Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
En God zeide: Laat Ons mensen maken, naar Ons beeld, naar Onze gelijkenis...<br />
Genesis 1:26<br />
Aangaande de dagen onzer jaren, daarin zijn zeventig jaren, of, zo wij zeer sterk zijn, tachtig<br />
jaren...<br />
Psalmen 90:10<br />
<strong>IK</strong> <strong>HEB</strong> <strong>NU</strong> <strong>WEER</strong> <strong>DE</strong> <strong>TIJD</strong><br />
Twaalf jaar geleden verwees dokter Joke, mijn huisarts, mij naar het Onze Lieve Vrouwe<br />
Gasthuis te Amsterdam. Zij vond dat ik te vaak bronchitis kreeg en wilde mijn longen, mijn<br />
ademhalingswegen nu eens grondig laten onderzoeken. Ik maakte een afspraak met dokter W.,<br />
een al oudere longarts, die mij beklopte, beluisterde en mijn bloeddruk mat, nadat hij mij eerst<br />
uitvoerig over mijn gezondheidstoestand, mijn ziekten en die van mijn naaste bloedverwanten<br />
had ondervraagd. Ik verzweeg hem niet dat ik omstreeks mijn twintigste levensjaar<br />
longtuberculose had gehad, waarvoor ik jarenlang had moeten kuren. Hij vroeg mij ook of ik<br />
rookte. Nee, ik rookte niet, kon ik hem naar waarheid hoewel met een niet al te gerust geweten<br />
verzekeren. Ik was er enkele jaren tevoren mee opgehouden, maar ik had mij er wel tientallen<br />
jaren aan bezondigd, een van de dingen waarvan ik in mijn leven werkelijk spijt heb.<br />
Een week later moest ik naar het ziekenhuis terugkeren voor röntgenfoto's,<br />
bloedonderzoek, prikken of krassen in mijn onderarm, teneinde vast te stellen of ik voor bepaalde<br />
stoffen allergisch was, en voor een test van mijn longfunctie. Vooral die test was een niet<br />
onverdeeld genoegen, al vind ik het altijd opwindend om mij aan de zorgen en bevelen van een<br />
veelal aankomende verpleegster toe te vertrouwen, zodat het er even op lijkt dat ik met haar op<br />
een heel rechtzinnige wijze ben verloofd. Welnu, ik werd door haar gemeten, waarvoor ik mijn<br />
schoenen moest uittrekken (meteen al zoiets intiems), en waarbij ik vaststelde dat ik in mijn<br />
lange leven drie, vier centimeters was gekrompen. Ik werd ook gewogen. Daarna zei de zuster<br />
mij dat ik, in een kleine geoutilleerde kamer, `mocht' plaatsnemen op een stoel voor een apparaat<br />
dat op een monitor was aangesloten. Een uur lang moest of mocht ik, met een genadeloze knijper<br />
op mijn neus en een mondstuk tegen mijn tanden, in een buis blazen, op verschillende manieren<br />
en uit alle macht, zodat mijn ogen uit mijn kassen puilden en ik er op het laatst vurig naar<br />
verlangde van mijn kortstondige geliefde afscheid te nemen om haar, althans in het ziekenhuis,<br />
nooit meer terug te zien. Op de monitor werden de curven zichtbaar waarbinnen mijn ademhaling<br />
zich onder al die beproevingen had bewogen.<br />
Op grond van het onderzoek schreef dokter W. mij middelen voor om mijn bronchiën te<br />
verwijden en het ontsteken van mijn longen tegen te gaan. Van allergie was geen sprake, hadden<br />
de krassen uitgewezen. Daar heb ik waarschijnlijk alleen in mijn ziel last van. Dat ik<br />
longemfyseem had werd mij niet verteld. `Je longen zijn niet al te best,' berichtte Joke mij, nadat<br />
zij van de uitslag van het onderzoek kennis had genomen. `Van de tien mannen van jouw leeftijd<br />
ben jij er een van de twee met de zwakste longen.' Ik weet niet goed meer of zij `zwakste' dan
Change language