NSOB-14-11-Geslaagde-strategie_web_DEF-hyperlinks

Om de interacties tussen alle betrokkenen te bevorderen, wordt er twee
maal per jaar een brede netwerkbijeenkomst georganiseerd. Om digitale
interacties te bevorderen is de bbe-community gecreëerd, een website met
nieuwsbrief, een LinkedIn groep en Twitter. Deze community telt ruim
2800 leden.
Er is sprake van samenwerking met Duitsland, Frankrijk en Vlaanderen.
De internationale strategie is gericht op samenwerking op het vlak van
innovatie en technologie en het ontwikkelen van duurzame biomassa
productieketens.
Het ipbbe zoekt in zijn werkwijze sterk het netwerk op. Het programma
positioneert zich nadrukkelijk als een beweging die buiten plaats vindt.
Niet alleen interdepartementaal, maar nog een stap daar buiten. De
nadruk ligt op verbindingen met partijen buiten de overheid en op het
intensiveren van de verbindingen tussen die partijen onderling. Dat is
een belangrijk gegeven; het programma zoekt niet direct partners van de
overheid, maar brengt partijen met elkaar in verbinding. Meer als mediator
en verknoper, dan als spil in het netwerk of als coördinator van een keten.
Het programma zit in het netwerk, soms zelfs in het midden, maar is daar
niet zelf producerend actief. Dat roept de vraag op of veel van de op het
netwerk gerichte inspanningen in dit veld thuishoren of toch in het veld
rechtsonder, bij de strategie van maatschappelijke veerkracht.
Al vanaf de start van het ipbbe is het aangaan van partnerschappen van
belang. Het programma zoekt expliciet de samenwerking met het bedrijfsleven
en de wetenschap op. In de interviews noemt men dit zelfs als het
eigen bestaansrecht; als partij tussen bedrijfsleven en kennis, niet vanuit
een in de wet verankerende overheidstaak. De essentie van het programma
ligt buiten. Uit de beleidsanalyse zien we dat hier ook de nadruk van de
inspanningen van het ipbbe ligt. Men besteedt veel tijd en aandacht aan
het netwerk: het sluiten van overeenkomsten met partijen, het gezamenlijk
bepalen van de inhoudelijke “workpackages”, kennis delen in netwerken
op bijeenkomsten, en een grote inzet voor het tot stand brengen van
fysieke en virtuele interactie tussen de verschillende betrokken partijen.
Dat zijn inspanningen voor het realiseren van de beleidsdoelen, maar via
een indirecte weg. Het programma doet het niet zelf, maar brengt anderen
in positie om het te doen. Netwerkbijeenkomsten bijvoorbeeld kunnen
worden opgevat als momenten van kennisdeling met een bepaald bereik
(er waren zoveel mensen; dat was meer of minder dan bedoeld), maar ze
30 Vorm geven aan inhoud