Rode pluche niet meer als einddoel - Theater Instituut Nederland
Rode pluche niet meer als einddoel - Theater Instituut Nederland
Rode pluche niet meer als einddoel - Theater Instituut Nederland
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Ma-thesis - Jenneke den Bol, 0164720<br />
repertoiretheater is het volgens Ivana Müller gevaarlijk. Wel is het goed dat er grote<br />
productieapparaten bestaan.<br />
e. Mee oneens -2 -1 0 1 2 eens<br />
Antwoord: Versnippering is voor Ivana Müller geen probleem. Ze vraagt zich af wie controle wil<br />
hebben over het aantal groepen dat werkzaam is in het toneelbestel. Overzicht binnen het<br />
toneelbestel is onbelangrijk voor haar. De toeschouwer is bepalend voor haar, want <strong>als</strong> genoeg<br />
mensen een bepaald soort theater wil zien dan is dat voldoende voor haar. Waarom wordt de keuze<br />
dan <strong>niet</strong> aan het publiek gelaten? Zij is er bang voor dat wanneer kleine groepen hun werk <strong>niet</strong> <strong>meer</strong><br />
kunnen laten zien het bestaan van deze groepen in gevaar komt. Het is onmogelijk om te overleven<br />
wanneer je <strong>als</strong> theatermaker je werk <strong>niet</strong> kunt laten zien. Ivana Müller vraagt zich zelfs af of een<br />
pluriform theaterlandschap ‘versnipperd’ is. Het is in haar ogen juist geweldig in <strong>Nederland</strong> dat het<br />
landschap divers en verschillend is. Er zijn verschillende manieren om over theater te denken en dat<br />
moet blijven bestaan. Dat moet aan het publiek worden laten zien. Bij het <strong>Nederland</strong>s toneel denken<br />
mensen volgens Ivana Müller al snel aan mensen <strong>als</strong> Ivo van Hove, maar juist in <strong>Nederland</strong> bestaat er<br />
een grote groep mensen die in kleine conciliaties werken. Deze makers hebben ook een publiek en<br />
maken het geheel rijker. Het is super dat in een klein land <strong>als</strong> <strong>Nederland</strong> zoveel dingen naast elkaar<br />
kunnen bestaan. Wanneer je een rigide hiërarchie gaat bouwen kan dit gevaarlijk zijn.<br />
2. Speelplekken en grote zaal<br />
a. Mee oneens -2 -1 0 1 2 eens<br />
Antwoord: <strong>Theater</strong> is volgens Ivana Müller per definitie interdisciplinair, want er is de lichtman, acteur,<br />
tekstschrijver enzovoort. Ivana Müller ziet het gebruik maken van verschillende kunstvormen <strong>als</strong> dans,<br />
beeldende kunst en video <strong>als</strong> het doorontwikkelen van het medium theater. Wat is dans, vraagt zij zich<br />
steeds af? Zij heeft de dans steeds opnieuw bevraagd en daardoor heeft ze een vorm ontwikkeld die<br />
<strong>niet</strong> alleen <strong>als</strong> dans werkt. Het is belangrijk dat nieuwe invloeden de vorm veranderen en ontwikkelen.<br />
Nieuwe elementen hebben voor vernieuwing gezorgd. Interdisciplinariteit is voor Ivana Müller inherent<br />
aan kunst op zich. Ze noemt voorbeelden uit de beeldende kunst uit de jaren zestig. <strong>Theater</strong> is<br />
volgens haar enorm veranderd op het moment dat elektriciteit beschikbaar werd. Dat is voor haar ook<br />
interdisciplinariteit. Het heeft ook met de tijd te maken, want theater is een afspiegeling van de<br />
realiteit. <strong>Theater</strong> wordt gemaakt met <strong>meer</strong>dere mensen en theatermakers zouden nooit vakidioten<br />
moeten zijn. Zij ziet een democratisering van bepaalde media en dit is mede gekomen, omdat theaters<br />
een nieuw publiek wilde bereiken. Er moet alleen voor gewaakt worden dat het medium door<br />
beïnvloeding <strong>niet</strong> leidt tot artificiële kunst. Het is goed wanneer invloeden vanuit de urban art en<br />
clubcircuit ingezet worden vanuit een artistiek verlangen. Dat hoort bij vandaag. In alle vormen is er<br />
goed en slecht theater en dat moet <strong>niet</strong> vergeten worden. Zij denkt dat alles mogelijk is.<br />
b. Mee oneens -2 -1 0 1 2 eens<br />
Antwoord: Voor Ivana Müller is het belangrijk om te bepalen waar ze gaat spelen en wat het soort<br />
publiek op die plek betekent. Dit omdat ze haar werk maakt voor het publiek. Ivana maakt daar een<br />
duidelijke keuze in. In ontwikkelingen rond, bijvoorbeeld web2.0, is Ivana geïnteresseerd, omdat<br />
iedereen zijn eigen manier moet vinden om zijn of haar werk te presenteren. Het is daarentegen geen<br />
kookboek met recepten. Er zijn bijvoorbeeld voorstellingen die ze nooit op YouTube zou willen laten<br />
zien. Van deze voorstellingen geeft ze liever een beeld en een omschrijving. Via websites en het<br />
internet kan ze goed communiceren met het publiek. Voor haar is het <strong>niet</strong> alleen een informatiepunt,<br />
80