Binnenstedelijke Balkons in Beeld - Bouwfonds

More documents

Recommendations

Info

Schone steden De industriële revolutie in de tweede helft van de 19 e eeuw leidde tot een sterke bevolkingsgroei in de Nederlandse steden. De behoefte aan nieuwe woningen nam toe en steden breidden zich uit. De kwaliteit van veel woningen liet te wensen over. Dit was een bron voor epidemieën en sociale misstanden en leidde tot een slechte hygiënische situatie. Ook de angst voor ongebreidelde groei van steden leidde tot overheidsingrijpen. Met de invoering van de Woningwet in 1901 werd getracht meer en betere woningen te realiseren en de groei van de steden in goede banen te leiden (Van der Cammen & De Klerk 1993). De wet bevatte bijvoorbeeld bouwvoorschriften waaraan nieuwe woningen moesten voldoen. Ook werden grote en snel groeiende gemeenten verplicht om uitbreidingsplannen op te stellen. De stedenbouw in Nederland bloeide op. Hieraan lag naast een sociale visie op goede en gezonde woonomstandigheden ook een streven naar schoonheid en openbare welstand ten grondslag (Groetelaers 2004). Gebundelde deconcentratie Na de Tweede Wereldoorlog nam het woningtekort snel toe. Dit, in combinatie met de schaarste aan grondstoffen en kapitaal, legitimeerde actief ingrijpen van de overheid (Groetelaers 2004). In de jaren die volgden werd de ruimtelijke ordening steeds meer gecentraliseerd. Er verschenen twee Rijksnota’s inzake de Ruimtelijke Ordening en in 1965 werd de Wet op de Ruimtelijke Ordening aangenomen. Belangrijke doelstelling van de overheid was het in goede banen leiden van de enorme verwachte bevolkingsgroei. Daartoe werden kernen aangewezen, waarin de bevolkingsgroei moest worden opgevangen. Dit gebundelde deconcentratiebeleid, gericht op aangenaam wonen in groene woonmilieus, was een “streven naar samenhangende verstedelijking, zonder tegen de stroom van suburbanisatie op te roeien” (Van der Cammen & De Klerk 1993, pp. 137). Hernieuwde aandacht voor steden De Derde Nota (vanaf 1973) borduurde inhoudelijk voort op de gedachte van gebundelde deconcentratie, maar ook de keerzijde van het groeikernenbeleid werd belicht. Er was sprake van selectieve migratie, waarbij vooral meer welgestelde huishoudens de stad verlieten. Daarmee verdween ook het draagvlak voor veel stedelijke voorzieningen. Werkgelegenheid bleef juist wel in de steden geconcentreerd, met omvangrijke pendelstromen tot gevolg. Geleidelijk verschoof de aandacht van de ruimtelijke ordening richting de “oude” steden. De wens tot intensiever gebruik van ruimte in de centrale steden stond voorop, hetgeen werd aangeduid met stedelijke intensivering en de compacte-stad-gedachte. Ook de recessie en de hoge werkloosheid begin jaren ’80 droegen bij aan hernieuwde interesse in de steden. Gesproken werd over stedelijke vernieuwing, dat draaide om revitalisering van de stad als vestigingsplaats voor economische activiteiten (Van der Cammen & De Klerk 1993). In de Vierde Nota Ruimtelijke Ordening uit 1988 werd het beleid van groeikernen en deconcentratie verruild voor beleid gericht op versterking van economisch kansrijke gebieden, stedelijke knooppunten en mainports. Gestreefd werd naar meer bundeling van wonen, werken en voorzieningen in steden. Dit diende meerdere doelen. Het moest bijdragen aan vitale steden en bevorderen van stedelijkheid in de netwerksamenleving (Huitink 2009). Andere doelstellingen waren het voorkomen van verrommeling van het landschap en het bijdragen aan verwezenlijken van duurzaamheidambities, via terugdringen van autoverkeer en verhogen van het draagvlak voor openbaar vervoer. De Vierde Nota Extra (VINEX) uit 1991 sloot hierop aan en voorzag in grote nieuwbouwlocaties in en nabij grote steden. Meer aandacht voor binnenstedelijk bouwen Met de Nota Ruimte (2004) werd dit verstedelijkingsbeleid voortgezet. Hoewel men niet meer sprak over de compacte stad is ten opzichte van de Vierde Nota de aandacht voor binnenstedelijk bouwen versterkt (Keers e.a. 2010). Gestreefd werd naar verdichting, transformatie en herstructurering. Werd in de VINEX nog gestreefd naar realisatie van 30% van de totale nieuwbouwopgave binnen bestaand stedelijk gebied, in de Nota Ruimte werd uitgegaan van 25 tot 40% (VROM 2004). In de Structuurvisie Randstad 2040 werd de verdichtingsopgave voor de Randstad zelfs gesteld op 500.000 nieuwe woningen tot 2040, waarvan 40% binnenstedelijk (VROM 2008). De Tweede Kamer aanvaarde in 2009 een motie om landelijk 40% en in de Randstad 60% als richtlijn te hanteren. In 2010 beargumenteerde de Rijksbouwmeester dat 80% bouwen in binnensteden gewenst en haalbaar is (Van der Pol 2010). Samenvattend kunnen we stellen dat de Nederlandse overheid van oudsher een sterke invloed heeft op de ruimtelijke ordening en stedenbouw van ons land. Na een periode van (gebundelde) 10
deconcentratie staat sinds de jaren ’80 het versterken van de steden centraal in het beleid. Een steeds groter aandeel van de nieuwbouwproductie zou binnenstedelijk moeten plaatsvinden. Doelstellingen van het compacte stadbeleid zijn ondermeer het leveren van een bijdrage aan de economie, het voorkomen van verrommeling van het platteland en het creëren van draagvlak voor openbaar vervoer en voorzieningen. 2.3 Binnenstedelijke woonwensen Nu de beoogde nieuwbouwproductie is beschreven wordt in deze paragraaf ingegaan op de vraag naar woningen in het algemeen en die naar binnenstedelijke woonmilieus in het bijzonder. Voor de meeste mensen in ons land is een eengezinswoning met een tuin buiten –maar wel nabij- de stad het ideaalbeeld (NVB 2010). Een stedelijke woonomgeving spreekt slechts een kleine minderheid van de woonconsumenten aan (Boumeester e.a. 2009; Van Engelsdorp Gastelaars 2010). Vooral jongere en oudere één- en tweepersoons huishoudens hebben een stedelijke voorkeur, maar toch ook een kwart van de gezinnen (Boumeester e.a. 2009). De vraag naar binnenstedelijk wonen moet niet te snel vertaald worden in een vraag naar appartementen. Ook voor veel (potentiële) stedelingen is een appartement eerder second best dan first choice (Bouwfonds 2009). Slechts een minderheid van de potentiële stadsbewoners verkiest een appartement. Alleen in binnensteden geïnteresseerde senioren geven overwegend (60%) de voorkeur aan een appartement (Boumeester e.a. 2009). Stedelijke doelgroepen waarderen vooral het voorzieningenniveau in steden (Boumeester e.a. 2009). Dat daar over het algemeen minder ruimte tegenover staat neemt men enigszins voor lief. Toch hechten ook stadsbewoners aan rust, ruimte en groen (VROM 2007). De schaarse ruimte die men in en om de woning heeft moet optimaal te gebruiken zijn (Boumeester e.a. 2009). Dat geldt ook voor mensen die op zoek zijn naar een binnenstedelijk appartement. Hoewel er tussen doelgroepen verschillen bestaan hangen de belangrijkste eisen die men aan binnenstedelijke appartementen stelt samen met voldoende en functionele ruimte in en om de woning (Boumeester e.a. 2009; Bouwfonds 2009). Het gaat dan om oppervlak en aantal vertrekken, maar vooral ook om de bruikbaarheid daarvan. Volgens Bouwfonds (2010) is de belangrijkste eis buitenruimte, gevolgd door voldoende bergruimte en het aantal vierkante meters en kamers. Type architectuur is bijvoorbeeld veel minder belangrijk. Ook het OTB concludeert dat buitenruimte zeer belangrijk is voor bewoners van binnenstedelijke appartementen (Boumeester e.a. 2009). Bij voorkeur is dit een tuin, maar een groot balkon of terras kan een alternatief zijn. Figuur 2.1 Nieuwbouwproductie woningen Nederland naar type 1995-2010 100.000 90.000 80.000 70.000 60.000 50.000 40.000 30.000 20.000 10.000 0 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 MGZ Koop MGZ Huur EGZ Koop EGZ Huur Bron: CBS, eigen bewerking Veel auteurs wijzen op de mismatch tussen het compacte stadsbeleid en woonwensen (zie o.a. Van Engelsdorp Gastelaars 2010; De Zeeuw 2010). Daarbij worden harde woorden niet geschuwd. Het compacte stadbeleid wordt “dictatuur van planners” genoemd (Groot 2009) en “betutteling van de consument” (Dieleman & Musterd 1999, pp 29). Bovendien wordt erop gewezen dat binnenstedelijk 11
Page 1: Binnenstedelijke Balkons in Beeld U
Page 5 and 6: Voorwoord Hoewel het toen nog aange
Page 7: 6 Expertmeeting 51 6.1 Inleiding 51
Page 10 and 11: Sturing bij binnenstedelijke appart
Page 12 and 13: Lessen voor binnenstedelijke gebied
Page 14 and 15: xii
Page 16 and 17: Wat onder vraaggericht ontwikkelen
Page 18 and 19: Onderzoeksvragen Om de centrale vra
Page 20 and 21: Voor de casestudy is gebruik gemaak
Page 23: 2. Compacte steden en woonwensen Pl
Page 27 and 28: 2.5 Oplossingen Over de vraag of he
Page 29: andere functies- nodig. Dat ook pro
Page 32 and 33: wat kan en mag richting een gewenst
Page 34 and 35: 3.3 Het ontwikkelingsproces van bin
Page 36 and 37: Tussen 1945 en 1990 was primair het
Page 38 and 39: Op de lange termijn is het streven
Page 40 and 41: 3.5.4 De eindgebruiker Rollen en do
Page 42 and 43: Het institutionele arrangement Er l
Page 44 and 45: 4.2 Woningontwikkeling in Nederland
Page 46 and 47: Figuur 4.1 Waardecreatieketen 32 Br
Page 48 and 49: 4.4.4 Behoefte aan zeggenschap bij
Page 50 and 51: 2006). Je zou kunnen zeggen dat ach
Page 52 and 53: Bovendien wijzen veel auteurs op de
Page 54 and 55: eantwoorden van de onderzoeksvragen
Page 56 and 57: Soms wordt gesteld dat stedelijk ge
Page 58 and 59: serres, loggia’s en Franse balkon
Page 60 and 61: 5.5.1 De overheid In 3.5.1 is de ge
Page 62 and 63: 5.6 Buitenruimte en sturingsmogelij
Page 64 and 65: aanbiedersmarkt niet voldoen aan de
Page 66 and 67: Overwegingen bij samenstelling van
Page 68 and 69: 6.3.3 Consumentenvraag naar buitenr
Page 71 and 72: 7. Casestudy: La Grande Cour “Urb
Page 73 and 74: 7.3 Ontwerp Westerdokseiland In Hoo
Page 75 and 76:
Kaders buitenruimte Het SO stelde d
Page 77 and 78:
7.4.4 Synthese ontwerp op gebieds-
Page 79 and 80:
Anticiperend op de voorgenomen wijz
Page 81 and 82:
7.6.1 Methodologische overwegingen
Page 83 and 84:
Dat buitenruimte geen onderdeel uit
Page 85 and 86:
8. Conclusies en Aanbevelingen “W
Page 87 and 88:
8.3 Privé buitenruimte als kwalite
Page 89 and 90:
Dit alles werd mede mogelijk gemaak
Page 91 and 92:
4. Zorg al vroeg in het ontwikkelpr
Page 93 and 94:
Epiloog “Als de Wind van Verander
Page 95 and 96:
Literatuurlijst AAR, VAN U. & J. VA
Page 97 and 98:
HEALEY, P. (2006) Urban complexity
Page 99:
TEISMAN, G.R. & E.H. KLIJN (2002).
Page 102 and 103:
Appendix I Begrippenlijst AANBIEDER
Page 104 and 105:
Appendix II Verslag Expertmeeting D
Page 106 and 107:
4 Oorzaken mismatch RJ: Die ontwikk
Page 108 and 109:
5. Regelgeving als oplossing? FD: I
Page 110 and 111:
Appendix III (… Vervolg) Tabel II
Page 112 and 113:
Bestemmingsplan IJ-oevers, dat date
Page 114 and 115:
De ontwikkelcombinaties die vervolg
Page 116 and 117:
Terugkijken op het eindresultaat De
Page 118 and 119:
ijvoorbeeld “hoogwaardig metselwe
Page 120 and 121:
Balkons en terrassen Op een gegeven
Page 122 and 123:
De stedenbouwkundige contouren ware
Page 124 and 125:
Tegenwoordig anders? Als marktparti
Page 126 and 127:
Appendix VI (… Vervolg) 1 Vraagge
Page 128 and 129:
Appendix VI (…Slot) 1 Vraag geric
Page 130 and 131:
Appendix VIII Geraadpleegde documen
Page 132:
De foto’s in dit rapport zijn (de
show all

Binnenstedelijke Balkons in Beeld - Bouwfonds

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?