1953 0 - Orde der Verdraagzamen

© Orde der Verdraagzamen
1953 – 1954 - Herenkring
Les 1 – 3 november 1953
veranderd. Die richting kan echter niet voorgoed veranderd worden daar, eigenaardig genoeg,
deze cel de eerst ontvangen impuls het langste behoudt en zich voortdurend naar deze
oorspronkelijke kracht blijft richten. Deze oorspronkelijke kracht kan wel verzwakt worden,
maar niet teniet gedaan, vandaar ook de grote invloed van de jeugdervaringen op het denken
van de mens. Ik zou daar dan verder nog aan toe willen voegen dat het niet altijd mogelijk is
om het denken te stimuleren door toevoeging van anorganische stoffen. Het is vaak wel
mogelijk door organische stoffen dit te doen, nog vaker is het mogelijk door het omzettingssysteem,
dus de spijsvertering, een bepaalde wijze van voeding, het zodanig te beïnvloeden,
dat hierdoor het denkvermogen aanmerkelijk wordt verscherpt en het bevattingsvermogen
daarvan vergroot. Het bevattingsvermogen van elke cel wordt bepaald door zijn totale
capaciteit tot het opnemen van lading en het behouden daarvan. Het totaal van het
geheugenvermogen van de mens is dan ook wederom afhankelijk van het totaal van de in de
hersencellen aanwezige energie plus de mogelijkheid tot behoud daarvan. En vandaaruit kunt
U dus verder aan en dan krijgt U te maken met een langzame maar in de loop der jaren toch
merkbare rotatie van het moleculair systeem in de hersenen, welke rotatie op haar beurt
bepaalde impulsen In die periode sterk vastlegt, terwijl andere praktisch verwaarloosd worden.
Het gehele denkwezen, het gehele denksysteem, zoals dit door de mens lichamelijk wordt
gebruikt, moet dus worden gezien als een zeer sterke hoeveelheid van individuen, die door
onderlinge samenwerking t. o. v. de buitenwereld een groot en geheel beeld tot stand kunnen
brengen. Ze hebben gemeenzaam een methode van stofwisseling, zij hebben verder
gemeenzaam hun mogelijkheid tot ontwikkeling. Wat zij niet gemeen hebben echter is de
capaciteit; tot behouden, wat zij verder niet gemeen hebben is de volledige richting van hun
wezen. We zijn weer een klein eindje dichterbij gekomen, geloof ik.
U had het over anorganische en organische substanties die toegevoerd zouden kunnen
worden aan een hersencel. Door toevoeging van organische stoffen zou het herinneringsvermogen
gestimuleerd. worden. zou U mij kunnen zeggen welke organische
stoffen U dan bedoeld heeft om deze herinneringsstimulans op deze cellen te kunnen
uitoefenen?
Ja, in hoofdzaak zijn dit suikers, verder is het verwerkte Phosphor II en we hebben we verder
nog te maken met verschillende zuren. Abominezuren kunnen, in geringe mate toegevoerd,
een sterke, een zeer sterke werking hebben. Het is dus mogelijk om hiermede een mens tot
herinneren te brengen. Het is U misschien bekend dat het herinneringsvermogen van iemand
die een voortdurende plantaardige voeding geniet, sterker in en dat diens denkvermogen over
het algemeen iets vlugger is, plus diens reactie, dan bij iemand die voortdurend zich met
vleesvoeding, dierlijke voeding, zich zou voeden. Ik geloof niet dat er totnogtoé op aarde
proeven zijn genomen waarbij mensen een grotendeels uit b.v. minerale stoffen tot stand
gebrachte voeding tot zich namen. Zou dit echter het geval zijn dan zou blijken dat een
dergelijke voeding, juist door het ontbreken van zekere stoffen daarin, in de juiste verwerkte
vorm, een sterke vertraging in het denken tot stand zou brengen en dat als zodanig dus veel
van de vervangingsstoffen die men vaak propageert als geschikte voeding, in werkelijkheid de
mens zouden maken tot een soort idioot, waarin alleen de sterkste reacties nog blijven
bestaan. Ik zo dan verder nog op willen merken dat het ook mogelijk is om het denkvermogen
op en andere wijze te verzwakken. Wanneer U een overmatige dosis van sexhormoon toedient,
dan zult U de eigenaardige gevolgen zien, vooral wanneer U dat bij herhaling doet dat er in de
hersenen uitputtingsverschijnselen voordoen, en wel waarom? De kracht die normaler wijze
gebruikt zou moeten worden om het denkvermogen in stand te houden, wordt nu naar de
zaadcellen afgevoerd, de daarbij komende prikke1 leidt tot een veelvuldige afvoering van die
zaadcellen, waarbij dus een voortdurende nieuwe vorming van zaadcellen noodzakelijk blijkt.
Een te ver doorgevoerd sexueel leven betekent dus een sterke vermindering van het
denkvermogen. En nu heb ik daarover voor vanavond, meen ik althans, al voldoende gezegd.
Ik zou U willen vragen wat U voor zuur bedoeld hebt zoeven.
Ik kan het juiste woord helaas niet vinden, maar ik hoor het als Abominenzuur. Het schijnt een
zuur te zijn dat in hoofdzaak in bepaalde planten voorkomt, ofschoon het ook lange chemische
weg wordt samengesteld en het schijnt ook in verband te staan met de spijsvertering, tussen
twee haakjes.
6