en
eigenaar van Aiso schoonmaakbedrijf.
Hij is destijds samen
met medewerkers van Jongeren
Centrum Kanaleneiland gestart
met zaalvoetbalactiviteiten.
Toentertij heette de vereniging
JCK/Lora! Een aantal jaren later
heeft de voorzitter zijn bedrijfsnaam
aan de vereniging gekoppeld,
toen is JCK-Aiso ontstaan.
De Utrechters zijn in de vijfde
klasse begonnen, El Jerari heeft
heel wat promoties meegemaakt
in al die jaren. Mede
dankzij bekende spelers, onder
rUbriek naam
editie UtreCht ClUbiCoon
wie Anouar Diba. In 2007 is
besloten om de vereniging op
een hoger niveau te brengen zo
wel organisatorisch als prestatief.
In 2007 heeft het bestuur
samen met de KNVB besloten
een beleidsplan op te stellen
om inzicht te krijgen in het
werk dat daarvoor verzet moest
worden, het toekomstbeeld van
de vereniging en in de organisatiestructuur.
JCK-Aiso heeft sinds de oprichting
een goede ontwikkeling
doorgemaakt. Zo is de club drie
jaar geleden gepromoveerd
naar de toen genoemde eredivisie
(nu eerste divisie).
De smaak van het degraderen
kende hij ondertussen wel na
van de tweede klasse keihard
te zijn terug gevallen naar de
vijfde klasse. Des te meer snakte
Sprong naar een kampioenschap.
In het seizoen 2010-2011
was het eindelijk zover. In zijn
nadagen was hij vaste klant bij
de drogist waar hij de pijnstil-
Om in de eredivisie te mogen
uitkomen moest aan een aantal
licentievoorwaarden van de
KNVB worden voldaan. Zoals
het in dienst hebben van een
gediplomeerde trainer en een
gediplomeerde verzorger. Een
club moest met minimaal twee
jeugdteams in de KNVB-competitie
uitkomen en er moet een
tweede team zijn dat het eerste
team kan aanvullen waarvan
minimaal vier spelers jonger
dan 21 jaar moeten zijn.
Het seizoen 2011-2012 was voor
JCK-Aiso goed te noemen. De
hoofdmacht werd kampioen
van de toen geldende eredivisie,
promoveerde naar de huidige
eredivisie en mag dit seizoen
dus meedoen op het allerhoogste
niveau van het zaalvoetbal
in Nederland. Voor de huidige
eredivisie gelden verzwaarde
september • JAArGAnG 7, seizoen ‘12-’13 • nUmmer 1 33
lers als snoepjes slikte, maar het
was het allemaal waard toen de
titel binnen was. Al startte hij
niet in de basis wat een enorme
teleurstelling was.
Zijn trainer, vriend en vroegere
ploeggenoot Milton Vaanholt
zette hem op de bank. Niettemin
liep Sprong na afloop,
in het duel waarin hij inviel,
licentievoorwaarden: drie keer
in de week trainen, spelers
mogen niet meer in standaardveldteams
uitkomen en elke
thuiswedstrijd moet gefilmd
worden zodat deze geanalyseerd
kan worden. Elke week is
er 'een wedstrijd van de week'.
Deze wordt gepubliceerd op
de website knvbzaalvoetbal.nl,
die op 1 september jongstleden
online is gegaan. Op deze site is
'alles' te vinden over de eredivisie
zaalvoetbal: teampresentatie’s,
wedstrijdprogramma's,
uitslagen en wedstrijdfilmpjes.
Sommige verzwaarde licentievoorwaarden
hebben een voordeel,
maar ook een nadeel, zoals
de zaal/veld regeling. Dankzij
deze regel heeft een aantal
spelers dat vorig seizoen nog
voor JCK-Aiso 1 gekozen voor
veldvoetbal en om op een lager
nog uren met een big smile die
maar niet van zijn gezicht wilde
verdwijnen en al snel was de
kou uit de lucht tussen Sprong
en Vaanholt. Had hij juist toen
niet moeten stoppen? Sprong:
“Ik had nog wel zin om te
voetballen in de vierde klasse.”
Treffender kan een liefhebber
niet getypeerd worden.
niveau te zaalvoetballen, onder
wie Hamza Mahdad, Khalid
Said, Manuel Hoogewoning,
Jacco Kortenhoef en Wendle
Droefs.
Trainer Khalid Elbaz heeft voor
het nieuwe team veel spelers uit
eigen jeugd laten doorstromen.
Dit is het verdienste van de
goede jeugdopleiding van JCK-
Aiso van de afgelopen jaren.
Vanwege het vertrek van een
aantal spelbepalende spelers is
er ervaring ingeleverd, maar de
Utrechters denken dit te kunnen
compenseren. De doelstelling
is dan ook: handhaving én
voetbalplezier in de eredivisie.