“Ik wil dat MKB Zaanstreek een sterke rol speelt” - Zaanbusiness

Fiscus versoepelt
boetebeleid
De aangifte loonheffingen is per 1 januari 2006 vernieuwd.
Daarom legt de Belastingdienst voor de eerste drie aangiftetijdvakken
geen boetes op als de aangifte te laat is ingediend
of de betaling te laat is ontvangen. Vanaf het vierde
aangiftetijdvak kan de Belastingdienst voor te late aangiften
en te late betalingen wel boetes gaan opleggen.
VÉÄâÅÇ
Mr. N. Vanderveen,
Vanderveen & Kurk,
notarissen
Bron: Belastingdienst
Controledrift
fiscus beteugelen
door rechter
De belastingdienst mag te pas en te onpas van alles en nog wat
onderzoeken. Er gaan geluiden op in de Tweede Kamer om
beperkingen op te leggen aan de fiscus. De belastingbetaler zou
het wettelijke recht moeten krijgen de rechter om een oordeel te
vragen over de controledrift van de fiscus. Vooraf. Niet achteraf.
Zo vindt de VVD-fractie dat, Nederland aan ‘controlitis’ lijdt. In
ons land is een overdosis aan maatregelen die vaak aan waanzin
grenzen. Compleet met een overaanbod aan inspectiediensten
waar een technocratische mentaliteit overheerst. Elk nieuw
boekhoudschandaal, oprispingen over hoge bonussen leiden tot
een beleidscircus waarin ambtenaren hun nieuwe kunstjes vertonen,
aldus de VVD. Er moet een eind komen aan het ongebreidelde
rondneuzen van de belastingdienst in het bedrijfsleven. De
fiscus heeft een methode bedacht waarmee de ondernemer in
feite zichzelf controleert. Ellenlange vragenlijsten die na beantwoording
weer worden gevolgd door nieuwe vragenlijsten. Het
kost dagen werk om te kunnen voldoen aan de als grillig ervaren
wensen van de fiscus. Belastinginspecteurs willen soms het
volledige e-mailverkeer van de afgelopen vijf jaar van elke computer
in het bedrijf hebben. Daar zitten ook privé-teksten bij en
vertrouwelijk berichtenverkeer met advocaten.
Ook komt het voor dat de belastingambtenaren eisen dat een
bedrijf op andere boekhoudsoftware overschakelt opdat de
dienst beter kan controleren. Dit alles onder het motto ‘Leuker
kunnen we het niet maken’. De beste manier om de fiscus een
halt toe te roepen is de gang naar de rechter, aldus de VVD. Nu
geldt nog de omgekeerde bewijslast: de ondernemer moet aantonen
dat hij niet gedaan heeft waarvan de belastingdienst hem
beticht. In fiscale vakbladen wordt herhaaldelijk geschreven over
het gebrek aan rechtsbescherming van de belastingbetaler. De
president van het Haagse gerechtshof heeft al eens uitgesproken
dat de wetgever hier een taak heeft. Ook de Raad van State vindt
dat de belastingbetaler een beroepsmogelijkheid moet hebben.
Voormalig staatssecretaris van financiën Vermeend (PvdA) heeft
negen jaar geleden een beginnetje gemaakt, maar hij kon het niet
afmaken. De kabinetten na hem hebben het laten liggen. In 2002
zou een wetsvoorstel aan de kamer worden aangeboden, maar
dat is nog steeds niet gebeurd. Daarom probeert de VVD nu met
een eigen wetsvoorstel het kabinet te dwingen tot actie.
Daarvoor is natuurlijk wel een kamermeerderheid nodig. De
PvdA-fractie heeft haar steun al toegezegd aan dit voorstel.
SLA NOOIT EEN VROUW.....
Dat je niet altijd zo maar je gang kunt gaan en een ander in vermogensrechtelijk
opzicht kunt verstikken, leert het volgende geval.
Gerrit en Klaske hielden van elkaar en gingen een huwelijk aan in
1973, onder huwelijksvoorwaarden. Klaske bracht vermogen mee,
waaronder ook begrepen de eigendom van de tot echtelijk nest
bestemde woning. Gerrit moest het nog verdienen!
In 1976 wordt verhuisd en wordt een nieuwe echtelijke woning
betrokken. Deze woning, evenals de woning die zij in 1986 betrekken,
komt uitsluitend op naam van Gerrit te staan. Daarnaast krijgt
Gerrit ook nog een pand op naam, dat afkomstig is van de moeder
van Klaske. Financiering van de panden vindt grotendeels plaats
met geldleningen, waarvoor zij beiden aansprakelijk zijn. Ogenschijnlijke
hebzucht van Gerrit doet kennelijk hun huwelijk stranden
en zij scheiden uit de echt.
Bij de Rechtbank stelt Klaske dat de derde echtelijke woning op
beider naam had behoren te staan en dat het pand van haar moeder
alleen haar eigendom had moeten zijn. Dat pand behoorde
immers reeds generaties lang in haar familie thuis. Dat het zo gelopen
is met de tenaamstellingen, had te maken met door Gerrit
tegen haar geuite bedreigingen. Zelfs had hij haar meer dan eens
mishandeld en geslagen, waardoor zij onder grote psychische druk
stond, en in die geestesgesteldheid meegewerkt had
Bij de Rechtbank kwam Klaske niet ver. Maar bij het Hof Amsterdam
(4 mei 2006, nr. 05/01301) komt zij verder. Op grond van getuigenverklaringen
achtte het Hof voldoende bewezen dat Gerrit bij
de aankoop van de tweede en derde echtelijke woning en het pand
van Klaske's moeder zijn overwicht op zijn echtgenote heeft
gebruikt om zichzelf te verrijken ten koste van Klaske. Zonder die
onbehoorlijke druk zouden die transacties nimmer plaats gevonden
hebben.
Gerrit had dusdanig onzorgvuldig ten opzichte van Klaske gehandeld,
dat dit een onrechtmatige daad tegen haar oplevert. Klaske
kreeg alsnog de helft van de overwaarde, die was gerealiseerd bij
verkoop van de derde echtelijke woning. Verder werd Gerrit veroordeeld
het ‘familie’ pand aan Klaske over te dragen als een vorm
van schadevergoeding, waarbij Klaske overigens de daaraan verbonden
hypothecaire geldlening volledig voor haar rekening
moest nemen.
Enige jaren voordat het huwelijk werd gesloten draaide in de
Nederlandse bioscopen een Tsjechische film met de titel:‘Sla nooit
een vrouw, zelfs niet met een bloem!’ Gerrit ging waarschijnlijk
nooit naar de bioscoop.
Zaanbusiness business.nl
17