Rode pluche niet meer als einddoel - Theater Instituut Nederland

Ma-thesis - Jenneke den Bol, 0164720
Tenslotte vertelt Van den Berg dat Guido Kleene van Compagnie Dakar allerlei jonge mensen bij
elkaar heeft getrommeld om een reactie schrijven op de beleidsvoorstellen. Simon van den Berg is
aan het schrijven, maar kan dit alleen samen met de makers. Binnenkort zal hier verder aan gewerkt
worden. Samen willen ze graag van de negatieve toon van het debat en het crisisgevoel af. Ook is het
slecht dat alleen de negatieve punten van de beleidsvoorstellen naar voren komen, want het beleid
biedt ook mogelijkheden. Het ligt aan de manier waarop de theatermakers ermee om zullen gaan.
Natuurlijk stellen ze vragen over hoe het van bovenaf ingevuld wordt. Maar op die vragen proberen ze
antwoord te geven. Waar zijn we het mee eens en waar zijn we het minder mee eens? Op dit moment
doen de beleidsmakers een voorstel en dan wordt er alleen vanuit negativiteit door de theatermakers
op gereageerd en dat brengt niemand verder. Zij merkt dat het jammer is om op een plan van de Raad
voor Cultuur te reageren, want eigenlijk zou je voor die tijd al een eigen plan moeten hebben. Dan kan
je dat ernaast leggen in plaats van het aanschaven van geformuleerde regels. Ook Actie Heinz komt
nu met plannen om de regels aan te schaven. Mag dit dan wel of mag dat dan niet? Kunnen we dan
niet een metertje opschuiven? In het manifest wordt geprobeerd met vertrouwen naar de toekomst te
kijken en daarom is het eigenlijk geen manifest meer. Het gaat voornamelijk over het wegnemen van
wantrouwen, angst en twijfel. Maar over gewoon aan het werk willen gaan. Het vinden van de juiste
toon is moeilijk. Negativiteit heeft volgens haar geen zin. Dit gevoel valt Lotte van den Berg ook op
aan de reactie van Dood Paard.
8.3.6 Interview met Alexandra Koch
Afgenomen op 8 augustus 2007 18.00u – 19.00u
1. Alexandra Koch is geboren op 24 september 1970 in de stad Kiel in Duitsland.
2. Het werk van Alexandra Koch is voort gekomen uit een interesse voor performance art en dat heeft
te maken met de authenticiteit op het toneel. Dit is altijd een spel met de haalbaarheid van
werkelijkheid op het toneel. Tijdens de regieopleiding heeft de interesse in performance art zich
doorontwikkeld in een interesse voor nieuw repertoire. Ze noemt het werk van schrijvers Paul
Pourveur en Esther Gerritsen. De afgelopen jaren is Koch vooral bezig geweest met schrijvers samen.
Ze vertelt verhalen op een vrij klassieke manier, maar daarbinnen bestaat altijd nog een zoektocht
naar authenticiteit. Op dit moment zit dat voornamelijk in spelmanieren. Haar werk draait veel om
verstilling en er gebeurt zo min mogelijk. Op dit moment werkt ze bij het Nationale Toneel aan een
tekst van Judith Herzberg. Ze heeft een hekel aan momenten waarop mensen personages gaan
spelen en ze noemt haar werk eigenlijk redelijk droog. In de loop der tijd worden de beelden groter, en
wordt er meer gebruik gemaakt van geluid. Tekst, verstilling en spelen zijn belangrijke zaken voor
haar.
1. Opleiding en ontwikkeling
a. Mee oneens -2 -1 0 1 2 eens
Antwoord: Over het algemeen is het zo dat alle mensen die goed zijn in hun vak een vakopleiding
gevolgd hebben, maar er zijn altijd uitzonderingen zoals Koos Terpstra die Theaterwetenschap
gestudeerd heeft. Een gerelateerde opleiding kan ook interessante makers opleveren. Tijdens een
kunstopleiding wordt een theatermaker gescherpt in het nadenken over een voorstelling en waarom
diegene bepaalde keuzes maakt. Ook het ontwikkelen van een werkhouding is belangrijk tijdens een
opleiding. Uiteindelijk staat iemand niks in de weg om zonder vakopleiding voorstellingen te
regisseren. De weg zal moeilijker zijn, omdat een maker het netwerk mist. Koch heeft als Duitse een
101