rapport 'Van mega naar beter - Dialoog Megastallen

3. Projecten worden gefi nancierd, maar de opschaling naar de brede praktijk veel minder. De opgave voor
de lange termijn is dat partijen met elkaar de nodige vormen van stimulering ontwikkelen om deze
opschaling mogelijk te maken. Denk daarbij aan diverse fi nancieringsvormen, gezamenlijke afspraken,
uitwisseling van kennis en ervaring, inspiratie, communicatie en educatie.
4. Door het samenwerkingsverband is geconcludeerd dat het wenselijk en noodzakelijk is om onderscheid
te maken tussen ‘blijvers en wijkers’ (bedrijven die doorgaan en bedrijven die op termijn zullen stoppen).
Door de focus en energie te concentreren op de blijvers, en met name de voorlopers daaronder, is een
grotere beweging vooruit te creëren.
Ook de minister van LNV vindt dat het PBL laat zien dat er al veel gebeurd is en dat er toch nog forse
opgaven liggen, zo blijkt uit haar reactie 21 op het rapport van het Planbureau en de voortgangsrapportage
over de Uitvoeringsagenda. Zij vindt daarnaast dat de samenwerking in de Uitvoeringsagenda vertrouwen
geeft dat de juiste koers is ingezet. Het beeld is, zoals reeds opgemerkt, genuanceerd. Op onderdelen is wel
degelijk veel gebeurd de afgelopen jaren, en met resultaat. Anderzijds kan eenvoudig worden vastgesteld
dat er nog erg veel moet gebeuren. Van een herontwerp van de veehouderij is geen sprake. Bovendien blijkt
uit het vorenstaande dat er wel ambities zijn geformuleerd, maar dat die tot op heden in onvoldoende mate
zijn vertaald in concrete doelen met tijdpad.
Een en ander laat onverlet dat de partijen die gezamenlijk de Uitvoeringsagenda Duurzame Veehouderij
dragen na het opstellen van de voortgangsrapportage in juni 2010 aan de slag zijn gegaan met het formuleren
van tussenstappen voor de periode tot 2015. Tussenstappen op weg naar de zes speerpunten en een
aantal uitdagingen die voor 2023 benoemd zijn. Er is een routeplan opgesteld waarin de ambities en de
acties gebundeld zijn, en dat is vastgesteld in het bestuurlijk overleg van de Uitvoeringsagenda op 27 januari
2011. In het routeplan worden de uitdagingen voor 2023 geformuleerd, de ambities tot 2015 en de acties die
met voorrang worden opgepakt in 2011. Ook is aangegeven wie de trekker is van een bepaalde actie. De
ambities die benoemd zijn worden opgevat als ‘inspanningsverplichting’.
In de concept 2 e voortgangsrapportage Uitvoeringsagenda Duurzame Veehouderij (juli 2011) wordt ingegaan
op de opgestelde routeplannen en aangegeven wat er inmiddels in gang is gezet, worden op onderdelen de
resultaten gemeld (bijvoorbeeld dat de doelstelling van 5% integraal duurzame stallen in 2011 is bereikt voor
pluimvee en varkens) en worden de prioriteiten voor 2012 aangegeven.
De Uitvoeringsagenda Duurzame Veehouderij laat zien dat er in gezamenlijkheid door een aantal partijen
gewerkt wordt aan de ambitie voor de toekomst van de veehouderij: ‘Samen werken aan een in alle
opzichten toonaangevende duurzame veehouderij in 2023. Een veehouderij die met behoud van concurrentiekracht,
produceert met respect voor mens, dier, milieu en omgeving inclusief de eff ecten van de
Nederlandse veehouderij elders in de wereld’. In deze agenda kiest de overheid (rijk en provincies) voor
samenwerking met een aantal stakeholders. De Uitvoeringsagenda heeft op zijn minst een poging
ondernomen om het ‘advies’ van het PBL op te volgen. Het gaat in de agenda om inspanningsverplichtingen.
Het is de vraag of daarmee in voldoende mate is voldaan aan het pleidooi om een duidelijke visie te
ontwikkelen, dilemma’s te benoemen en van een antwoord te voorzien, heldere doelen te formuleren en te
koppelen aan een tijdpad. Die vraag is in de dialoog uitdrukkelijk aan de orde.
21 Brief van 29 juni 2010 aan de Tweede Kamer der Staten-Generaal betreff ende Voortgangsrapportage Toekomstvisie en
Uitvoeringsagenda Duurzame Veehouderij
Ministerie van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie Van mega naar beter | 29