We kunnen de pati?nt niet alleen beter maken, maar ook ... - UZ Gent

4
een vlotte toegankelijkheid van onze
campus.”
Die ambities zult u moeten realiseren
op een moment dat het budget van de
gezondheidszorg onder druk komt te
staan.
Jef Peeters: “Zoals het tot nu toe liep,
nam het overheidsbudget voor volksgezondheid
elk jaar met 4,5% toe,
los van inflatie. Er komen nu eenmaal
steeds nieuwe medische mogelijkheden
bij. Bovendien veroudert en
diversifieert de bevolking en krijgen
we te maken met meer en meer welvaartsziektes
zoals astma, allergieën
en overgewicht. Op al die uitdagingen
moeten we maatschappelijk een antwoord
bieden, terwijl iedereen beseft
dat het budget minder snel zal gaan
groeien dan tot nu toe het geval was.”
En dat kan?
“Zeker, op voorwaarde dat de zorgverstrekking
efficiënter wordt. Momenteel
is ons systeem eerder ‘ziekenhuiscentrisch’.
We moeten de zorg meer
“We moeten de zorg meer buiten het
ziekenhuis, dichter bij de mensen
brengen. Het is goedkoper, kwalitatief
even goed en zeker aangenamer voor
de patiënt. Thuis is het beter.”
buiten het ziekenhuis brengen. Een
patiënt in een ziekenhuisbed kost
gemiddeld zo’n 500 à 600 euro per
dag. Veel mensen blijven om socioeconomische
redenen langer dan
nodig in het ziekenhuis. Als je na een
heupoperatie trappen moet doen naar
je appartement, kan je niet naar huis.
Zonder hulp of zorg is dat onmogelijk.
Het zorgaanbod buiten het ziekenhuis
is onvoldoende uitgebouwd en
te gefragmenteerd om dit op te vangen.
Daarom moeten we, in goede
samenwerking met de betrokken artsen,
andere zorgverstrekkers, sociale
werkers maar ook gezondheidseconomen,
werken aan nieuwe, transmurale
zorgmodellen, die aangeven waar en
hoe je welke zorg het best kunt verschaffen
voor een welbepaalde patiënt
met een welbepaalde aandoening.”
De meeste mensen associëren besparingen
met een verlies aan kwaliteit.
“Dat hoeft niet zo te zijn. Veel kosten
worden veroorzaakt door dingen te
doen die geen toegevoegde waarde
hebben. Neem het dagziekenhuis
waar we nu zitten. Patiënten die chemotherapie
nodig hebben komen hier
’s morgens voor een bloedprik. Dat
staaltje gaat naar het lab, dat controleert
of die patiënt genoeg witte
bloedcellen heeft. Is dat het geval,
dan worden de chemo besteld en
toegediend. Voor de patiënt betekent
dit: uren wachten. Nochtans kan die
bloedprik evengoed de dag voordien
thuis gebeuren, door een thuisverpleegkundige
bijvoorbeeld. Het lab
stuurt het resultaat elektronisch naar
de behandelende specialist en de
patiënt krijgt een seintje wanneer hij
zich in het ziekenhuis mag aanbieden.
Resultaat: einde wachten, geen onnodige
verplaatsingen, duidelijke communicatie.
De zorg dichter bij de mensen
brengen, dat is de boodschap. Het
is goedkoper, kwalitatief even goed
en zeker aangenamer voor de patiënt.
Thuis is het beter.”
Een ziekenhuis dat pleit voor minder
ziekenhuis: u bent heiliger dan de paus.
“Wij zijn een instrument van de
Vlaamse overheid en staan in dienst
van de gemeenschap. We verdedigen
daarbij niet ons belang, maar vooral
dat van de patiënt. Onze werking
stemmen we af op de manier waarop
de financiering zal gebeuren. Het UZ
Gent moet goed werk leveren in functie
van de gezondheidszorg, niet voor