Koelen en Bevriezen van Visch aan Boord van Schepen - KNVvK ...

□ KOELTECHNIEK 23
.
drijf behoeft slechts een verdeelstukje,
(dat los op de pijp rust, weggenomen
te worden, waarna de betreffende pijp
met een staalborstel inwendig van slib
of andere afzettingen uit het water
gereinigd kan worden.
3. Lage aanschaffingskosten: door
de gunstige warmtedoorgangscoëfficient
kan met een klein koelend oppervlak
volstaan worden; de eenvoudige
bouw werkt mede om de prijs laag te
houden.
Warmte-doorgangscoëfficient.
De gunstige warmtedoorgangscoëfficient
k is te danken aan de groote
snelheid, waarmede het water in een
dunne laag langs de binnenzijde der
pijpen afvloeit. Zooals bekend, is
warmte snel af te voeren. Ter bereiking
van dit doel wordt de gasaansluiting
niet boven aan de ketel
aangebracht, doch ongeveer ter halve
hoogte, in welk gedeelte de verhitte
gassen waterpijpen treffen, die reeds
met een dun laagje condensaat bedekt
zijn, dat van boven af stroomt,
hetgeen de warmteoverdracht
bevordert.
Bij verhooging van de belasting bij
een bepaald koelwaterverbruik neemt
k af; vergrooting van de hoeveelheid
koelwater bevordert, tot een zekere
grens, de warmteoverdracht. De vloeistoftemperatuur
is tot nagenoeg op de
temperatuur van het afloopende
niet mogelijk. Achterschakeling van
een eenvoudige vloeistofnakoeler in
tegenstroom met het versche koelwater
is dus gewenscht.
Bij een hier te lande gebouwde
ketel condensator met een verkoelend
oppervlak, aan de buitenzijde der
waterpijpen gemeten, van 9,85 m 2
werd bij een koelwaterverbruik van
10,9 m 3 /uur en een gemiddeld temperatuurverschil
van 2,31 °C. een
warmtedoorgangscoëfficient k gemeten
van 1920 Cal uur.
M 2 °C.
Wel moet in het oog gehouden
de warmteoverdracht van volkomen
gassen zeer slecht, van condenseerende
damp daarentegen zeer goed.
zoodat het zaak is de oververhittings-
koelwater terug te brengen; daar de
warmteoverdracht evenwel in gelijkstroom
met het koelwater geschiedt, is
een onderkoeling van de vloeistof
worden, dat de warmteoverdracht
sterk achteruitgaat, indien zich slib,
olie of andere verontreinigingen op de
pijpwanden afzetten.
Der Flüssige Sauerstoff. Seine Aufbewahrung,
sein Transport und seine
Erzeugung. M. Laschin. Uitgave:
Carl Marhold, Halle am SaaIe, 1929.
Prijs 4.40 Mk. (ingen.)
Het boek is verdeeld in twee gedeelten.
Het eerste en voornaamste
gedeelte behandelt uitvoerig de
methoden voor het bewaren, vervoeren
en distribueeren van zuurstof
in gasvormigen en vloeibaren
toestand. Op aangename en toch
wetenschappelijke wijze wordt een
overzicht gegeven van de constructie
en isolatie der kleinere en grootere
reservoirs voor vloeibare zuurstof,
verduidelijkt door verschillende goede
afbeeldingen.
Met de publicaties van Meissner
over de geringe waarde van het
polijsten en de groote waarde van het
electrisehe geleidingsvermogen voor
het verminderen van de warmtestraling
is bij enkele opmerkingen van
blz. 15 nog geen rekening gehouden.
De schrijver staat daarna uitvoerig stil
bij de methoden van verdamping en
verdeeling op de centrale distributieplaatsen
en in de fabrieken.
In de betreffende hoofdstukken zijn
waardevolle gegevens opgenomen
over de verdampingsverliezen tijdens
het aftappen uit de gasscheidingsapparaten,
het bewaren en afleveren.
Het tweede gedeelte geeft een overzicht
van de verschillende procédé's
voor het afscheiden van vloeibare
zuurstof. Daarin worden in hoofdzaak
de methoden van Linde, Claude (air
liquide) en Heylandt vergeleken en het
krachtverbruik per kg geproduceerde
zuurstof voor elk bepaald. De
bedoeling van dit hoofdstuk is niet een
wetenschappelijke behandeling
van dit zeer uitgebreide onderwerp;
daarvoor zijn andere boeken. Het is
den schrijver echter gelukt, in het kort
een duidelijk overzicht te geven, voor
zoover het onderwerp van belang is
voor de zuurstofindustrie en noodig
was als aanvulling van het eerste
hoofdstuk.
Het boek kan een ieder, die, zonder
op de theorie diep in te gaan, toch een
duidelijk begrip wil hebben van den
tegenwoordigen stand van het zuurstofvraagstuk,
ter lezing worden aanbevolen.
MEDEWERKERS.
Het is ons aangenaam te kunnen
berichten dat tot de medewerkers aan
,,Koeltechniek” alsnog zijn toegetreden
de heeren Prof. C.F. van Oijen
en L. Allard.
In het vorige nummer zijn door een
misverstand onder de medewerkers
vermeld de heeren Prof. Dr. L.S.
Ornstein en E.F.M. van der Held.