Welzijn van oudere werknemers in de bouw - FFC

Een diagnose stellen
Zoals al eerder vermeld werd, is het belangrijk de werkomgeving te analyseren alvorens een verbetering
door te voeren. Deze analyse kan het best uitgevoerd worden aan de hand van een diagnosemethode.
Zo kunnen voorstellen tot verbetering van de werksituatie van de oudere werknemer(s)
nauwkeuriger geformuleerd worden.
Een diagnosemethode die door de Federale Overheidsdienst Werkgelegenheid, Arbeidsomstandigheden
en Sociaal Overleg (FOD WASO) erkend wordt voor het Ervaringsfonds, is de Déparismethode.
Aan de hand van de achttien eerder vermelde rubrieken worden de knelpunten van de werksituatie
voor de (oudere) werknemer opgespoord. Het is aan te raden de diagnose uit te voeren voor het
hele bedrijf, maar enkel de kosten verbonden aan de 45-plussers worden in rekening gebracht voor
een Ervaringsfondstoelage.
Hoe wordt de Déparismethode toegepast?
Voor iedere rubriek geeft Déparis een aantal aspecten weer die meer in detail bestudeerd moeten
worden en voor elk van deze aspecten wordt de gewenste situatie kort beschreven. De vetgedrukte
woorden dienen om de discussie te leiden, terwijl de kleingedrukte aanbevelingen helpen bij het
zoeken naar de meest concrete en geschikte verbeteringsacties.
Naast deze beschrijving voorziet de rubriek een plaats waar de Déparis-coördinator kan noteren
wat er concreet gedaan kan worden om de situatie te verbeteren.
Rubriek
Te bespreken Wie kan concreet wat doen en wanneer?
Meer in detail te bestuderen aspecten
Tabel 16: Opmaak tabel van de Déparismethode
Tegelijk moet uit de discussie blijken:
❒ wie deze maatregelen tot verbetering (wat) het best kan concretiseren en binnen welke termijn
dit gerealiseerd kan worden (wanneer).
❒ wat de financiële gevolgen van deze maatregelen zijn. Hoewel dit moeilijk is en niet altijd
betrouwbaar, worden de deelnemers uitgenodigd na te denken over de kostprijs van de maatregelen
die ze overwegen en over de impact die deze kunnen hebben op de kwaliteit van het
product en de productiviteit. Daartoe wordt hen gevraagd vlug een oordeel te geven op basis
van drie criteria: de rechtstreekse kostprijs, de kwaliteit van het werk en de productiviteit,
dit in termen van:
- nihil (0): de maatregelen kunnen onmiddellijk genomen worden.
- laag ( €): met de huidige budgetten moeten de maatregelen in een nabije toekomst geconcretiseerd
kunnen worden.
- matig duur ( €€): er zal een speciaal budget voorzien moeten worden en er zou op middellange
termijn in de maatregelen voorzien kunnen worden.
- zeer duur ( €€€): de maatregelen vragen investeringen die enkel op lange termijn toegekend
kunnen worden.
In het derde vak van iedere rubriek besluit de Déparis-coördinator voor welke aspecten een diepgaandere
studie (op observatieniveau) nodig is om de tijdens de discussies voorgestelde oplossingen
bij te sturen.
Bijvoorbeeld:
Veel rugklachten als gevolg van veelvuldige flexie van de rug. Hulpmiddelen zoeken om dit te
verbeteren. Niet vergeten dat drie van de vijf medewerkers tijdens het laatste jaar uitvielen. De
algemene indeling van de werkposten herzien, alsook de werkhoudingen (bv. de hoogte van de
werkzone aanpassen).
Ten slotte zal de groep die de studie leidt, de prioriteiten van de uit te voeren veranderingen globaal
beoordelen (eindindicator). Die beoordeling gebeurt aan de hand van een intuïtief figuratief
systeem met kleuren en smileys.
Déparismethode: een voorbeeld
Hieronder vindt u een voorbeeld van een diagnose in een bouwbedrijf aan de hand van twee rubrieken
uit de Déparis-screeninglijst Bouw.
Er werd een vergadering gehouden met vijf medewerkers, waaronder drie 45-plussers. De diagnose
werd opgesteld en er werd beslist om verbeteringen aan te brengen in de werkergonomie van de
oudere werknemers met rugklachten.
Welzijn van oudere werknemers in de bouw
navbdossier
© NAVB-CNAC 2009
21