nr. 6 juni - Publicaties Nederlandse Politieke Partijen

,Mensen die de geschiedenis begrijpen"
Om een denkbeeld te verkrijgen, hoe de Duitse imperialisten hun
plannen zullen trachten uit te voeren, is het goed een blik te werpen op
de geschiedenis na Versailles, het vredesverdrag waarmee de eerste
nederlaag van het Duitse imperialisme werd bezegeld.
Dit des te meer, omdat Adenauer vooral mensen in zijn dienst wil
hebben, die deze geschiedenis en de toen door Duitsland gevolgde
methoden kennen. Hij heeft eens ( op 22 October 1952) in de Bondsdag
verklaard:
,Men kan geen ministerie van bui-tenlandse zaken opbouwen als men
niet ten mins.fe op de leidende posten mensen heeft, die iets van de geschiedenis
van vroeger begrijpen."
Het is daarom ook voor ons nodig te zien hoe deze vaklui na Versailles
zijn opgetreden.
Voor het herstel van zijn macht en de voorbereiding van nieuwe
agressie maakte Duitsland gebruik van de tegenstellingen tussen de
overwinnaarsstaten; het speelde Engeland tegen Frankrijk en Ainerika
tegen Engeland en Frankrijk beide uit. Maar bovenal benutten de
Duitse militaristen de klassehaat, die de heersende kringen in de Westelijke
landen koesterden tegen de Sowjet-Unie en tegen de arbeidersbeweging.
Reeds tijdens de onderhandelingen in Versailles maakten de
Duitse diplomaten en de industrii:~len en militaristen die hen leidden,
daarvan gebruik.
Zij gebruikten de haat tegen de Sowjet-Unie om een leger voor Duitsland
te handhaven en concessie na concessie te verkrijgen. Als er een
eis werd gesteld, waaraan de Duitse militaristen onder geen beding
wilden voldoen, werd gesproken over het ,rode gevaar" ~n de Sowjet­
Unie en in Duitsland zelf en de geallieerden trokken hun verlangens in.
Zij gingen hierbij zeer ver. Tegenover Frankrijk deed b.v. generaal
Ludendorff in 1919 al aan Clemenc;eau het aanbod om een Duits leger
te vormen voor een interventie-oorlog tegen de Sowjet-Unie. De leider
der Duitse diplomaten, Erzberger, stelde ongeveer tezelfder tijd voor
om een soort gemeenschap tussen de Duitse en Franse industrielen tot
stand te brengen en gemeenschappelijk de opdrachten te verdelen.
Clemenc;eau voelde zich destijds evenwel nog niet zo zwak, als Mendes
France of Faure of hun Nederlandse collega's, die een Duits nazi-leger
als laatste reddingsboei voor hun bankroete stelsel aangrijpen. Hij ging
er niet op in en ook het voorstel aan de industrielen, waarin nu de
Franse grate magnaten hun hoop zien, werd niet aanvaard.
Maar later gingen de Franse grootkapitalisten, met verraad aan de .
belangen van hun land, wel tot dergelijke stappen over. Zij maakten,
evenals thans, het verbond met de Sowjet-Unie waardeloos en leverden
zich zo over aan de ongenade van de W ehrmacht. Het gevolg was dan
ook niet dat de Duitse laarzen over het Rode Plein stampten, maar over
de boulevards van Parijs ...
De traditie der Churchills
Ook Engeland wisten de Duitse militaristen te paaien.
Reeds vanouds waren er in Engeland kringen, die ervan droomden
317