Download het document - Scripties UMCG - Rijksuniversiteit ...

1 Inleiding
1.1 Aanleiding en achtergrond
Volgens Visser & Steegers (2008) staat het unieke
Nederlandse verloskundige systeem onder druk. Zij vragen
zich af of het huidige unieke Nederlandse systeem nog wel
voldoet. Er zijn aanpassingen nodig in de verloskundige
zorg in Nederland is de conclusie. Er is behoefte aan meer
care, minder verwijzingen tijdens de bevalling naar de
tweede lijn en altijd een gynaecoloog in het ziekenhuis. De
typisch Nederlandse verloskundige zorgketen kenmerkt
zich, naast de thuisbevalling, door het feit dat
verloskundigen, huisartsen en gynaecologen zelfstandig
met een eigen verantwoordelijkheid - maar tegelijk ook
met een sterke onderlinge afhankelijkheid - de zorg voor
zwangerschap, bevalling en kraambed verlenen.
Indien er sprake is van een fysiologische zwangerschap,
vindt de zwangerschapsbegeleiding en de bevalling onder
begeleiding van en verloskundige in de eerste lijn plaats.
Indien zich tijdens de zwangerschap of bevalling een risico
voor moeder of kind voordoet, wordt doorverwezen naar
de tweede lijn. Ook eerdere problematisch verlopen
zwangerschappen kunnen een indicatie zijn voor
doorverwijzing. Het percentage thuisbevallingen in
Groningen is 78% (VSP).
Het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport
(VWS) wil meer concurrentie in de zorg. Concurrentie
tussen zorgaanbieders dwingt en motiveert
zorginstellingen om de beste kwaliteit zorg te leveren. In
het nieuwe zorgstelsel staat de cliënt centraal, spelen
marktprikkels een grotere rol en treedt de overheid steeds
verder terug. Samenwerking tussen marktpartijen is hierbij
van groot belang (VWS).
De intrede van de marktwerking in de zorgsector leidt tot
vergaande gevolgen voor de spelers in deze markt. Zo ook
voor de Verloskundige Stadspraktijk in Groningen. Het doel
van deze praktijk is het verbeteren van de zorg; de juiste
zorg kan door de juiste professional op het juiste moment
op de juiste plaats worden aangeboden. Zo is
specialistische zorg beschikbaar voor de patiënten die daar
behoefte aan hebben en wordt de kwaliteit van de
verloskundige zorg gegarandeerd (UMCG).
Door verschillende ontwikkelingen in de zorgsector zal het
belang van het leveren van zorg van hoge kwaliteit
toenemen.
1.2 Verloskundige Stadspraktijk Groningen
De Stichting Verloskundige Stadspraktijk (VSP) is op 1
januari 2004 opgericht. De verloskundigen van deze
praktijk begeleiden cliënten tijdens de zwangerschap,
bevalling en de kraamperiode. Ook geven zij onderwijs aan
studentverloskundigen en artsen. In 2006 is de VSP
uitgebreid met een echopraktijk en in 2007 is de stichting
overgegaan in een BV waarvan het UMCG enig
aandeelhouder is. Het meerjarenplan van de BV is
gebaseerd op beperkte groei en bredere samenwerking in
de eerste lijn. In 2007 is de formatie verloskundigen
uitgebreid tot 6,1 fte, om de noodzakelijke groei op te
kunnen vangen (Jaarverslagen VSP). In de gemeente
Groningen zijn naast de VSP, twee andere
verloskundigenpraktijken gevestigd namelijk La Vie en
Verloskundigen Groningen (ook wel BIJS genoemd).
In de periode van de oprichting van de VSP was er zowel
landelijk als in de gemeente Groningen een ernstig tekort
aan verloskundigen waardoor er weinig concurrentie was.
Op nationaal niveau is deze situatie echter aan het
veranderen omdat er sprake is van enerzijds een overschot
van het aantal verloskundigen en anderzijds een daling van
het aantal pasgeboren. Voeg daarbij de marktwerking en de
veranderende financiering in de zorg, en het is duidelijk dat
de VSP zich in gunstige zin zal moeten onderscheiden van
de twee andere praktijken om de huidige omzet in de
toekomst te kunnen behouden (Hilst & Vergert, 2007).
3