Ontwikkelingsschets - Vogel- en Habitattoets - VNSC Communicatie

4 van de Vogelrichtlijn en artikel 6.1 van de Habitatrichtlijn
156.
Als referentiekader voor de beantwoording van de
vraag of met dat integrale maatregelenpakket een
gezond en dynamisch estuarien ecosysteem dichterbij
wordt gebracht, is het streefbeeld voor natuurlijkheid
uit de Langetermijnvisie gebruikt. Met dat streefbeeld
en met de voor 2010 geplande maatregelen voor
natuurontwikkeling, wordt tevens vooruitgelopen op
en richting gegeven aan de formele vaststelling van de
instandhoudingsdoelstellingen.
De Ontwikkelingsschets 2010 kan, in het licht van de
bepalingen van de Vogel- en Habitatrichtlijn,
beschouwd worden als een zogenaamd ‘gemengd’
plan:
• Enerzijds kan de Ontwikkelingsschets worden gezien
als een op het natuurbehoud gericht beheersplan.
Daaronder vallen de maatregelen voor natuurontwikkeling
en de veiligheidsmaatregelen in de Zeeschelde,
voorzover die betrekking hebben op
gecontroleerd gereduceerd getij gebieden, het landwaarts
verleggen van dijken of voor natuur beheerde
wetlands.
• Anderzijds bevat de Ontwikkelingsschets maatregelen
voor verruiming van de vaargeul die niet direct
verband houden met of nodig zijn voor het beheer
van het gebied (als speciale beschermingszone van
het Europees natuurnetwerk Natura 2000).
Passende beoordeling
Op grond van de richtlijnen moet een niet op natuurbehoud
gerichte component van een (gemengd) plan
of project dat gedeeltelijk op beheer met het oog op
natuurbehoud is gericht, in voorkomend geval toch
passend beoordeeld worden, rekening houdend met
51 | ontwikkelingsschets • vogel- en habitattoets
de instandhoudingsdoelstellingen van het gebied (artikel
6.3). Die plicht tot passende beoordeling moet uitwijzen
of die component van het plan significante
gevolgen kan hebben voor de betrokken speciale
beschermingszones.
Op grond van de best beschikbare wetenschappelijke
kennis en inzichten, en rekening houdend met het
voorzorgbeginsel, merken de bewindslieden de schade
aan de natuur door verruiming als niet-significant aan,
mits de nodige mitigerende maatregelen worden toegepast.
In verband daarmee kan een verdere beoordeling
overeenkomstig artikel 6.4 van de Habitatrichtlijn
achterwege blijven. Tegelijkertijd is geconcludeerd dat
er, op dit strategisch niveau, nog bepaalde restonzekerheden
blijven (leemten in de kennis) waarmee in het
kader van het vervolgonderzoek in de project- of
inrichtingsfase én in het evaluatie- en monitoringsprogramma
zal worden omgegaan. Ook de mitigatie
(beperking van schade aan beschermde natuur) door
middel van een verbeterde en flexibele stortstrategie
en het ontwikkelen van nieuwe natuur waardoor het
estuariene systeem robuuster en dus minder kwetsbaar
wordt, dragen bij tot het beheersen van deze restrisico’s.
Indien op grond van het vervolgonderzoek en de
monitoring alsnog, op lokaal niveau negatieve effecten
of kansen daarop zouden blijken, kan de toepassing
van artikel 6.4 van de Habitatrichtlijn wel aan de orde
zijn. Mocht in die situatie blijken dat schade aan
beschermde natuur gecompenseerd moet worden, dan
is het nog steeds mogelijk om dat volgens de bepalingen
van de richtlijn te doen.
In verband daarmee is er, volledigheidshalve, voor
gekozen om voor die onderdelen van de Ontwikkelingsschets
die niet louter op natuurbehoud zijn
gericht, de verruiming van de vaargeul, een volledige
156) Artikel 6 van de Habitatrichtlijn (Richtlijn 92/43/EEG) en de artikelen 3 en 4 van de Vogelrichtlijn (Richtlijn 79/409/EEG) verplichten tot het waarborgen van de instandhouding
van de natuurlijke habitats en de wilde flora en fauna van de speciale beschermingszones in het Schelde-estuarium (‘Natura 2000‘- gebied)